Ancient Greek-English Dictionary Language

προδιοικέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: προδιοικέω προδιοικήσω

Structure: προ (Prefix) + δι (Prefix) + οἰκέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to regulate, order, govern, manage beforehand

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προδιοίκω προδιοίκεις προδιοίκει
Dual προδιοίκειτον προδιοίκειτον
Plural προδιοίκουμεν προδιοίκειτε προδιοίκουσιν*
SubjunctiveSingular προδιοίκω προδιοίκῃς προδιοίκῃ
Dual προδιοίκητον προδιοίκητον
Plural προδιοίκωμεν προδιοίκητε προδιοίκωσιν*
OptativeSingular προδιοίκοιμι προδιοίκοις προδιοίκοι
Dual προδιοίκοιτον προδιοικοίτην
Plural προδιοίκοιμεν προδιοίκοιτε προδιοίκοιεν
ImperativeSingular προδιοῖκει προδιοικεῖτω
Dual προδιοίκειτον προδιοικεῖτων
Plural προδιοίκειτε προδιοικοῦντων, προδιοικεῖτωσαν
Infinitive προδιοίκειν
Participle MasculineFeminineNeuter
προδιοικων προδιοικουντος προδιοικουσα προδιοικουσης προδιοικουν προδιοικουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προδιοίκουμαι προδιοίκει, προδιοίκῃ προδιοίκειται
Dual προδιοίκεισθον προδιοίκεισθον
Plural προδιοικοῦμεθα προδιοίκεισθε προδιοίκουνται
SubjunctiveSingular προδιοίκωμαι προδιοίκῃ προδιοίκηται
Dual προδιοίκησθον προδιοίκησθον
Plural προδιοικώμεθα προδιοίκησθε προδιοίκωνται
OptativeSingular προδιοικοίμην προδιοίκοιο προδιοίκοιτο
Dual προδιοίκοισθον προδιοικοίσθην
Plural προδιοικοίμεθα προδιοίκοισθε προδιοίκοιντο
ImperativeSingular προδιοίκου προδιοικεῖσθω
Dual προδιοίκεισθον προδιοικεῖσθων
Plural προδιοίκεισθε προδιοικεῖσθων, προδιοικεῖσθωσαν
Infinitive προδιοίκεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
προδιοικουμενος προδιοικουμενου προδιοικουμενη προδιοικουμενης προδιοικουμενον προδιοικουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προδιοικήσω προδιοικήσεις προδιοικήσει
Dual προδιοικήσετον προδιοικήσετον
Plural προδιοικήσομεν προδιοικήσετε προδιοικήσουσιν*
OptativeSingular προδιοικήσοιμι προδιοικήσοις προδιοικήσοι
Dual προδιοικήσοιτον προδιοικησοίτην
Plural προδιοικήσοιμεν προδιοικήσοιτε προδιοικήσοιεν
Infinitive προδιοικήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
προδιοικησων προδιοικησοντος προδιοικησουσα προδιοικησουσης προδιοικησον προδιοικησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προδιοικήσομαι προδιοικήσει, προδιοικήσῃ προδιοικήσεται
Dual προδιοικήσεσθον προδιοικήσεσθον
Plural προδιοικησόμεθα προδιοικήσεσθε προδιοικήσονται
OptativeSingular προδιοικησοίμην προδιοικήσοιο προδιοικήσοιτο
Dual προδιοικήσοισθον προδιοικησοίσθην
Plural προδιοικησοίμεθα προδιοικήσοισθε προδιοικήσοιντο
Infinitive προδιοικήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
προδιοικησομενος προδιοικησομενου προδιοικησομενη προδιοικησομενης προδιοικησομενον προδιοικησομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to regulate

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION