Ancient Greek Dictionary

  - Greek-English Dictionary
Ancient Greek Dictionary  - Greek-English Dictionary  - Korean-Greek Dictionary  - Dictionary Indices
Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

συγκολλάω?

α-contract Verb; Transliteration: synkollaō

Principal Part: συγκολλάω

Structure: συγ (Prefix) + κολλά (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to glue or cement together

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συγκολλῶ συγκολλᾷς συγκολλᾷ
Dual συγκολλᾶτον συγκολλᾶτον
Plural συγκολλῶμεν συγκολλᾶτε συγκολλῶσι(ν)
SubjunctiveSingular συγκολλῶ συγκολλῇς συγκολλῇ
Dual συγκολλῆτον συγκολλῆτον
Plural συγκολλῶμεν συγκολλῆτε συγκολλῶσι(ν)
OptativeSingular συγκολλῷμι συγκολλῷς συγκολλῷ
Dual συγκολλῷτον συγκολλῴτην
Plural συγκολλῷμεν συγκολλῷτε συγκολλῷεν
ImperativeSingular συγκόλλα συγκολλάτω
Dual συγκολλᾶτον συγκολλάτων
Plural συγκολλᾶτε συγκολλώντων, συγκολλάτωσαν
Infinitive συγκολλᾶν
Participle MasculineFeminineNeuter
συγκολλων συγκολλωντος συγκολλωσα συγκολλωσης συγκολλων συγκολλωντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συγκολλῶμαι συγκολλᾷ συγκολλᾶται
Dual συγκολλᾶσθον συγκολλᾶσθον
Plural συγκολλώμεθα συγκολλᾶσθε συγκολλῶνται
SubjunctiveSingular συγκολλῶμαι συγκολλῇ συγκολλῆται
Dual συγκολλῆσθον συγκολλῆσθον
Plural συγκολλώμεθα συγκολλῆσθε συγκολλῶνται
OptativeSingular συγκολλῴμην συγκολλῷο συγκολλῷτο
Dual συγκολλῷσθον συγκολλῴσθην
Plural συγκολλῴμεθα συγκολλῷσθε συγκολλῷντο
ImperativeSingular συγκολλῶ συγκολλάσθω
Dual συγκολλᾶσθον συγκολλάσθων
Plural συγκολλᾶσθε συγκολλάσθων, συγκολλάσθωσαν
Infinitive συγκολλᾶσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συγκολλωμενος συγκολλωμενου συγκολλωμενη συγκολλωμενης συγκολλωμενον συγκολλωμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συγκολλήσω συγκολλήσεις συγκολλήσει
Dual συγκολλήσετον συγκολλήσετον
Plural συγκολλήσομεν συγκολλήσετε συγκολλήσουσι(ν)
OptativeSingular συγκολλήσοιμι συγκολλήσοις συγκολλήσοι
Dual συγκολλήσοιτον συγκολλησοίτην
Plural συγκολλήσοιμεν συγκολλήσοιτε συγκολλήσοιεν
Infinitive συγκολλήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συγκολλησων συγκολλησοντος συγκολλησουσα συγκολλησουσης συγκολλησον συγκολλησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συγκολλήσομαι συγκολλήσει, συγκολλήσῃ συγκολλήσεται
Dual συγκολλήσεσθον συγκολλήσεσθον
Plural συγκολλησόμεθα συγκολλήσεσθε συγκολλήσονται
OptativeSingular συγκολλησοίμην συγκολλήσοιο συγκολλήσοιτο
Dual συγκολλήσοισθον συγκολλησοίσθην
Plural συγκολλησοίμεθα συγκολλήσοισθε συγκολλήσοιντο
Infinitive συγκολλήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συγκολλησομενος συγκολλησομενου συγκολλησομενη συγκολλησομενης συγκολλησομενον συγκολλησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεκόλλων συνεκόλλας συνεκόλλα(ν)
Dual συνεκολλᾶτον συνεκολλάτην
Plural συνεκολλῶμεν συνεκολλᾶτε συνεκόλλων
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεκολλώμην συνεκολλῶ συνεκολλᾶτο
Dual συνεκολλᾶσθον συνεκολλάσθην
Plural συνεκολλώμεθα συνεκολλᾶσθε συνεκολλῶντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • φησίν τε μετ αὐτὸν τοῖς ἠπιάλοις ἐπιχειρῆσαι πέρυσιν καὶ τοῖς πυρετοῖσιν, οἳ τοὺς πατέρας τ ἦγχον νύκτωρ καὶ τοὺς πάππους ἀπέπνιγον, κατακλινόμενοί τ ἐπὶ ταῖς κοίταις ἐπὶ τοῖσιν ἀπράγμοσιν ὑμῶν ἀντωμοσίας καὶ προσκλήσεις καὶ μαρτυρίας συνεκόλλων, ὥστ ἀναπηδᾶν δειμαίνοντας πολλοὺς ὡς τὸν πολέμαρχον. (Aristophanes, Wasps, Parabasis, parabasis9)
  • ἀλλὰ καὶ σχῆμα καὶ βάδισμα καὶ βλέμμα καὶ μειδίαμα θαυμάζοντες αὐτοῦ καὶ ἀγαπῶντες οἱο῀ν συναρμόττειν καὶ συγκολλᾶν ἑαυτοὺς ὦμεν πρόθυμοι , τότε χρὴ νομίζειν ἀληθῶς προκόπτειν. (Plutarch, Quomodo quis suos in virtute sentiat profectus, chapter, section 15 1:1)
  • μένοντος δὲ νοήσαντες οἱ παῖδες τὴν τοῦ πατρὸς τάξιν ἐπείθοντο αὐτῇ, καὶ λαβόντες ἀθάνατον ἀρχὴν θνητοῦ ζῴου, μιμούμενοι τὸν σφέτερον δημιουργόν, πυρὸς καὶ γῆς ὕδατός τε καὶ ἀέρος ἀπὸ τοῦ κόσμου δανειζόμενοι μόρια ὡς ἀποδοθησόμενα πάλιν, εἰς ταὐτὸν τὰ λαμβανόμενα συνεκόλλων, οὐ τοῖς ἀλύτοις οἷς αὐτοὶ συνείχοντο δεσμοῖς, ἀλλὰ διὰ σμικρότητα ἀοράτοις πυκνοῖς γόμφοις συντήκοντες, ἓν ἐξ ἁπάντων ἀπεργαζόμενοι σῶμα ἕκαστον, τὰς τῆς ἀθανάτου ψυχῆς περιόδους ἐνέδουν εἰς ἐπίρρυτον σῶμα καὶ ἀπόρρυτον. (Plato, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, 159:2)

Synonyms

  1. to glue or cement together

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION