Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

προσοφείλω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: προσοφείλω προσοφήσω προσῶφλον

Structure: προς (Prefix) + ὀφείλ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to owe besides or still, to be still owing, be still due, which was still due

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσοφείλω προσοφείλεις προσοφείλει
Dual προσοφείλετον προσοφείλετον
Plural προσοφείλομεν προσοφείλετε προσοφείλουσιν*
SubjunctiveSingular προσοφείλω προσοφείλῃς προσοφείλῃ
Dual προσοφείλητον προσοφείλητον
Plural προσοφείλωμεν προσοφείλητε προσοφείλωσιν*
OptativeSingular προσοφείλοιμι προσοφείλοις προσοφείλοι
Dual προσοφείλοιτον προσοφειλοίτην
Plural προσοφείλοιμεν προσοφείλοιτε προσοφείλοιεν
ImperativeSingular προσόφειλε προσοφειλέτω
Dual προσοφείλετον προσοφειλέτων
Plural προσοφείλετε προσοφειλόντων, προσοφειλέτωσαν
Infinitive προσοφείλειν
Participle MasculineFeminineNeuter
προσοφειλων προσοφειλοντος προσοφειλουσα προσοφειλουσης προσοφειλον προσοφειλοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσοφείλομαι προσοφείλει, προσοφείλῃ προσοφείλεται
Dual προσοφείλεσθον προσοφείλεσθον
Plural προσοφειλόμεθα προσοφείλεσθε προσοφείλονται
SubjunctiveSingular προσοφείλωμαι προσοφείλῃ προσοφείληται
Dual προσοφείλησθον προσοφείλησθον
Plural προσοφειλώμεθα προσοφείλησθε προσοφείλωνται
OptativeSingular προσοφειλοίμην προσοφείλοιο προσοφείλοιτο
Dual προσοφείλοισθον προσοφειλοίσθην
Plural προσοφειλοίμεθα προσοφείλοισθε προσοφείλοιντο
ImperativeSingular προσοφείλου προσοφειλέσθω
Dual προσοφείλεσθον προσοφειλέσθων
Plural προσοφείλεσθε προσοφειλέσθων, προσοφειλέσθωσαν
Infinitive προσοφείλεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
προσοφειλομενος προσοφειλομενου προσοφειλομενη προσοφειλομενης προσοφειλομενον προσοφειλομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσοφήσω προσοφήσεις προσοφήσει
Dual προσοφήσετον προσοφήσετον
Plural προσοφήσομεν προσοφήσετε προσοφήσουσιν*
OptativeSingular προσοφήσοιμι προσοφήσοις προσοφήσοι
Dual προσοφήσοιτον προσοφησοίτην
Plural προσοφήσοιμεν προσοφήσοιτε προσοφήσοιεν
Infinitive προσοφήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
προσοφησων προσοφησοντος προσοφησουσα προσοφησουσης προσοφησον προσοφησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσοφήσομαι προσοφήσει, προσοφήσῃ προσοφήσεται
Dual προσοφήσεσθον προσοφήσεσθον
Plural προσοφησόμεθα προσοφήσεσθε προσοφήσονται
OptativeSingular προσοφησοίμην προσοφήσοιο προσοφήσοιτο
Dual προσοφήσοισθον προσοφησοίσθην
Plural προσοφησοίμεθα προσοφήσοισθε προσοφήσοιντο
Infinitive προσοφήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
προσοφησομενος προσοφησομενου προσοφησομενη προσοφησομενης προσοφησομενον προσοφησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσῶφειλον προσῶφειλες προσῶφειλεν*
Dual προσώφειλετον προσωφεῖλετην
Plural προσώφειλομεν προσώφειλετε προσῶφειλον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσωφεῖλομην προσώφειλου προσώφειλετο
Dual προσώφειλεσθον προσωφεῖλεσθην
Plural προσωφεῖλομεθα προσώφειλεσθε προσώφειλοντο

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πρόσωφλον πρόσωφλες πρόσωφλεν*
Dual προσῶφλετον προσώφλετην
Plural προσῶφλομεν προσῶφλετε πρόσωφλον
ImperativeSingular προσόφλε προσοφλέτω
Dual προσόφλετον προσοφλέτων
Plural προσόφλετε προσοφλόντων

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to owe besides or still

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION