Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

προσκολλάω

α-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: προσκολλάω προσκολλήσω

Structure: προς (Prefix) + κολλά (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to glue on or to, to stick or cleave to

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσκολλῶ προσκολλᾷς προσκολλᾷ
Dual προσκολλᾶτον προσκολλᾶτον
Plural προσκολλῶμεν προσκολλᾶτε προσκολλῶσιν*
SubjunctiveSingular προσκολλῶ προσκολλῇς προσκολλῇ
Dual προσκολλῆτον προσκολλῆτον
Plural προσκολλῶμεν προσκολλῆτε προσκολλῶσιν*
OptativeSingular προσκολλῷμι προσκολλῷς προσκολλῷ
Dual προσκολλῷτον προσκολλῴτην
Plural προσκολλῷμεν προσκολλῷτε προσκολλῷεν
ImperativeSingular προσκόλλᾱ προσκολλᾱ́τω
Dual προσκολλᾶτον προσκολλᾱ́των
Plural προσκολλᾶτε προσκολλώντων, προσκολλᾱ́τωσαν
Infinitive προσκολλᾶν
Participle MasculineFeminineNeuter
προσκολλων προσκολλωντος προσκολλωσα προσκολλωσης προσκολλων προσκολλωντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσκολλῶμαι προσκολλᾷ προσκολλᾶται
Dual προσκολλᾶσθον προσκολλᾶσθον
Plural προσκολλώμεθα προσκολλᾶσθε προσκολλῶνται
SubjunctiveSingular προσκολλῶμαι προσκολλῇ προσκολλῆται
Dual προσκολλῆσθον προσκολλῆσθον
Plural προσκολλώμεθα προσκολλῆσθε προσκολλῶνται
OptativeSingular προσκολλῴμην προσκολλῷο προσκολλῷτο
Dual προσκολλῷσθον προσκολλῴσθην
Plural προσκολλῴμεθα προσκολλῷσθε προσκολλῷντο
ImperativeSingular προσκολλῶ προσκολλᾱ́σθω
Dual προσκολλᾶσθον προσκολλᾱ́σθων
Plural προσκολλᾶσθε προσκολλᾱ́σθων, προσκολλᾱ́σθωσαν
Infinitive προσκολλᾶσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
προσκολλωμενος προσκολλωμενου προσκολλωμενη προσκολλωμενης προσκολλωμενον προσκολλωμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσκολλήσω προσκολλήσεις προσκολλήσει
Dual προσκολλήσετον προσκολλήσετον
Plural προσκολλήσομεν προσκολλήσετε προσκολλήσουσιν*
OptativeSingular προσκολλήσοιμι προσκολλήσοις προσκολλήσοι
Dual προσκολλήσοιτον προσκολλησοίτην
Plural προσκολλήσοιμεν προσκολλήσοιτε προσκολλήσοιεν
Infinitive προσκολλήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
προσκολλησων προσκολλησοντος προσκολλησουσα προσκολλησουσης προσκολλησον προσκολλησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσκολλήσομαι προσκολλήσει, προσκολλήσῃ προσκολλήσεται
Dual προσκολλήσεσθον προσκολλήσεσθον
Plural προσκολλησόμεθα προσκολλήσεσθε προσκολλήσονται
OptativeSingular προσκολλησοίμην προσκολλήσοιο προσκολλήσοιτο
Dual προσκολλήσοισθον προσκολλησοίσθην
Plural προσκολλησοίμεθα προσκολλήσοισθε προσκολλήσοιντο
Infinitive προσκολλήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
προσκολλησομενος προσκολλησομενου προσκολλησομενη προσκολλησομενης προσκολλησομενον προσκολλησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσεκόλλων προσεκόλλᾱς προσεκόλλᾱν*
Dual προσεκολλᾶτον προσεκολλᾱ́την
Plural προσεκολλῶμεν προσεκολλᾶτε προσεκόλλων
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσεκολλώμην προσεκολλῶ προσεκολλᾶτο
Dual προσεκολλᾶσθον προσεκολλᾱ́σθην
Plural προσεκολλώμεθα προσεκολλᾶσθε προσεκολλῶντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ ἔσται ἐὰν ἀκοῇ ἀκούσητε πάσασ τὰσ ἐντολὰσ ταύτασ, ἃσ ἐγὼ ἐντέλλομαί σοι σήμερον ποιεῖν, ἀγαπᾶν Κύριον τὸν Θεὸν ἡμῶν καὶ πορεύεσθαι ἐν πάσαισ ταῖσ ὁδοῖσ αὐτοῦ καὶ προσκολλᾶσθαι αὐτῷ, (Septuagint, Liber Deuteronomii 11:22)
  • ἐμοὶ δὲ τὸ προσκολλᾶσθαι τῷ Θεῷ ἀγαθόν ἐστι, τίθεσθαι ἐν τῷ Κυρίῳ τὴν ἐλπίδα μου τοῦ ἐξαγγεῖλαί με πάσασ τὰσ αἰνέσεισ σου ἐν ταῖσ πύλαισ τῆσ θυγατρὸσ Σιών. (Septuagint, Liber Psalmorum 72:28)
  • Ἀνδροκύδησ δ’ ὁ ἰατρὸσ ἔλεγε τὴν κολακείαν ἔχειν τὴν ἐπωνυμίαν ἀπὸ τοῦ προσκολλᾶσθαι ταῖσ ὁμιλίαισ ἐμοὶ δὲ δοκεῖ διὰ τὴν εὐκολίαν τε καὶ τὴν εὐχέρειαν ὅτι πάντα ὑποδύεται, ὡσ δή τισ ὑποστατικὸσ νωταγωγῶν τῷ τῆσ ψυχῆσ ἤθει καὶ οὐ βαρυνόμενοσ οὐδενὶ τῶν αἰσχρῶν. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 727)
  • τὴν γὰρ λεγομένην δίκην τῆσ κακουργίασ τὴν μεγίστην οὐδεὶσ ὡσ ἔποσ εἰπεῖν λογίζεται, ἔστιν δ’ ἡ μεγίστη τὸ ὁμοιοῦσθαι τοῖσ οὖσιν κακοῖσ ἀνδράσιν, ὁμοιούμενον δὲ τοὺσ μὲν ἀγαθοὺσ φεύγειν ἄνδρασ καὶ λόγουσ καὶ ἀποσχίζεσθαι, τοῖσ δὲ προσκολλᾶσθαι διώκοντα κατὰ τὰσ συνουσίασ· (Plato, Laws, book 5 10:3)

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION