ρυτήρ
Third declension Noun; Masculine
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
ρυτήρ
ρυτῆρος
Structure:
ῥυτηρ
(Stem)
Etym.: R(u/w, e)ru/w
Sense
- one who draws or stretches, drawer
- by which a horse draws, a trace, a rein, with loose rein, a strap
- a saver, guard, defender
Declension
Third declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ἐπεὰν ὦν ἐπαγάγωσι τὸν ῥυτῆρα, ὅ τε ὀβελὸσ κρατέει τὸν ἵππον, καὶ τὰ κέντρα, οἱᾶ δὴ ἐξ αὐτοῦ ἠρτημένα, κεντέοντα οὐκ ἐᾷ ἄλλο τι ἢ πείθεσθαι τῷ ῥυτῆρι. (Arrian, Indica, chapter 16 12:1)
- δύο δ’ ἀργίποδασ κριοὺσ ἀνελὼν τοῦ μὲν κεφαλὴν καὶ γλῶσσαν ἄκραν ῥιπτεῖ θερίσασ, τὸν δ’ ὀρθὸν ἄνω κίονι δήσασ μέγαν ἱπποδέτην ῥυτῆρα λαβὼν παίει λιγυρᾷ μάστιγι διπλῇ, κακὰ δεννάζων ῥήμαθ’, ἃ δαίμων κοὐδεὶσ ἀνδρῶν ἐδίδαξεν. (Sophocles, Ajax, choral, anapests4)
- ἧκεν οἰκέτησ ἔχων ῥυτῆρα, καὶ πεπωκότων, οἶμαι, καὶ μικρῶν ὄντων τῶν παροξυνόντων, εἰπούσησ τι καὶ δακρυσάσησ ἐκείνησ περιρρήξασ τὸν χιτωνίσκον ὁ οἰκέτησ ξαίνει κατὰ τοῦ νώτου πολλάσ. (Demosthenes, Speeches 11-20, 259:5)
- ταῦθ’ ὑποθεὶσ ἐπεῖπεν ἐντεινάμενοσ ταύτην τὴν ὀξεῖαν καὶ ἀνόσιον φωνήν, ὡσ δεινόν, εἰ ὁ μὲν τοὺσ Καρίωνασ καὶ Ξανθίασ ὑποκρινόμενοσ οὕτωσ εὐγενὴσ καὶ μεγαλόψυχοσ γένοιτο, ἐγὼ δ’ ὁ τῆσ μεγίστησ σύμβουλοσ πόλεωσ, ὁ τοὺσ μυρίουσ Ἀρκάδων νουθετῶν, οὐ κατάσχοιμι τὴν ὓβριν, ἀλλὰ παραθερμανθείσ, ὅθ’ ἡμᾶσ εἱστία Ξενόδοκοσ τῶν ἑταίρων τισ τῶν Φιλιππου, ἕλκοιμι τῶν τριχῶν καὶ λαβὼν ῥυτῆρα μαστιγοίην αἰχμάλωτον γυναῖκα. (Aeschines, Speeches, , section 1571)
- "ξεῖν’, ἐπεὶ ἂρ δὴ ἔπειτα πόλινδ’ ἰέναι μενεαίνεισ σήμερον, ὡσ ἐπέτελλεν ἄναξ ἐμόσ ‐ ἦ σ’ ἂν ἐγώ γε αὐτοῦ βουλοίμην σταθμῶν ῥυτῆρα λιπέσθαι· (Homer, Odyssey, Book 17 27:1)
Synonyms
-
one who draws or stretches
-
by which a horse draws
- ἱμάς (a leathern strap or thong, the traces by which horses were, the reins)