Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

θρυλέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: θρυλέω

Structure: θρυλέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: qru=los

Sense

  1. to make a confused noise, chatter, babble
  2. to be always talking about, repeat over and over again, the common talk, what is in every one's mouth

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular θρυλῶ θρυλεῖς θρυλεῖ
Dual θρυλεῖτον θρυλεῖτον
Plural θρυλοῦμεν θρυλεῖτε θρυλοῦσιν*
SubjunctiveSingular θρυλῶ θρυλῇς θρυλῇ
Dual θρυλῆτον θρυλῆτον
Plural θρυλῶμεν θρυλῆτε θρυλῶσιν*
OptativeSingular θρυλοῖμι θρυλοῖς θρυλοῖ
Dual θρυλοῖτον θρυλοίτην
Plural θρυλοῖμεν θρυλοῖτε θρυλοῖεν
ImperativeSingular θρύλει θρυλείτω
Dual θρυλεῖτον θρυλείτων
Plural θρυλεῖτε θρυλούντων, θρυλείτωσαν
Infinitive θρυλεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
θρυλων θρυλουντος θρυλουσα θρυλουσης θρυλουν θρυλουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular θρυλοῦμαι θρυλεῖ, θρυλῇ θρυλεῖται
Dual θρυλεῖσθον θρυλεῖσθον
Plural θρυλούμεθα θρυλεῖσθε θρυλοῦνται
SubjunctiveSingular θρυλῶμαι θρυλῇ θρυλῆται
Dual θρυλῆσθον θρυλῆσθον
Plural θρυλώμεθα θρυλῆσθε θρυλῶνται
OptativeSingular θρυλοίμην θρυλοῖο θρυλοῖτο
Dual θρυλοῖσθον θρυλοίσθην
Plural θρυλοίμεθα θρυλοῖσθε θρυλοῖντο
ImperativeSingular θρυλοῦ θρυλείσθω
Dual θρυλεῖσθον θρυλείσθων
Plural θρυλεῖσθε θρυλείσθων, θρυλείσθωσαν
Infinitive θρυλεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
θρυλουμενος θρυλουμενου θρυλουμενη θρυλουμενης θρυλουμενον θρυλουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular θρυλήσω θρυλήσεις θρυλήσει
Dual θρυλήσετον θρυλήσετον
Plural θρυλήσομεν θρυλήσετε θρυλήσουσιν*
OptativeSingular θρυλήσοιμι θρυλήσοις θρυλήσοι
Dual θρυλήσοιτον θρυλησοίτην
Plural θρυλήσοιμεν θρυλήσοιτε θρυλήσοιεν
Infinitive θρυλήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
θρυλησων θρυλησοντος θρυλησουσα θρυλησουσης θρυλησον θρυλησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular θρυλήσομαι θρυλήσει, θρυλήσῃ θρυλήσεται
Dual θρυλήσεσθον θρυλήσεσθον
Plural θρυλησόμεθα θρυλήσεσθε θρυλήσονται
OptativeSingular θρυλησοίμην θρυλήσοιο θρυλήσοιτο
Dual θρυλήσοισθον θρυλησοίσθην
Plural θρυλησοίμεθα θρυλήσοισθε θρυλήσοιντο
Infinitive θρυλήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
θρυλησομενος θρυλησομενου θρυλησομενη θρυλησομενης θρυλησομενον θρυλησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐθρύλουν ἐθρύλεις ἐθρύλειν*
Dual ἐθρυλεῖτον ἐθρυλείτην
Plural ἐθρυλοῦμεν ἐθρυλεῖτε ἐθρύλουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐθρυλούμην ἐθρυλοῦ ἐθρυλεῖτο
Dual ἐθρυλεῖσθον ἐθρυλείσθην
Plural ἐθρυλούμεθα ἐθρυλεῖσθε ἐθρυλοῦντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ γάρ τοι τοσοῦτον μετήλλαξασ τῶν ἀνθρώπων τὰσ διανοίασ ὥστε πολλῶν θρυλούντων ὡσ ἐν τοῖσ ἱππικοῖσ ἀγῶσιν ἡδίστην θέαν παρέχεται τὰ ναυαγοῦντα, καὶ δοκούντων ἀληθῆ ταῦτα λέγειν, ἐπὶ σοῦ τοὐναντίον τοὺσ θεατὰσ φοβεῖσθαι πάντασ μή τι συμπέσῃ τοιοῦτον περὶ σέ· (Demosthenes, Speeches 51-61, 34:1)
  • ταυτὶ γὰρ δή που τέτταρα μέρη τῆσ ἀρετῆσ ἔστιν ἀκούειν ἀεὶ θρυλούντων, τὴν φρόνησιν, τὴν σωφροσύνην, τὴν δικαιοσύνην, τὴν ἀνδρείαν· (Aristides, Aelius, Orationes, 175:15)
  • χωρὶσ γὰρ τῶν λεχθέντων περὶ τοῦ τρόπου τῆσ πρεπούσησ Ὁμήρῳ μυθοποιίασ καὶ τὸ πλῆθοσ τῶν συγγραφέων τῶν ταὐτὰ θρυλούντων κἀκ τῆσ κατὰ τοὺσ τόπουσ ἐπιχωριαζούσησ φήμησ διδάσκειν δύναται, διότι ταῦτα οὐ ποιητῶν πλάσματά ἐστιν οὐδὲ συγγραφέων, ἀλλὰ γεγενημένων ἴχνη καὶ προσώπων καὶ πράξεων. (Strabo, Geography, book 1, chapter 2 28:5)

Synonyms

  1. to make a confused noise

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION