뜻

1. to be the first to attack
2. to attempt beforehand

예문

• Παυσανίᾳ μὲν οὖν καὶ τοῖσ Ἕλλησι κοινῇ Τισαμενὸσ ὁ Ἠλεῖοσ ἐμαντεύσατο, καὶ προεῖπε νίκην ἀμυνομένοισ καὶ μὴ προεπιχειροῦσιν· (Plutarch, , chapter 11 2:2)

  (플루타르코스, , chapter 11 2:2)

• τοῦ δὲ Γάλβᾳ μὴ πάνυ τὸν νοῦν προσέχοντοσ αὐτῷ μηδὲ πιστεύοντοσ ἔγνω προεπιχειρεῖν καίτοι Κλώδιοσ Κέλσοσ Ἀντιοχεύσ, ἀνὴρ ἔμφρων, εὔνουσ δὲ ἐκείνῳ καὶ πιστόσ, ἀπηγόρευε, λέγων οὐκ ἂν οἰέσθαι μίαν ἐν Ῥώμῃ συνοικίαν Καίσαρα προσειπεῖν Νυμφίδιον. (Plutarch, Galba, chapter 13 4:1)

  (플루타르코스, Galba, chapter 13 4:1)

• οἱ δὲ τῆσ ὀλιγότητοσ αὐτῶν καὶ τοῦ μὴ προεπιχειρεῖν καταφρονήσαντεσ, καὶ γενόμενοι πολὺ πλείουσ ἐκείνων, ἐφώρμησαν ὡσ ῥᾳδίωσ ἐπικρατήσοντεσ ἐν τῇ πόλει καὶ πάντασ αὐτοὺσ κατακτενοῦντεσ. (Plutarch, Dion, chapter 38 4:1)

  (플루타르코스, Dion, chapter 38 4:1)

• ὅθεν οὐκ εἶχον αὐτῷ συνεχῶσ προεπιχειρεῖν οἱ πολέμιοι, ἀλλ’ ἠμύνοντο ἐπιόντα. (Appian, The Foreign Wars, chapter 2 7:8)

  (아피아노스, The Foreign Wars, chapter 2 7:8)

• ἐκείνουσ μὲν ἐκπλήξει τὸ ἀδόκητον τῆσ ἐφόδου καὶ τὸ παράδοξον τοῦ ἔργου, τῶν ὀλιγωτέρων προεπιχειρούντων· (Appian, The Foreign Wars, chapter 4 1:7)

  (아피아노스, The Foreign Wars, chapter 4 1:7)

유사 형태

• προεπιχειρεῖν (6)
• προεπιχειρήσεως (1)
• προεπιχειροῦσιν (1)
• προεπιχειρήσειν (1)
• προεπιχειροῦντα (1)
• προεπιχειρήσας (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.