Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

πειθαρχέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: πειθαρχέω πειθαρχήσω

Structure: πειθαρχέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to obey one in authority, to be obedient

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πειθάρχω πειθάρχεις πειθάρχει
Dual πειθάρχειτον πειθάρχειτον
Plural πειθάρχουμεν πειθάρχειτε πειθάρχουσιν*
SubjunctiveSingular πειθάρχω πειθάρχῃς πειθάρχῃ
Dual πειθάρχητον πειθάρχητον
Plural πειθάρχωμεν πειθάρχητε πειθάρχωσιν*
OptativeSingular πειθάρχοιμι πειθάρχοις πειθάρχοι
Dual πειθάρχοιτον πειθαρχοίτην
Plural πειθάρχοιμεν πειθάρχοιτε πειθάρχοιεν
ImperativeSingular πειθᾶρχει πειθαρχεῖτω
Dual πειθάρχειτον πειθαρχεῖτων
Plural πειθάρχειτε πειθαρχοῦντων, πειθαρχεῖτωσαν
Infinitive πειθάρχειν
Participle MasculineFeminineNeuter
πειθαρχων πειθαρχουντος πειθαρχουσα πειθαρχουσης πειθαρχουν πειθαρχουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πειθάρχουμαι πειθάρχει, πειθάρχῃ πειθάρχειται
Dual πειθάρχεισθον πειθάρχεισθον
Plural πειθαρχοῦμεθα πειθάρχεισθε πειθάρχουνται
SubjunctiveSingular πειθάρχωμαι πειθάρχῃ πειθάρχηται
Dual πειθάρχησθον πειθάρχησθον
Plural πειθαρχώμεθα πειθάρχησθε πειθάρχωνται
OptativeSingular πειθαρχοίμην πειθάρχοιο πειθάρχοιτο
Dual πειθάρχοισθον πειθαρχοίσθην
Plural πειθαρχοίμεθα πειθάρχοισθε πειθάρχοιντο
ImperativeSingular πειθάρχου πειθαρχεῖσθω
Dual πειθάρχεισθον πειθαρχεῖσθων
Plural πειθάρχεισθε πειθαρχεῖσθων, πειθαρχεῖσθωσαν
Infinitive πειθάρχεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
πειθαρχουμενος πειθαρχουμενου πειθαρχουμενη πειθαρχουμενης πειθαρχουμενον πειθαρχουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πειθαρχήσω πειθαρχήσεις πειθαρχήσει
Dual πειθαρχήσετον πειθαρχήσετον
Plural πειθαρχήσομεν πειθαρχήσετε πειθαρχήσουσιν*
OptativeSingular πειθαρχήσοιμι πειθαρχήσοις πειθαρχήσοι
Dual πειθαρχήσοιτον πειθαρχησοίτην
Plural πειθαρχήσοιμεν πειθαρχήσοιτε πειθαρχήσοιεν
Infinitive πειθαρχήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
πειθαρχησων πειθαρχησοντος πειθαρχησουσα πειθαρχησουσης πειθαρχησον πειθαρχησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πειθαρχήσομαι πειθαρχήσει, πειθαρχήσῃ πειθαρχήσεται
Dual πειθαρχήσεσθον πειθαρχήσεσθον
Plural πειθαρχησόμεθα πειθαρχήσεσθε πειθαρχήσονται
OptativeSingular πειθαρχησοίμην πειθαρχήσοιο πειθαρχήσοιτο
Dual πειθαρχήσοισθον πειθαρχησοίσθην
Plural πειθαρχησοίμεθα πειθαρχήσοισθε πειθαρχήσοιντο
Infinitive πειθαρχήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
πειθαρχησομενος πειθαρχησομενου πειθαρχησομενη πειθαρχησομενης πειθαρχησομενον πειθαρχησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπειθᾶρχουν ἐπειθᾶρχεις ἐπειθᾶρχειν*
Dual ἐπειθάρχειτον ἐπειθαρχεῖτην
Plural ἐπειθάρχουμεν ἐπειθάρχειτε ἐπειθᾶρχουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπειθαρχοῦμην ἐπειθάρχου ἐπειθάρχειτο
Dual ἐπειθάρχεισθον ἐπειθαρχεῖσθην
Plural ἐπειθαρχοῦμεθα ἐπειθάρχεισθε ἐπειθάρχουντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ὡσαύτωσ δὲ τῆσ θυγατρὸσ τῆσ Μητροδώρου τὴν ἐπιμέλειαν ποιείσθωσαν, καὶ εἰσ ἡλικίαν ἐλθοῦσαν ἐκδότωσαν ᾧ ἂν Ἕρμαρχοσ ἕληται τῶν φιλοσοφούντων μετ’ αὐτοῦ, οὔσησ αὐτῆσ εὐτάκτου καὶ πειθαρχούσησ Ἑρμάρχῳ. (Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, I, EPIKOUROS 19:2)

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION