Ancient Greek-English Dictionary Language

προφωνέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: προφωνέω προφωνήσω

Structure: προ (Prefix) + φωνέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to utter beforehand, gives, beforehand
  2. to order beforehand or publicly

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προφωνῶ προφωνεῖς προφωνεῖ
Dual προφωνεῖτον προφωνεῖτον
Plural προφωνοῦμεν προφωνεῖτε προφωνοῦσιν*
SubjunctiveSingular προφωνῶ προφωνῇς προφωνῇ
Dual προφωνῆτον προφωνῆτον
Plural προφωνῶμεν προφωνῆτε προφωνῶσιν*
OptativeSingular προφωνοῖμι προφωνοῖς προφωνοῖ
Dual προφωνοῖτον προφωνοίτην
Plural προφωνοῖμεν προφωνοῖτε προφωνοῖεν
ImperativeSingular προφώνει προφωνείτω
Dual προφωνεῖτον προφωνείτων
Plural προφωνεῖτε προφωνούντων, προφωνείτωσαν
Infinitive προφωνεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
προφωνων προφωνουντος προφωνουσα προφωνουσης προφωνουν προφωνουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προφωνοῦμαι προφωνεῖ, προφωνῇ προφωνεῖται
Dual προφωνεῖσθον προφωνεῖσθον
Plural προφωνούμεθα προφωνεῖσθε προφωνοῦνται
SubjunctiveSingular προφωνῶμαι προφωνῇ προφωνῆται
Dual προφωνῆσθον προφωνῆσθον
Plural προφωνώμεθα προφωνῆσθε προφωνῶνται
OptativeSingular προφωνοίμην προφωνοῖο προφωνοῖτο
Dual προφωνοῖσθον προφωνοίσθην
Plural προφωνοίμεθα προφωνοῖσθε προφωνοῖντο
ImperativeSingular προφωνοῦ προφωνείσθω
Dual προφωνεῖσθον προφωνείσθων
Plural προφωνεῖσθε προφωνείσθων, προφωνείσθωσαν
Infinitive προφωνεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
προφωνουμενος προφωνουμενου προφωνουμενη προφωνουμενης προφωνουμενον προφωνουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προφωνήσω προφωνήσεις προφωνήσει
Dual προφωνήσετον προφωνήσετον
Plural προφωνήσομεν προφωνήσετε προφωνήσουσιν*
OptativeSingular προφωνήσοιμι προφωνήσοις προφωνήσοι
Dual προφωνήσοιτον προφωνησοίτην
Plural προφωνήσοιμεν προφωνήσοιτε προφωνήσοιεν
Infinitive προφωνήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
προφωνησων προφωνησοντος προφωνησουσα προφωνησουσης προφωνησον προφωνησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προφωνήσομαι προφωνήσει, προφωνήσῃ προφωνήσεται
Dual προφωνήσεσθον προφωνήσεσθον
Plural προφωνησόμεθα προφωνήσεσθε προφωνήσονται
OptativeSingular προφωνησοίμην προφωνήσοιο προφωνήσοιτο
Dual προφωνήσοισθον προφωνησοίσθην
Plural προφωνησοίμεθα προφωνήσοισθε προφωνήσοιντο
Infinitive προφωνήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
προφωνησομενος προφωνησομενου προφωνησομενη προφωνησομενης προφωνησομενον προφωνησομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • τοιάνδ’ ἔπειθεν ῥῆσιν ἀμφ’ ἡμῶν λέγων ἄναξ Πελασγῶν, ἱκεσίου Ζηνὸσ κότον μέγαν προφωνῶν μήποτ’ εἰσόπιν χρόνου πόλιν παχῦναι, ξενικὸν ἀστικόν θ’ ἅμα λέγων διπλοῦν μίασμα πρὸ πόλεωσ φανὲν ἀμήχανον βόσκημα πημονῆσ πέλειν. (Aeschylus, Suppliant Women, episode10)
  • καὶ τῶνδε κοινῇ Λοξίασ ἐπαίτιοσ, ἄλγη προφωνῶν ἀντίκεντρα καρδίᾳ, εἰ μή τι τῶνδ’ ἔρξαιμι τοὺσ ἐπαιτίουσ. (Aeschylus, Eumenides, episode 2:7)
  • τρέφει γὰρ αὐτὸν εὐμενὴσ δορύξενοσ Στρόφιοσ ὁ Φωκεύσ, ἀμφίλεκτα πήματα ἐμοὶ προφωνῶν, τόν θ’ ὑπ’ Ἰλίῳ σέθεν κίνδυνον, εἴ τε δημόθρουσ ἀναρχία βουλὴν καταρρίψειεν, ὥστε σύγγονον βροτοῖσι τὸν πεσόντα λακτίσαι πλέον. (Aeschylus, Agamemnon, episode, anapests 5:11)

Synonyms

  1. to order beforehand or publicly

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION