Ancient Greek-English Dictionary Language

πολεμοποιέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: πολεμοποιέω πολεμοποιήσω

Structure: πολεμοποιέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: from polemopoio/s

Sense

  1. to stir up war

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πολεμοποίω πολεμοποίεις πολεμοποίει
Dual πολεμοποίειτον πολεμοποίειτον
Plural πολεμοποίουμεν πολεμοποίειτε πολεμοποίουσιν*
SubjunctiveSingular πολεμοποίω πολεμοποίῃς πολεμοποίῃ
Dual πολεμοποίητον πολεμοποίητον
Plural πολεμοποίωμεν πολεμοποίητε πολεμοποίωσιν*
OptativeSingular πολεμοποίοιμι πολεμοποίοις πολεμοποίοι
Dual πολεμοποίοιτον πολεμοποιοίτην
Plural πολεμοποίοιμεν πολεμοποίοιτε πολεμοποίοιεν
ImperativeSingular πολεμοποῖει πολεμοποιεῖτω
Dual πολεμοποίειτον πολεμοποιεῖτων
Plural πολεμοποίειτε πολεμοποιοῦντων, πολεμοποιεῖτωσαν
Infinitive πολεμοποίειν
Participle MasculineFeminineNeuter
πολεμοποιων πολεμοποιουντος πολεμοποιουσα πολεμοποιουσης πολεμοποιουν πολεμοποιουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πολεμοποίουμαι πολεμοποίει, πολεμοποίῃ πολεμοποίειται
Dual πολεμοποίεισθον πολεμοποίεισθον
Plural πολεμοποιοῦμεθα πολεμοποίεισθε πολεμοποίουνται
SubjunctiveSingular πολεμοποίωμαι πολεμοποίῃ πολεμοποίηται
Dual πολεμοποίησθον πολεμοποίησθον
Plural πολεμοποιώμεθα πολεμοποίησθε πολεμοποίωνται
OptativeSingular πολεμοποιοίμην πολεμοποίοιο πολεμοποίοιτο
Dual πολεμοποίοισθον πολεμοποιοίσθην
Plural πολεμοποιοίμεθα πολεμοποίοισθε πολεμοποίοιντο
ImperativeSingular πολεμοποίου πολεμοποιεῖσθω
Dual πολεμοποίεισθον πολεμοποιεῖσθων
Plural πολεμοποίεισθε πολεμοποιεῖσθων, πολεμοποιεῖσθωσαν
Infinitive πολεμοποίεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
πολεμοποιουμενος πολεμοποιουμενου πολεμοποιουμενη πολεμοποιουμενης πολεμοποιουμενον πολεμοποιουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πολεμοποιήσω πολεμοποιήσεις πολεμοποιήσει
Dual πολεμοποιήσετον πολεμοποιήσετον
Plural πολεμοποιήσομεν πολεμοποιήσετε πολεμοποιήσουσιν*
OptativeSingular πολεμοποιήσοιμι πολεμοποιήσοις πολεμοποιήσοι
Dual πολεμοποιήσοιτον πολεμοποιησοίτην
Plural πολεμοποιήσοιμεν πολεμοποιήσοιτε πολεμοποιήσοιεν
Infinitive πολεμοποιήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
πολεμοποιησων πολεμοποιησοντος πολεμοποιησουσα πολεμοποιησουσης πολεμοποιησον πολεμοποιησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πολεμοποιήσομαι πολεμοποιήσει, πολεμοποιήσῃ πολεμοποιήσεται
Dual πολεμοποιήσεσθον πολεμοποιήσεσθον
Plural πολεμοποιησόμεθα πολεμοποιήσεσθε πολεμοποιήσονται
OptativeSingular πολεμοποιησοίμην πολεμοποιήσοιο πολεμοποιήσοιτο
Dual πολεμοποιήσοισθον πολεμοποιησοίσθην
Plural πολεμοποιησοίμεθα πολεμοποιήσοισθε πολεμοποιήσοιντο
Infinitive πολεμοποιήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
πολεμοποιησομενος πολεμοποιησομενου πολεμοποιησομενη πολεμοποιησομενης πολεμοποιησομενον πολεμοποιησομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • Λέντλῳ δὲ καὶ τοῖσ συνωμόταισ ἔδοξεν, ὅτε Κατιλίναν ἐν Φαισούλαισ πυνθάνοιντο γεγενῆσθαι, Λέντλον μὲν αὐτὸν καὶ Κέθηγον ἐφεδρεῦσαι ταῖσ Κικέρωνοσ θύραισ περὶ ἑώ μετὰ κεκρυμμένων ξιφιδίων, ἐσδεχθέντασ τε διὰ τὴν ἀξίωσιν καὶ λαλοῦντασ ὁτιδὴ μηκῦναι τὴν ὁμιλίαν ἐν περιπάτῳ καὶ κτεῖναι περισπάσαντασ ἀπὸ τῶν ἄλλων, Λεύκιον δὲ Βηστίαν τὸν δήμαρχον ἐκκλησίαν εὐθὺσ ὑπὸ κήρυξι συνάγειν καὶ κατηγορεῖν τοῦ Κικέρωνοσ ὡσ ἀεὶ δειλοῦ καὶ πολεμοποιοῦ καὶ τὴν πόλιν ἐν οὐδενὶ δεινῷ διαταράττοντοσ, ἐπὶ δὲ τῇ Βηστίου δημηγορίᾳ, νυκτὸσ αὐτίκα τῆσ ἐπιούσησ, ἑτέρουσ ἐν δυώδεκα τόποισ ἐμπιπράναι τὴν πόλιν καὶ διαρπάζειν καὶ κατακτείνειν τοὺσ ἀρίστουσ. (Appian, The Civil Wars, book 2, chapter 1 3:7)

Synonyms

  1. to stir up war

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION