Ancient Greek-English Dictionary Language

συναδικέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: συναδικέω συναδικήσω

Structure: συν (Prefix) + ἀδικέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to join in wrong or injury, with, to be wronged alike

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συναδίκω συναδίκεις συναδίκει
Dual συναδίκειτον συναδίκειτον
Plural συναδίκουμεν συναδίκειτε συναδίκουσιν*
SubjunctiveSingular συναδίκω συναδίκῃς συναδίκῃ
Dual συναδίκητον συναδίκητον
Plural συναδίκωμεν συναδίκητε συναδίκωσιν*
OptativeSingular συναδίκοιμι συναδίκοις συναδίκοι
Dual συναδίκοιτον συναδικοίτην
Plural συναδίκοιμεν συναδίκοιτε συναδίκοιεν
ImperativeSingular συναδῖκει συναδικεῖτω
Dual συναδίκειτον συναδικεῖτων
Plural συναδίκειτε συναδικοῦντων, συναδικεῖτωσαν
Infinitive συναδίκειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συναδικων συναδικουντος συναδικουσα συναδικουσης συναδικουν συναδικουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συναδίκουμαι συναδίκει, συναδίκῃ συναδίκειται
Dual συναδίκεισθον συναδίκεισθον
Plural συναδικοῦμεθα συναδίκεισθε συναδίκουνται
SubjunctiveSingular συναδίκωμαι συναδίκῃ συναδίκηται
Dual συναδίκησθον συναδίκησθον
Plural συναδικώμεθα συναδίκησθε συναδίκωνται
OptativeSingular συναδικοίμην συναδίκοιο συναδίκοιτο
Dual συναδίκοισθον συναδικοίσθην
Plural συναδικοίμεθα συναδίκοισθε συναδίκοιντο
ImperativeSingular συναδίκου συναδικεῖσθω
Dual συναδίκεισθον συναδικεῖσθων
Plural συναδίκεισθε συναδικεῖσθων, συναδικεῖσθωσαν
Infinitive συναδίκεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συναδικουμενος συναδικουμενου συναδικουμενη συναδικουμενης συναδικουμενον συναδικουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συναδικήσω συναδικήσεις συναδικήσει
Dual συναδικήσετον συναδικήσετον
Plural συναδικήσομεν συναδικήσετε συναδικήσουσιν*
OptativeSingular συναδικήσοιμι συναδικήσοις συναδικήσοι
Dual συναδικήσοιτον συναδικησοίτην
Plural συναδικήσοιμεν συναδικήσοιτε συναδικήσοιεν
Infinitive συναδικήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συναδικησων συναδικησοντος συναδικησουσα συναδικησουσης συναδικησον συναδικησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συναδικήσομαι συναδικήσει, συναδικήσῃ συναδικήσεται
Dual συναδικήσεσθον συναδικήσεσθον
Plural συναδικησόμεθα συναδικήσεσθε συναδικήσονται
OptativeSingular συναδικησοίμην συναδικήσοιο συναδικήσοιτο
Dual συναδικήσοισθον συναδικησοίσθην
Plural συναδικησοίμεθα συναδικήσοισθε συναδικήσοιντο
Infinitive συναδικήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συναδικησομενος συναδικησομενου συναδικησομενη συναδικησομενης συναδικησομενον συναδικησομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • τί καὶ τοὺσ νόμουσ συναδικεῖσ τῇ φύσει ; (Lucian, Abdicatus, (no name) 19:5)
  • ἐκ δὲ τούτου κατήγοροι μὲν ἐπέμφθησαν εἰσ Σπάρτην ἐξ Ἀθηνῶν, εὑρ͂ον δὲ κατηγορίασ μηδὲν ἐπὶ τὸν Σφοδρίαν δεομένουσ τοὺσ ἄρχοντασ, ἀλλὰ θανάτου κρίσιν αὐτῷ προειρηκότασ, ἣν ἐκεῖνοσ ὑπομένειν ἀπέγνω, φοβούμενοσ τὴν ὀργὴν τῶν πολιτῶν αἰσχυνομένων τοὺσ Ἀθηναίουσ καί βουλομένων συναδικεῖσθαι δοκεῖν, ἵνα μὴ συναδικεῖν δοκῶσιν. (Plutarch, Agesilaus, chapter 24 6:1)
  • Ἀριστείδησ δὲ καθ’ ἑαυτὸν ὥσπερ ὁδὸν ἰδίαν ἐβάδιζε διὰ τῆσ πολιτείασ, πρῶτον μὲν οὐ βουλόμενοσ συναδικεῖν τοῖσ ἑταίροισ ἢ λυπηρὸσ εἶναι μὴ χαριζόμενοσ, ἔπειτα τὴν ἀπὸ τῶν φίλων δύναμιν οὐκ ὀλίγουσ ἰδὼν ἐπαίρουσαν ἀδικεῖν ἐφυλάττετο, μόνῳ τῷ χρηστὰ καὶ δίκαια πράττειν καὶ λέγειν ἀξιῶν θαρρεῖν τὸν ἀγαθὸν πολίτην. (Plutarch, , chapter 2 5:1)
  • ἐδανείσαντο γὰρ ὑποφθάσαντεσ ἀργύριον πολὺ καὶ μετ’ ὀλίγον χρόνον εἰσ φῶσ τοῦ νόμου προαχθέντοσ οἱ μὲν ἐφάνησαν οἰκίασ τε λαμπρὰσ καὶ γῆν συνεωνημένοι πολλὴν ἐξ ὧν ἐδανείσαντο χρημάτων, ὁ δὲ Σόλων αἰτίαν ἔσχε συναδικεῖν ἠδικημένοσ. (Plutarch, Praecepta gerendae reipublicae, chapter, section 13 14:2)
  • καθῆσθαι προσήκει τὴν περὶ αὑτὸν ἀταραξίαν ὑμνοῦντα καὶ τὸν ἀπράγμονα καὶ μακάριον βίον, ἐν ἑτέροισ ἐπιτερπόμενον ἀγνωμονοῦσιν ἀλλ’ ἐνταῦθα δεῖ μάλιστα τὸν Θηραμένουσ κόθορνον ὑποδούμενον ἀμφοτέροισ ὁμιλεῖν καὶ μηδετέροισ προστίθεσθαι δόξεισ γὰρ οὐχὶ τῷ μὴ συναδικεῖν ἀλλότριοσ ἀλλὰ τῷ βοηθεῖν κοινὸσ εἶναι πάντων καὶ τὸ μὴ συνατυχεῖν οὐχ ἕξει φθόνον, ἂν πᾶσι φαίνῃ συναλγῶν ὁμοίωσ. (Plutarch, Praecepta gerendae reipublicae, chapter, section 32 7:1)

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION