Hellas Alive Dictionary - παθητος

Ancient Greek-English Dictionary

παθητός

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: παθητός παθητή παθητόν

Structure: παθητ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: paqei=n

Sense

one who has suffered: subject to passion
destined to suffer

Declension

First/Second declension

		Masculine	Feminine	Neuter
Singular	Nominative	παθητός	παθητή	παθητόν
	Genitive	παθητοῦ	παθητῆς	παθητοῦ
	Dative	παθητῷ	παθητῇ	παθητῷ
	Accusative	παθητόν	παθητήν	παθητόν
	Vocative	παθητέ	παθητή	παθητόν
Dual	N/A/V	παθητώ	παθητᾱ́	παθητώ
Dual	G/D	παθητοῖν	παθηταῖν	παθητοῖν
Plural	Nominative	παθητοί	παθηταί	παθητά
	Genitive	παθητῶν	παθητῶν	παθητῶν
	Dative	παθητοῖς	παθηταῖς	παθητοῖς
	Accusative	παθητούς	παθητᾱ́ς	παθητά
	Vocative	παθητοί	παθηταί	παθητά

	Positive	Comparative	Superlative
Adjective	παθητός παθητοῦ	παθητότερος παθητοτεροῦ	παθητότατος παθητοτατοῦ
Adverb	παθητώς	παθητότερον	παθητότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

"τὸ γὰρ ἄψυχον ἄκυρον αὐτὸ καὶ παθητὸν ὑπ’ ἄλλων, ὁ δὲ νοῦσ ἀπαθὴσ καὶ αὐτοκράτωρ μικτὸν δὲ καὶ μέσον ἡ ψυχὴ καθάπερ ἡ σελήνη τῶν ἄνω καὶ κάτω σύμμιγμα καὶ μετακέρασμα ὑπὸ τοῦ θεοῦ γέγονε, τοῦτον ἄρα πρὸσ ἥλιον ἔχουσα τὸν λόγον, ὃν. (Plutarch, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 3032)
ἔστι δὲ καὶ τὰ περὶ τῶν ἀφιδρυμάτων νομοθετήματα παντάπασιν ἀδελφὰ τῶν Πυθαγόρου δογμάτων, οὔτε γὰρ ἐκεῖνοσ αἰσθητὸν ἢ παθητόν, ἀόρατον δὲ καὶ ἄκτιστον καὶ νοητὸν ὑπελάμβανεν εἶναι τὸ πρῶτον, οὗτόσ τε διεκώλυσεν ἀνθρωποειδῆ καὶ ζῳόμορφον εἰκόνα θεοῦ Ῥωμαίουσ νομίζειν. (Plutarch, Numa, chapter 8 7:1)
οὐ γὰρ ἐν τοῖσ ἐκ μεταβολῆσ ἀθανάτοισ γενομένοισ γεννητοῖσ ὁ πάτριοσ λόγοσ τὸν θεὸν τοῦτον ἀπολείπει δαίμοσιν, ὥσπερ Ἡρακλέα καὶ Διόνυσον, ἐκ μεταβολῆσ ἀρετῇ τὸ θνητὸν καὶ παθητὸν ἀποβαλόντασ, ἀλλὰ τῶν ἀϊδίων καὶ ἀγεννήτων εἷσ ἐστιν, εἰ δεῖ τοῖσ ὑπὸ τῶν φρονιμωτάτων καὶ παλαιοτάτων λεγομένοισ τεκμαίρεσθαι περὶ τῶν τηλικούτων. (Plutarch, Pelopidas, chapter 16 5:2)
Ἀριστοτέλησ τὸ ὑπὸ τὴν σελήνην τοῦ κόσμου μέροσ παθητόν, ἐν ᾧ καὶ τὰ περίγεια κηραίνεται. (Pseudo-Plutarch, Placita Philosophorum, book 2, 3:1)

Synonyms

destined to suffer
- πρῶτος (destined)
- ἐατέος (to be suffered)
- ἐπίληπτος (suffering)

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

παθητός

Sense

Declension

Examples

Synonyms

destined to suffer

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language English 한국어

παθητός

Sense

Declension

Examples

Synonyms

destined to suffer

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어