뜻

1. to make known by a side-wind, to intimate or insinuate
2. to accuse underhand

예문

• ἡσυχῇ δὲ παρεδήλουν καί οἱ μάντεισ ὡσ ἀεὶ πονηρὰ σημεῖα καί δυσέκθυτα προφαίνοιτο τῷ Κράσσῳ διὰ τῶν ἱερῶν, ἀλλ’ οὔτε τούτοισ προσεῖχεν οὔτε τοῖσ ἕτερόν τι πλὴν ἐπείγεσθαι παραινοῦσιν. (Plutarch, chapter 18 5:1)

  (플루타르코스, chapter 18 5:1)

• καὶ μετεῖχε τῆσ φιλοσοφίασ, ἐπικεκρυμμένησ τὰ πολλὰ μύθοισ καὶ λόγοισ ἀμυδρὰσ ἐμφάσεισ τῆσ ἀληθείασ καὶ διαφάσεισ ἔχουσιν, ὥσπερ ἀμέλει καὶ παραδηλοῦσιν αὐτοὶ πρὸ τῶν ἱερῶν τὰσ σφίγγασ ἐπιεικῶσ ἱστάντεσ, ὡσ αἰνιγματώδη σοφίαν τῆσ θεολογίασ αὐτῶν ἐχούσησ. (Plutarch, De Iside et Osiride, section 9 2:1)

  (플루타르코스, De Iside et Osiride, section 9 2:1)

• πρότερον δ’ ὑπῃνίττετο καὶ παρεδήλου τοσοῦτον ὅσον προσέχοντασ μὴ μικρὸν φρονεῖν· (Plutarch, chapter 8 1:2)

  (플루타르코스, chapter 8 1:2)

• ὑπῃνίττετο δ’ οὕτω καὶ παρεδήλου τὸν Ὠρωπόν. (Demosthenes, Speeches 11-20, 28:4)

  (데모스테네스, Speeches 11-20, 28:4)

• ἔνθα δὴ παρεδήλουν τὴν ἅλωσιν τῶν Γισχάλων, καὶ τὴν λεγομένην εὐσχημόνωσ ὑποχώρησιν αὐτῶν οἱ πολλοὶ δρασμὸν ἐνενόουν. (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 143:1)

  (플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, 143:1)

유사 형태

• παραδηλῶν (2)
• παραδηλοῖ (1)
• παραδηλοῦσιν (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.