ποτής
Third declension Noun; Feminine
Transliteration:
Principal Part:
ποτής
ποτῆτος
Structure:
ποτητ
(Stem)
+
ς
(Ending)
Etym.: PO, Root of some tenses of pi/nw
Declension
Third declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- κἀδεστὰ καὶ ποτῆτα καὶ κοιμήματα πρὸσ σπαργάνοισ μένουσα λικνῖτιν τροφὴν ἐξευθετίζω νύκτα καὶ καθ’ ἡμέραν. (Sophocles, Ichneutae 22:3)
- δηρὸν δ’ ἄφθογγοσ τετιημένη ἧστ’ ἐπὶ δίφρου, οὐδέ τιν’ οὔτ’ ἔπεϊ προσπτύσσετο οὔτε τι ἔργῳ, ἀλλ’ ἀγέλαστοσ, ἄπαστοσ ἐδητύοσ ἠδὲ ποτῆτοσ ἧστο πόθῳ μινύθουσα βαθυζώνοιο θυγατρόσ, πρίν γ’ ὅτε δὴ χλεύῃσ μιν Ιἄμβη κέδν’ εἰδυῖα πολλὰ παρασκώπτουσ’ ἐτρέψατο πότνιαν ἁγνήν, μειδῆσαι γελάσαι τε καὶ ἵλαον σχεῖν θυμόν· (Anonymous, Homeric Hymns, 21:8)
- ἔνθα δ’, ἐπεὶ δόρποιο κορέσσαντ’ ἠδὲ ποτῆτοσ, παννύχιοι Βορέω μένον υἱέασ ἐγρήσσοντεσ. (Apollodorus, Argonautica, book 2 5:28)
- καὶ οἱ διψαλέῳ στυγερὴν ὤρεξε ποτῆτα λαὸσ Ιοὐδαίων ἀθεμίστιοσ, αἱματοχάρμησ, ὄξεϊ κιρνάμενοσ πικρὸν δέπασ, εἶδαρ ὀλέθρου. (Unknown, Greek Anthology, Volume V, book 15, chapter 28 1:2)
- αὐτὸν γὰρ οἶμαι τὸν Ἰξίονα λῆρον ἀποφαίνετε τὸν ἐν τῷ τροχῷ παρὰ τοῖσ ποιηταῖσ ἐνδεδεμένον φέρε οὖν, εἰ μεταξὺ θεῶν τισ ὑμῖν ἐπιστὰσ εἴποι διατεινάμενοσ, δαιμόνιοι, μαίνεσθε καὶ οὐκέτι κεύθετε θυμῷ βρωτὺν οὐδὲ ποτῆτα. (Dio, Chrysostom, Orationes, 99:1)
- ἢ τίνε[σ]φοι λειἙλληντῶν πεπαρὰ πο[τῆσ] Φρυγῶν κ[ρατησάσησ στρα]τείασ ἐγ[κωμιασθήσεται; (Hyperides, Speeches, <[E)pita/fios]> 33:2)
- ἀρχαιῶν ἦν ὅδ’ ἀνὴρ προγόνων, εἰδὼσ ἐκ νεότητοσ ἀεὶ ξείνοισιν ὁμιλεῖν ξεῖνοσ, Μιμνέρμου δ’ εἰσ ἔποσ ἄκρον ἰὼν παιδομανεῖ Τῄῳ τε πότησ ἴσοσ. (Unknown, Elegy and Iambus, Volume I, , prop. i. 9. 926)
- εἰσ Διόνυσον γεγλυμμένον ἐν ἀμεθύστῳ ἡ λίθοσ ἔστ’ ἀμέθυστοσ, ἐγὼ δ’ ὁ πότησ Διόνυσοσ· (Unknown, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 7481)