Ancient Greek-English Dictionary Language

σφάλλω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: σφάλλω

Structure: σφάλλ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: Root SFAL

Sense

  1. to make to fall, throw down, overthrow, by tripping up, to trip up in wrestling, to throw, on her beam-ends, throws, to be tripped up, reeling, staggering
  2. to cause to fall, overthrow, defeat, to be overthrown, to fall, fail, be undone, become helpless, mishap took place, I shall, fail
  3. to baffle, foil, balk, disappoint, to err, go wrong, be mistaken
  4. to be balked of or foiled in

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular σφάλλω σφάλλεις σφάλλει
Dual σφάλλετον σφάλλετον
Plural σφάλλομεν σφάλλετε σφάλλουσιν*
SubjunctiveSingular σφάλλω σφάλλῃς σφάλλῃ
Dual σφάλλητον σφάλλητον
Plural σφάλλωμεν σφάλλητε σφάλλωσιν*
OptativeSingular σφάλλοιμι σφάλλοις σφάλλοι
Dual σφάλλοιτον σφαλλοίτην
Plural σφάλλοιμεν σφάλλοιτε σφάλλοιεν
ImperativeSingular σφάλλε σφαλλέτω
Dual σφάλλετον σφαλλέτων
Plural σφάλλετε σφαλλόντων, σφαλλέτωσαν
Infinitive σφάλλειν
Participle MasculineFeminineNeuter
σφαλλων σφαλλοντος σφαλλουσα σφαλλουσης σφαλλον σφαλλοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular σφάλλομαι σφάλλει, σφάλλῃ σφάλλεται
Dual σφάλλεσθον σφάλλεσθον
Plural σφαλλόμεθα σφάλλεσθε σφάλλονται
SubjunctiveSingular σφάλλωμαι σφάλλῃ σφάλληται
Dual σφάλλησθον σφάλλησθον
Plural σφαλλώμεθα σφάλλησθε σφάλλωνται
OptativeSingular σφαλλοίμην σφάλλοιο σφάλλοιτο
Dual σφάλλοισθον σφαλλοίσθην
Plural σφαλλοίμεθα σφάλλοισθε σφάλλοιντο
ImperativeSingular σφάλλου σφαλλέσθω
Dual σφάλλεσθον σφαλλέσθων
Plural σφάλλεσθε σφαλλέσθων, σφαλλέσθωσαν
Infinitive σφάλλεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
σφαλλομενος σφαλλομενου σφαλλομενη σφαλλομενης σφαλλομενον σφαλλομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἀνδρὶ φιληκόῳ καὶ ἱστορικῷ παρ’ ὁντινοῦν τῶν φιλοσόφων, εὑρεῖν μὲν ἦν τὰ δέοντα καὶ νοῆσαι πάντων ἱκανώτατοσ ὁ Ἀλκιβιάδησ, ζητῶν δὲ μὴ μόνον ἃ δεῖ λέγειν, ἀλλὰ καὶ ὡσ δεῖ τοῖσ ὀνόμασι καὶ τοῖσ ῥήμασιν, οὐκ εὐπορῶν δέ, πολλάκισ ἐσφάλλετο καὶ μεταξὺ λέγων ἀπεσιώπα καὶ διέλειπε, λέξεωσ διαφυγούσησ αὐτόν, ἀναλαμβάνων καὶ διασκοπούμενοσ. (Plutarch, , chapter 10 3:1)
  • "Ἐπαμινώνδασ δ’ ὁ Θηβαῖοσ σεμνότερον μὲν τούτων, οὐκ εὐσχημόνωσ δὲ περὶ τὰσ ὁμιλίασ ἐσφάλλετο τὴν γνώμην, εἴ τισ θεωροίη τὰ πραχθέντα αὐτῷ περὶ τὴν Λάκωνοσ γυναῖκα. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 582)
  • ὁ γὰρ σωφρονῶν ὥστε τῷ δεσπότῃ τῶν ὅλων παραχωρεῖν τῆσ ἐξουσίασ οὐ δή που περὶ κληρονόμου κρίσιν ἐσφάλλετο, σωφρονῶν δ’ ᾑρεῖτο καὶ τὸν καθιστάμενον ὁ γινώσκων τὸν καθιστάντα. (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 47:1)
  • εἰ δ’ ἔσωζον μὲν οἱ κυβερνῆται πάντεσ ἅπαντασ τοὺσ ἐμπλέοντασ, ἔσωζον δ’ οἱ ἰατροὶ πάντεσ ἅπαντασ τοὺσ κάμνοντασ, ἐνίκων δ’ οἱ κρείττονεσ, ἐνίκων δ’ οἱ μείζονεσ, τὸ δ’ ἀεὶ τούτοισ πᾶσι προσῆν, μηδεὶσ δὲ ἐσφάλλετο τῶν ἀρξαμένων κατορθοῦν, εὐχὴ δὲ καὶ δύναμισ μηδὲν διέφερεν, ἀθάνατ’ ἂν πάντ’ ἦν τὰ τῶν ἀνθρώπων πράγματα καὶ οὐδὲν ἂν εὐχῆσ ἴσωσ προσέδει, οὐδ’ ἂν κακτέκλυζεν ἡμᾶσ τῶν πίθων ἅτεροσ ὥσπερ νῦν. (Aristides, Aelius, Orationes, 144:8)

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION