Ancient Greek-English Dictionary Language

θεοβλαβέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: θεοβλαβέω

Structure: θεοβλαβέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: from qeoblabh/s

Sense

  1. to offend the Gods

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular θεοβλάβω θεοβλάβεις θεοβλάβει
Dual θεοβλάβειτον θεοβλάβειτον
Plural θεοβλάβουμεν θεοβλάβειτε θεοβλάβουσιν*
SubjunctiveSingular θεοβλάβω θεοβλάβῃς θεοβλάβῃ
Dual θεοβλάβητον θεοβλάβητον
Plural θεοβλάβωμεν θεοβλάβητε θεοβλάβωσιν*
OptativeSingular θεοβλάβοιμι θεοβλάβοις θεοβλάβοι
Dual θεοβλάβοιτον θεοβλαβοίτην
Plural θεοβλάβοιμεν θεοβλάβοιτε θεοβλάβοιεν
ImperativeSingular θεοβλᾶβει θεοβλαβεῖτω
Dual θεοβλάβειτον θεοβλαβεῖτων
Plural θεοβλάβειτε θεοβλαβοῦντων, θεοβλαβεῖτωσαν
Infinitive θεοβλάβειν
Participle MasculineFeminineNeuter
θεοβλαβων θεοβλαβουντος θεοβλαβουσα θεοβλαβουσης θεοβλαβουν θεοβλαβουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular θεοβλάβουμαι θεοβλάβει, θεοβλάβῃ θεοβλάβειται
Dual θεοβλάβεισθον θεοβλάβεισθον
Plural θεοβλαβοῦμεθα θεοβλάβεισθε θεοβλάβουνται
SubjunctiveSingular θεοβλάβωμαι θεοβλάβῃ θεοβλάβηται
Dual θεοβλάβησθον θεοβλάβησθον
Plural θεοβλαβώμεθα θεοβλάβησθε θεοβλάβωνται
OptativeSingular θεοβλαβοίμην θεοβλάβοιο θεοβλάβοιτο
Dual θεοβλάβοισθον θεοβλαβοίσθην
Plural θεοβλαβοίμεθα θεοβλάβοισθε θεοβλάβοιντο
ImperativeSingular θεοβλάβου θεοβλαβεῖσθω
Dual θεοβλάβεισθον θεοβλαβεῖσθων
Plural θεοβλάβεισθε θεοβλαβεῖσθων, θεοβλαβεῖσθωσαν
Infinitive θεοβλάβεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
θεοβλαβουμενος θεοβλαβουμενου θεοβλαβουμενη θεοβλαβουμενης θεοβλαβουμενον θεοβλαβουμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • οὕτω δ’ ἄρα παρεφρόνει καὶ θεοβλαβὴσ ἦν ταῦτα πείθων ὑμᾶσ, ὥστ’ οὐδ’ ἐκεῖνο ἠδυνήθη καταμαθεῖν, χωρὶσ τῶν ἄλλων ὧν προσετρίβετο τὰσ τῆσ βουλῆσ σπονδὰσ λύειν ἀξιῶν, ὅτι πένητεσ ἄνθρωποι τῆσ ἀναγκαίου τροφῆσ ἀποκλειόμενοι τοσοῦτοι τὸ πλῆθοσ ὄντεσ ὁμόσε χωρεῖν ἀναγκασθήσονται τοῖσ αἰτίοισ τῆσ συμφορᾶσ οὐθὲν ἔτι φίλιον ἡγούμενοι. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 44 5:1)
  • ἀλλὰ μὴν εἴγ’ ἀνδρῶν ἡλικίαν εἶχον οἱ παῖδεσ, ὅθ’ ὁ πατὴρ αὐτῶν ἀπέθνησκεν, οὔτ’ ἂν ἡ μήτηρ αὐτῶν οὕτωσ ἦν ἀθλία καὶ θεοβλαβήσ, ὥστ’ ἀφαιρεῖσθαι μὲν τῶν ἑαυτῆσ τέκνων ἣν κατέλιπεν αὐτοῖσ ὁ πατὴρ ἀρχήν, τῷ δ’ ἀλλοτρίῳ καὶ ἐκ δούλησ γεγονότι χαρίζεσθαι· (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 6 8:6)
  • ᾧ δ’ ἂν ἡ κακὴ καὶ θεοβλαβὴσ διάνοια φυγῆσ ἀσχήμονοσ ἐπιθυμίαν ἐμβάλῃ, τούτῳ τὸν φευγόμενον ἀγχοῦ παραστήσω θάνατον· (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 9 6:1)
  • ἀκούσασ δὲ ταῦτα ὁ Ἀστυάγησ Μήδουσ τε ὥπλισε πάντασ, καὶ στρατηγὸν αὐτῶν ὥστε θεοβλαβὴσ ἐὼν Ἅρπαγον ἀπέδεξε, λήθην ποιεύμενοσ τά μιν ἐόργεε. (Herodotus, The Histories, book 1, chapter 127 3:2)
  • ἐνθαῦτα ὁ βασιλεὺσ τοῦ μισθοῦ πέρι ἀκούσασ, ἦν γὰρ κατὰ τὴν καπνοδόκην ἐσ τὸν οἶκον ἐσέχων ὁ ἥλιοσ, εἶπε θεοβλαβὴσ γενόμενοσ "μισθὸν δὲ ὑμῖν ἐγὼ ὑμέων ἄξιον τόνδε ἀποδίδωμι," δέξασ τὸν ἥλιον. (Herodotus, The Histories, book 8, chapter 137 5:2)

Synonyms

  1. to offend the Gods

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION