Sense

1. one who attends or escorts, a conductor, guide
2. one who attends a procession

Examples

• τὰ πομπεῖ’ ὡσ ἐπεσκεύασεν, καὶ τὴν τῶν στεφάνων καθαίρεσιν, ἢ τὴν τῶν φιαλῶν ποίησιν τὴν καλήν; (Demosthenes, Speeches 21-30, 86:4)
• τὰ πομπεῖ’ ὡσ ἐπεσκευάκασι, καὶ τὴν τῶν στεφάνων καθαίρεσιν, ἢ τὴν τῶν φιαλῶν ποίησιν τὴν καλήν; (Demosthenes, Speeches 21-30, 247:4)

Similar forms

• πομπεύειν (10)
• πομπεῖα (6)
• πομπεύει (6)
• πομπειανυμ (4)
• πομπείῳ (3)
• πομπείων (3)
• πομπειυμ (3)
• πομπεύοντα (2)
• πομπεύων (2)
• πομπευθεὶς (2)
• πομπείαν (2)
• Πομπέλων (2)
• πομπεύσας (2)
• πομπεῖ (2)
• πομπειυς (2)
• πόμπευεν (2)
• πομπεύουσι (2)
• πομπειανυς (2)
• πομπευθὲν (2)
• πομπευταῖς (2)
• πομπειαναμ (1)
• Πομπεῖον (1)
• Πομπέλωνα (1)
• πομπεύσεις (1)
• πομπειι (1)
• πομπεύεσκε (1)
• πομπεύσαι (1)
• πομπεῖς (1)
• πομπεῦσον (1)
• πομπείοις (1)
• πόμπευον (1)
• πομπείας (1)
• πομπεῦσαι (1)
• πομπεύω (1)
• πομπειανο (1)
• πομπείου (1)
• πόμπευε (1)
• πομπεύσεων (1)
• πομπεῖά (1)
• πομπειο (1)
• πομπεύετε (1)
• πομπεύσαις (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.