προχύτης
First declension Noun; Masculine
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
προχύτης
προχύτου
Structure:
προχυτ
(Stem)
+
ης
(Ending)
Declension
First declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- κανᾶ δ’ ἐναρχέσθω τισ, αἰθέσθω δὲ πῦρ προχύταισ καθαρσίοισι, καὶ πατὴρ ἐμὸσ ἐνδεξιούσθω βωμόν· (Euripides, Iphigenia in Aulis, episode, dialogue 1:53)
- προχύτησ εἶδοσ ἐκπώματοσ, ὡσ Σιμάριστοσ ἐν τετάρτῳ Συνωνύμων. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 941)
- ἐπεὶ δὲ εἰσῆλθεν ὁ Δίων κατὰ τὰσ Τεμενίτιδασ πύλασ, τῇ σάλπιγγι καταπαύσασ τὸν θόρυβον, ἐκήρυξεν ὅτι Δίων καὶ Μεγακλῆσ ἥκοντεσ ἐπὶ καταλύσει τῆσ τυραννίδοσ ἐλευθεροῦσι Συρακουσίουσ καὶ τοὺσ ἄλλουσ Σικελιώτασ ἀπὸ τοῦ τυράννου, βουλόμενοσ δὲ καὶ δι’ ἑαυτοῦ προσαγορεῦσαι τοὺσ ἀνθρώπουσ ἀνῄει διὰ τῆσ Ἀχραδινῆσ, ἑκατέρωθεν παρὰ τὴν ὁδὸν τῶν Συρακουσίων ἱερεῖα καὶ τραπέζασ καὶ κρατῆρασ ἱστάντων, καὶ καθ’ οὓσ γένοιτο προχύταισ τε βαλλόντων καὶ προστρεπομένων ὥσπερ θεὸν κατευχαῖσ. (Plutarch, Dion, chapter 29 1:1)
- ἐκεῖθεν δὲ κατάραντεσ εἰσ λιμένα βαθὺν καὶ καλὸν ἐν Ὀπικοῖσ, τελευτήσαντοσ καὶ αὐτόθι Μισηνοῦ τῶν ἐπιφανῶν τινοσ, ἀπ’ ἐκείνου τὸν λιμένα ὠνόμασαν, νήσῳ τε Προχύτῃ καὶ ἀκρωτηρίῳ Καιήτῃ τύχῃ προσορμισάμενοι κατὰ ταὐτὰ τίθενται τὰσ ἐπικλήσεισ τοῖσ τόποισ, γυναικῶν ἀποθανουσῶν βουλόμενοι μνημεῖα ποιῆσαι τὰ χωρία. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 53 4:1)
- οἱ δὲ καὶ τὴν Λέσβον τῆσ Ἴδησ ἀπερρωγέναι πεπιστεύκασι, καθάπερ τὴν Προχύτην καὶ τὴν Πιθηκοῦσσαν τοῦ Μισηνοῦ, τὰσ δὲ Καπρέασ τοῦ Ἀθηναίου, τὴν Σικελίαν δὲ τῆσ Ῥηγίνησ, τὴν Ὄσσαν δὲ τοῦ Ὀλύμπου. (Strabo, Geography, book 1, chapter 3 38:4)