Ancient Greek-English Dictionary Language

παρορμίζω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: παρορμίζω παρορμιῶ

Structure: παρ (Prefix) + ὁρμίζ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to anchor side by side

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular παρορμίζω παρορμίζεις παρορμίζει
Dual παρορμίζετον παρορμίζετον
Plural παρορμίζομεν παρορμίζετε παρορμίζουσιν*
SubjunctiveSingular παρορμίζω παρορμίζῃς παρορμίζῃ
Dual παρορμίζητον παρορμίζητον
Plural παρορμίζωμεν παρορμίζητε παρορμίζωσιν*
OptativeSingular παρορμίζοιμι παρορμίζοις παρορμίζοι
Dual παρορμίζοιτον παρορμιζοίτην
Plural παρορμίζοιμεν παρορμίζοιτε παρορμίζοιεν
ImperativeSingular παρόρμιζε παρορμιζέτω
Dual παρορμίζετον παρορμιζέτων
Plural παρορμίζετε παρορμιζόντων, παρορμιζέτωσαν
Infinitive παρορμίζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
παρορμιζων παρορμιζοντος παρορμιζουσα παρορμιζουσης παρορμιζον παρορμιζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular παρορμίζομαι παρορμίζει, παρορμίζῃ παρορμίζεται
Dual παρορμίζεσθον παρορμίζεσθον
Plural παρορμιζόμεθα παρορμίζεσθε παρορμίζονται
SubjunctiveSingular παρορμίζωμαι παρορμίζῃ παρορμίζηται
Dual παρορμίζησθον παρορμίζησθον
Plural παρορμιζώμεθα παρορμίζησθε παρορμίζωνται
OptativeSingular παρορμιζοίμην παρορμίζοιο παρορμίζοιτο
Dual παρορμίζοισθον παρορμιζοίσθην
Plural παρορμιζοίμεθα παρορμίζοισθε παρορμίζοιντο
ImperativeSingular παρορμίζου παρορμιζέσθω
Dual παρορμίζεσθον παρορμιζέσθων
Plural παρορμίζεσθε παρορμιζέσθων, παρορμιζέσθωσαν
Infinitive παρορμίζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
παρορμιζομενος παρορμιζομενου παρορμιζομενη παρορμιζομενης παρορμιζομενον παρορμιζομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular παρορμίω παρορμίεις παρορμίει
Dual παρορμίειτον παρορμίειτον
Plural παρορμίουμεν παρορμίειτε παρορμίουσιν*
OptativeSingular παρορμίοιμι παρορμίοις παρορμίοι
Dual παρορμίοιτον παρορμιοίτην
Plural παρορμίοιμεν παρορμίοιτε παρορμίοιεν
Infinitive παρορμίειν
Participle MasculineFeminineNeuter
παρορμιων παρορμιουντος παρορμιουσα παρορμιουσης παρορμιουν παρορμιουντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular παρορμίουμαι παρορμίει, παρορμίῃ παρορμίειται
Dual παρορμίεισθον παρορμίεισθον
Plural παρορμιοῦμεθα παρορμίεισθε παρορμίουνται
OptativeSingular παρορμιοίμην παρορμίοιο παρορμίοιτο
Dual παρορμίοισθον παρορμιοίσθην
Plural παρορμιοίμεθα παρορμίοισθε παρορμίοιντο
Infinitive παρορμίεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
παρορμιουμενος παρορμιουμενου παρορμιουμενη παρορμιουμενης παρορμιουμενον παρορμιουμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION