Hellas Alive Dictionary - θρηνητικος

Ancient Greek Dictionary

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: θρηνητικός θρηνητική θρηνητικόν

Structure: θρηνητικ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: qrhne/w

First/Second declension

	Positive	Comparative	Superlative
Adjective	θρηνητικός θρηνητικοῦ	θρηνητικότερος θρηνητικοτεροῦ	θρηνητικότατος θρηνητικοτατοῦ
Adverb	θρηνητικώς	θρηνητικότερον	θρηνητικότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

διόπερ οἱ μὲν ἀνδρώδεισ τὴν φύσιν εὐλαβοῦνται συλλυπεῖν τοὺσ φίλουσ αὑτοῖσ, κἂν μὴ ὑπερτείνῃ τῇ ἀλυπίᾳ, τὴν ἐκείνοισ γινομένην λύπην οὐχ ὑπομένει, ὅλωσ τε συνθρήνουσ οὐ προσίεται διὰ τὸ μηδ’ αὐτὸσ εἶναι θρηνητικόσ· (Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 9 139:2)
αἵ τε γὰρ λῦπαι τὸ γοερὸν καὶ θρηνητικὸν ὀλισθηρὸν εἰσ ᾠδὴν ἔχουσι· (Plutarch, Quaestiones Convivales, book 1, 13:4)

querulous
- ὀλοφυρτικός (querulous)
- ὀδυρτικός (disposed to complain, querulous)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

bab2min@gmail.com