Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

πληρωτής

First declension Noun; Masculine Transliteration:

Principal Part: πληρωτής πληρωτοῦ

Structure: πληρωτ (Stem) + ης (Ending)

Etym.: plhro/w

Sense

  1. one who completes

Declension

First declension
Singular Dual Plural
Nominative πληρωτής πληρωτᾱ́ πληρωταί
Genitive πληρωτοῦ πληρωταῖν πληρωτῶν
Dative πληρωτῇ πληρωταῖν πληρωταῖς
Accusative πληρωτήν πληρωτᾱ́ πληρωτᾱ́ς
Vocative πληρωτά πληρωτᾱ́ πληρωταί

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ ἐν τῷ κατὰ Μειδίου σὺ δὲ πληρωτὴσ τοιούτου γεγονὼσ ἐράνου σεαυτῷ τουτονὶ δίκαιοσ εἶ συλλέξασθαι. (Aristides, Aelius, Ars Rhetorica, , 24:3)
  • σὺ δή, πληρωτὴσ τοιούτου γεγονὼσ ἐράνου σεαυτῷ, τοῦτον δίκαιοσ εἶ συλλέξασθαι. (Demosthenes, Speeches 21-30, 132:6)
  • καὶ τοίνυν καὶ θυσιῶν μόνῳ τούτῳ θεῷ διαφερόντωσ κοινωνοῦσιν ἄνθρωποι τὴν ἀκριβῆ κοινωνίαν, καλοῦντέσ τε ἐφ’ ἑστίαν καὶ προϊστάμενοι δαιτυμόνα αὐτὸν καὶ ἑστιάτορα, ὥστε ἄλλων ἄλλουσ ἐράνουσ πληρούντων κοινὸσ ἁπάντων ἐράνων οὗτόσ ἐστι πληρωτὴσ, συμποσιάρχου τάξιν ἔχων τοῖσ ἀεὶ κατὰ ταυτὸν συλλεγομένοισ. (Aristides, Aelius, Orationes, 8:6)
  • ἀγῶνεσ καὶ μυστήρια καὶ τὰ τῆσ Ἑλλάδοσ καλὰ πληροῖ τοῦτον τὸν στόλον, καὶ τῶν πανταχόθεν φιλοκάλων καὶ γενναίων οὗτόσ ἐστι συναγωγεὺσ καὶ πληρωτὴσ τῶν ἡδίστων θεαμάτων τοῖσ ἐπιφανεστάτοισ τῶν θεῶν τὰ κάλλιστα ὑπηρετῶν. (Aristides, Aelius, Orationes, 5:10)

Synonyms

  1. one who completes

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION