Ancient Greek-English Dictionary Language

προαδικέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: προαδικέω προαδικήσω

Structure: προ (Prefix) + ἀδικέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to be the first in wronging, to be wronged before or first

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προαδίκω προαδίκεις προαδίκει
Dual προαδίκειτον προαδίκειτον
Plural προαδίκουμεν προαδίκειτε προαδίκουσιν*
SubjunctiveSingular προαδίκω προαδίκῃς προαδίκῃ
Dual προαδίκητον προαδίκητον
Plural προαδίκωμεν προαδίκητε προαδίκωσιν*
OptativeSingular προαδίκοιμι προαδίκοις προαδίκοι
Dual προαδίκοιτον προαδικοίτην
Plural προαδίκοιμεν προαδίκοιτε προαδίκοιεν
ImperativeSingular προαδῖκει προαδικεῖτω
Dual προαδίκειτον προαδικεῖτων
Plural προαδίκειτε προαδικοῦντων, προαδικεῖτωσαν
Infinitive προαδίκειν
Participle MasculineFeminineNeuter
προαδικων προαδικουντος προαδικουσα προαδικουσης προαδικουν προαδικουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προαδίκουμαι προαδίκει, προαδίκῃ προαδίκειται
Dual προαδίκεισθον προαδίκεισθον
Plural προαδικοῦμεθα προαδίκεισθε προαδίκουνται
SubjunctiveSingular προαδίκωμαι προαδίκῃ προαδίκηται
Dual προαδίκησθον προαδίκησθον
Plural προαδικώμεθα προαδίκησθε προαδίκωνται
OptativeSingular προαδικοίμην προαδίκοιο προαδίκοιτο
Dual προαδίκοισθον προαδικοίσθην
Plural προαδικοίμεθα προαδίκοισθε προαδίκοιντο
ImperativeSingular προαδίκου προαδικεῖσθω
Dual προαδίκεισθον προαδικεῖσθων
Plural προαδίκεισθε προαδικεῖσθων, προαδικεῖσθωσαν
Infinitive προαδίκεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
προαδικουμενος προαδικουμενου προαδικουμενη προαδικουμενης προαδικουμενον προαδικουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προαδικήσω προαδικήσεις προαδικήσει
Dual προαδικήσετον προαδικήσετον
Plural προαδικήσομεν προαδικήσετε προαδικήσουσιν*
OptativeSingular προαδικήσοιμι προαδικήσοις προαδικήσοι
Dual προαδικήσοιτον προαδικησοίτην
Plural προαδικήσοιμεν προαδικήσοιτε προαδικήσοιεν
Infinitive προαδικήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
προαδικησων προαδικησοντος προαδικησουσα προαδικησουσης προαδικησον προαδικησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προαδικήσομαι προαδικήσει, προαδικήσῃ προαδικήσεται
Dual προαδικήσεσθον προαδικήσεσθον
Plural προαδικησόμεθα προαδικήσεσθε προαδικήσονται
OptativeSingular προαδικησοίμην προαδικήσοιο προαδικήσοιτο
Dual προαδικήσοισθον προαδικησοίσθην
Plural προαδικησοίμεθα προαδικήσοισθε προαδικήσοιντο
Infinitive προαδικήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
προαδικησομενος προαδικησομενου προαδικησομενη προαδικησομενης προαδικησομενον προαδικησομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • "ταράττοντεσ γὰρ ἐταράττοντο καὶ πείσεσθαι κακῶσ προσεδόκων ἐκ τοῦ προαδικεῖν καὶ προλυμαίνεσθαι τοὺσ ἐντυγχάνοντασ. (Plutarch, Non posse suaviter vivi secundum Epicurum, section 610)

Synonyms

  1. to be the first in wronging

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION