Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

προσπαλαίω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: προσπαλαίω προσπαλαίσω

Structure: προς (Prefix) + παλαί (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to wrestle or struggle with

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσπαλαίω προσπαλαίεις προσπαλαίει
Dual προσπαλαίετον προσπαλαίετον
Plural προσπαλαίομεν προσπαλαίετε προσπαλαίουσιν*
SubjunctiveSingular προσπαλαίω προσπαλαίῃς προσπαλαίῃ
Dual προσπαλαίητον προσπαλαίητον
Plural προσπαλαίωμεν προσπαλαίητε προσπαλαίωσιν*
OptativeSingular προσπαλαίοιμι προσπαλαίοις προσπαλαίοι
Dual προσπαλαίοιτον προσπαλαιοίτην
Plural προσπαλαίοιμεν προσπαλαίοιτε προσπαλαίοιεν
ImperativeSingular προσπάλαιε προσπαλαιέτω
Dual προσπαλαίετον προσπαλαιέτων
Plural προσπαλαίετε προσπαλαιόντων, προσπαλαιέτωσαν
Infinitive προσπαλαίειν
Participle MasculineFeminineNeuter
προσπαλαιων προσπαλαιοντος προσπαλαιουσα προσπαλαιουσης προσπαλαιον προσπαλαιοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσπαλαίομαι προσπαλαίει, προσπαλαίῃ προσπαλαίεται
Dual προσπαλαίεσθον προσπαλαίεσθον
Plural προσπαλαιόμεθα προσπαλαίεσθε προσπαλαίονται
SubjunctiveSingular προσπαλαίωμαι προσπαλαίῃ προσπαλαίηται
Dual προσπαλαίησθον προσπαλαίησθον
Plural προσπαλαιώμεθα προσπαλαίησθε προσπαλαίωνται
OptativeSingular προσπαλαιοίμην προσπαλαίοιο προσπαλαίοιτο
Dual προσπαλαίοισθον προσπαλαιοίσθην
Plural προσπαλαιοίμεθα προσπαλαίοισθε προσπαλαίοιντο
ImperativeSingular προσπαλαίου προσπαλαιέσθω
Dual προσπαλαίεσθον προσπαλαιέσθων
Plural προσπαλαίεσθε προσπαλαιέσθων, προσπαλαιέσθωσαν
Infinitive προσπαλαίεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
προσπαλαιομενος προσπαλαιομενου προσπαλαιομενη προσπαλαιομενης προσπαλαιομενον προσπαλαιομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσπαλαίσω προσπαλαίσεις προσπαλαίσει
Dual προσπαλαίσετον προσπαλαίσετον
Plural προσπαλαίσομεν προσπαλαίσετε προσπαλαίσουσιν*
OptativeSingular προσπαλαίσοιμι προσπαλαίσοις προσπαλαίσοι
Dual προσπαλαίσοιτον προσπαλαισοίτην
Plural προσπαλαίσοιμεν προσπαλαίσοιτε προσπαλαίσοιεν
Infinitive προσπαλαίσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
προσπαλαισων προσπαλαισοντος προσπαλαισουσα προσπαλαισουσης προσπαλαισον προσπαλαισοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσπαλαίσομαι προσπαλαίσει, προσπαλαίσῃ προσπαλαίσεται
Dual προσπαλαίσεσθον προσπαλαίσεσθον
Plural προσπαλαισόμεθα προσπαλαίσεσθε προσπαλαίσονται
OptativeSingular προσπαλαισοίμην προσπαλαίσοιο προσπαλαίσοιτο
Dual προσπαλαίσοισθον προσπαλαισοίσθην
Plural προσπαλαισοίμεθα προσπαλαίσοισθε προσπαλαίσοιντο
Infinitive προσπαλαίσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
προσπαλαισομενος προσπαλαισομενου προσπαλαισομενη προσπαλαισομενης προσπαλαισομενον προσπαλαισομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσεπάλαιον προσεπάλαιες προσεπάλαιεν*
Dual προσεπαλαίετον προσεπαλαιέτην
Plural προσεπαλαίομεν προσεπαλαίετε προσεπάλαιον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσεπαλαιόμην προσεπαλαίου προσεπαλαίετο
Dual προσεπαλαίεσθον προσεπαλαιέσθην
Plural προσεπαλαιόμεθα προσεπαλαίεσθε προσεπαλαίοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • συνεγυμνάζετο οὖν μοι καὶ προσεπάλαιεν πολλάκισ οὐδενὸσ παρόντοσ· (Plato, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, 486:4)

Synonyms

  1. to wrestle or struggle with

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION