Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

παραφρονέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: παραφρονέω

Structure: παρ (Prefix) + ἀφρονέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: para/frwn

Sense

  1. to be beside oneself, be deranged or mad

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular παραφρονῶ παραφρονεῖς παραφρονεῖ
Dual παραφρονεῖτον παραφρονεῖτον
Plural παραφρονοῦμεν παραφρονεῖτε παραφρονοῦσιν*
SubjunctiveSingular παραφρονῶ παραφρονῇς παραφρονῇ
Dual παραφρονῆτον παραφρονῆτον
Plural παραφρονῶμεν παραφρονῆτε παραφρονῶσιν*
OptativeSingular παραφρονοῖμι παραφρονοῖς παραφρονοῖ
Dual παραφρονοῖτον παραφρονοίτην
Plural παραφρονοῖμεν παραφρονοῖτε παραφρονοῖεν
ImperativeSingular παραφρόνει παραφρονείτω
Dual παραφρονεῖτον παραφρονείτων
Plural παραφρονεῖτε παραφρονούντων, παραφρονείτωσαν
Infinitive παραφρονεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
παραφρονων παραφρονουντος παραφρονουσα παραφρονουσης παραφρονουν παραφρονουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular παραφρονοῦμαι παραφρονεῖ, παραφρονῇ παραφρονεῖται
Dual παραφρονεῖσθον παραφρονεῖσθον
Plural παραφρονούμεθα παραφρονεῖσθε παραφρονοῦνται
SubjunctiveSingular παραφρονῶμαι παραφρονῇ παραφρονῆται
Dual παραφρονῆσθον παραφρονῆσθον
Plural παραφρονώμεθα παραφρονῆσθε παραφρονῶνται
OptativeSingular παραφρονοίμην παραφρονοῖο παραφρονοῖτο
Dual παραφρονοῖσθον παραφρονοίσθην
Plural παραφρονοίμεθα παραφρονοῖσθε παραφρονοῖντο
ImperativeSingular παραφρονοῦ παραφρονείσθω
Dual παραφρονεῖσθον παραφρονείσθων
Plural παραφρονεῖσθε παραφρονείσθων, παραφρονείσθωσαν
Infinitive παραφρονεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
παραφρονουμενος παραφρονουμενου παραφρονουμενη παραφρονουμενης παραφρονουμενον παραφρονουμενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular παρήφρονουν παρήφρονεις παρήφρονειν*
Dual παρηφρο͂νειτον παρηφρόνειτην
Plural παρήφρονουμεν παρηφρο͂νειτε παρήφρονουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular παρηφρόνουμην παρηφρο͂νου παρηφρο͂νειτο
Dual παρηφρο͂νεισθον παρηφρόνεισθην
Plural παρηφρόνουμεθα παρηφρο͂νεισθε παρηφρο͂νουντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • τίσ γὰρ ἂν ἄλλοθεν ἐπελθὼν καὶ μὴ συνδιεφθαρμένοσ ἡμῖν, ἀλλ’ ἐξαίφνησ ἐπιστὰσ τοῖσ γινομένοισ οὐκ ἂν μαίνεσθαι καὶ παραφρονεῖν ἡμᾶσ νομίσειεν, οἳ φιλοτιμούμεθα μὲν ἐπὶ τοῖσ τῶν προγόνων ἔργοισ καὶ τὴν πόλιν ἐκ τῶν τότε πραχθέντων ἐγκωμιάζειν ἀξιοῦμεν, οὐδὲν δὲ τῶν αὐτῶν ἐκείνοισ πράττομεν, ἀλλὰ πᾶν τοὐναντίον; (Dionysius of Halicarnassus, De Isocrate, chapter 173)
  • φήσω παραφρονεῖν αὐτόν. (Aristophanes, Ecclesiazusae, Prologue 7:8)
  • παραφρονεῖσ ὦ γρᾴδιον. (Aristophanes, Ecclesiazusae, Lyric-Scene, antistrophe 2 1:33)
  • ἐνταῦθα σαυτῷ παραφρόνει καὶ φληνάφα. (Aristophanes, Clouds, Episode17)
  • ἀλλ’ ἦ παραφρονεῖσ ἐτεὸν ἢ κορυβαντιᾷσ; (Aristophanes, Wasps, Prologue 1:7)

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION