Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

προσκύνησις

Third declension Noun; Feminine 자동번역 Transliteration:

Principal Part: προσκύνησις προσκύνησεως

Structure: προσκυνησι (Stem) + ς (Ending)

Etym.: from proskune/w

Sense

  1. adoration, obeisance, a salam

Declension

Third declension
Singular Dual Plural
Nominative προσκύνησις προσκυνήσει προσκυνήσεις
Genitive προσκυνήσεως προσκυνήσοιν προσκυνήσεων
Dative προσκυνήσει προσκυνήσοιν προσκυνήσεσιν*
Accusative προσκύνησιν προσκυνήσει προσκυνήσεις
Vocative προσκύνησι προσκυνήσει προσκυνήσεις

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ ἐδευτέρωσεν ἐν προσκυνήσει ἐπιδείξασθαι τὴν εὐλογίαν παρὰ Ὑψίστου. (Septuagint, Liber Sirach 50:21)
  • καὶ προσκυνήσει ἐπὶ τοῦ προθύρου τῆσ πύλησ καὶ ἐξελεύσεται καὶ ἡ πύλη οὐ μὴ κλεισθῇ ἕωσ ἑσπέρασ. καὶ προσκυνήσει ὁ λαὸσ τῆσ γῆσ κατὰ τὰ πρόθυρα τῆσ πύλησ ἐκείνησ ἐν τοῖσ σαββάτοισ καὶ ἐν ταῖσ νουμηνίαισ ἐναντίον Κυρίου. (Septuagint, Prophetia Ezechielis 46:3)
  • τοὺσ μὲν γὰρ ἀνθρώπουσ φιλεῖσθαι πρὸσ τῶν ἀσπαζομένων, τὸ θεῖον δέ, ὅτι ἄνω που ἱδρυμένον καὶ οὐδὲ ψαῦσαι αὐτοῦ θέμισ, ἐπὶ τῷδε ἄρα τῇ προσκυνήσει γεραίρεται, καὶ χοροὶ τοῖσ θεοῖσ ἵστανται καὶ παιᾶνεσ ἐπὶ τοῖσ θεοῖσ ᾅδονται. (Arrian, Anabasis, book 4, chapter 11 3:1)
  • αὐτοὺσ δὲ νῦν ἐρεθίζοντασ τὰ Ῥωμαίων ὅπλα καὶ μνηστευομένουσ τὸν ἀπ’ ἐκείνων πόλεμον καινοτομεῖν θρησκείαν ξένην καὶ μετὰ τοῦ κινδύνου καταψηφίσασθαι τῆσ πόλεωσ ἀσέβειαν, εἰ παρὰ μόνοισ Ιοὐδαίοισ οὔτε θύσει τισ ἀλλότριοσ οὔτε προσκυνήσει. (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 527:1)

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION