뜻

1. 던지기, 투척, 던짐, 주조

1. a throwing, casting, hurling
2. a casting about
3. a being thrown or hurled

예문

• ὦ βάρβαρ ἐξευρόντες Ἕλληνες κακά τῇ δεισιδαιμονίᾳ, πηλώσεις καταβορβορώσεις βαπτισμούς, ῥίψεις ἐπὶ πρόσωπον, αἰσχρὰς· (Plutarch, De superstitione, section 3 12:1)

  (플루타르코스, De superstitione, section 3 12:1)

• "τὰς μὲν γὰρ Ἀθήνησι τῶν ἐναγῶν σωμάτων ῥίψεις καὶ νεκρῶν ἐξορισμοὺς οὐδὲ παίδων παισὶν ἐπιδεῖν ὑπῆρξε τῶν ἀποσφαγέντων ἐκείνων. (Plutarch, De sera numinis vindicta, section 212)

  (플루타르코스, De sera numinis vindicta, section 212)

• λέγεται δὲ Ἀναξαγόραν προειπεῖν ὡς τῶν κατὰ τὸν οὐρανὸν ἐνδεδεμένων σωμάτων, γενομένου τινὸς ὀλισθήματος ἢ σάλου, ῥῖψις ἔσται καὶ πτῶσις ἑνὸς ἀπορραγέντος: (Plutarch, , chapter 12 2:1)

  (플루타르코스, , chapter 12 2:1)

• ἔστι δέ τις πιθανωτέρα δόξα ταύτης, εἰρηκότων ἐνίων ὡς οἱ διᾴττοντες ἀστέρες οὐ ῥύσις εἰσὶν οὐδ ἐπινέμησις αἰθερίου πυρὸς ἐν ἀέρι κατασβεννυμένου περὶ τὴν ἔξαψιν αὐτήν, οὐδὲ ἀέρος εἰς τὴν ἄνω χώραν πλήθει λυθέντος ἔκπρησις καὶ ἀνάφλεξις, ῥῖψις δὲ καὶ πτῶσις οὐρανίων σωμάτων οἱο῀ν ἐνδόσει τινὶ τόνου καὶ περιτρόπου κινήσεως ἐκπαλῶν φερομένων οὐ πρὸς τὸν οἰκούμενον τόπον τῆς γῆς, ἀλλὰ τῶν πλείστων ἐκτὸς εἰς τὴν μεγάλην ἐκπιπτόντων θάλατταν: (Plutarch, , chapter 12 2:4)

  (플루타르코스, , chapter 12 2:4)

• οὐ γὰρ ἀσπίδος ῥῖψις, ἀλλ αἴσχιόν τι καὶ χεῖρον ἐδόκει τὸ δειλίᾳ τὴν στρατηγίαν ἀποβαλεῖν ἑκουσίως, καὶ προέσθαι τῷ ἐχθρῷ τηλικούτου κατορθώματος ἀφορμάς, αὑτὸν ἀποχειροτονήσαντα τῆς ἀρχῆς. (Plutarch, , chapter 8 1:3)

  (플루타르코스, , chapter 8 1:3)

유사 형태

• ῥίψεις (8)
• ῥίψειεν (4)
• ῥῖψεν (3)
• ῥίψειν (3)
• ῥίψει (3)
• ῥῖψις (3)
• ῥιψὶ (2)
• ρίψεις (2)
• ῥίψειε (2)
• ῥῖψε (2)
• ῥιψὶν (2)
• ρίψει (1)
• ῥίψεθ (1)
• ῥῖψιν (1)
• ῥίψεως (1)
• ῥίψεσιν? (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.