Ancient Greek-English Dictionary Language

ποίνιμος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: ποίνιμος ποίνιμον

Structure: ποινιμ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: poinh/

Sense

  1. avenging, punishing
  2. bringing return or recompense

Examples

  • ἢ μᾶλλον, ὃ λέγουσιν ἔνιοι Ῥωμαίων, ἀληθέσ ἐστι καί, καθάπερ οἱ περὶ Χρύσιππον οἰόνται φιλόσοφοι φαῦλα δαιμόνια περινοστεῖν, οἷσ οἱ θεοὶ δημίοισ χρῶνται καὶ κολασταῖσ ἐπὶ τοὺσ ἀνοσίουσ καὶ ἀδίκουσ ἀνθρώπουσ, οὕτωσ οἱ Λάρητεσ ἐριννυώδεισ τινέσ εἰσι καὶ ποίνιμοι δαίμονεσ, ἐπίσκοποι βίων καὶ οἴκων; (Plutarch, Quaestiones Romanae, section 513)
  • ἴτ’, ὦ ταχεῖαι ποίνιμοί τ’ Ἐρινύεσ, γεύεσθε, μὴ φείδεσθε πανδήμου στρατοῦ· (Sophocles, Ajax, episode 3:10)

Synonyms

  1. avenging

  2. bringing return or recompense

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION