Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

παιανίζω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: παιανίζω παιανίσω

Structure: παιανίζ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: = paiwni/zw, Aesch.

Sense

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular παιανίζω παιανίζεις παιανίζει
Dual παιανίζετον παιανίζετον
Plural παιανίζομεν παιανίζετε παιανίζουσιν*
SubjunctiveSingular παιανίζω παιανίζῃς παιανίζῃ
Dual παιανίζητον παιανίζητον
Plural παιανίζωμεν παιανίζητε παιανίζωσιν*
OptativeSingular παιανίζοιμι παιανίζοις παιανίζοι
Dual παιανίζοιτον παιανιζοίτην
Plural παιανίζοιμεν παιανίζοιτε παιανίζοιεν
ImperativeSingular παιάνιζε παιανιζέτω
Dual παιανίζετον παιανιζέτων
Plural παιανίζετε παιανιζόντων, παιανιζέτωσαν
Infinitive παιανίζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
παιανιζων παιανιζοντος παιανιζουσα παιανιζουσης παιανιζον παιανιζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular παιανίζομαι παιανίζει, παιανίζῃ παιανίζεται
Dual παιανίζεσθον παιανίζεσθον
Plural παιανιζόμεθα παιανίζεσθε παιανίζονται
SubjunctiveSingular παιανίζωμαι παιανίζῃ παιανίζηται
Dual παιανίζησθον παιανίζησθον
Plural παιανιζώμεθα παιανίζησθε παιανίζωνται
OptativeSingular παιανιζοίμην παιανίζοιο παιανίζοιτο
Dual παιανίζοισθον παιανιζοίσθην
Plural παιανιζοίμεθα παιανίζοισθε παιανίζοιντο
ImperativeSingular παιανίζου παιανιζέσθω
Dual παιανίζεσθον παιανιζέσθων
Plural παιανίζεσθε παιανιζέσθων, παιανιζέσθωσαν
Infinitive παιανίζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
παιανιζομενος παιανιζομενου παιανιζομενη παιανιζομενης παιανιζομενον παιανιζομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular παιανίσω παιανίσεις παιανίσει
Dual παιανίσετον παιανίσετον
Plural παιανίσομεν παιανίσετε παιανίσουσιν*
OptativeSingular παιανίσοιμι παιανίσοις παιανίσοι
Dual παιανίσοιτον παιανισοίτην
Plural παιανίσοιμεν παιανίσοιτε παιανίσοιεν
Infinitive παιανίσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
παιανισων παιανισοντος παιανισουσα παιανισουσης παιανισον παιανισοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular παιανίσομαι παιανίσει, παιανίσῃ παιανίσεται
Dual παιανίσεσθον παιανίσεσθον
Plural παιανισόμεθα παιανίσεσθε παιανίσονται
OptativeSingular παιανισοίμην παιανίσοιο παιανίσοιτο
Dual παιανίσοισθον παιανισοίσθην
Plural παιανισοίμεθα παιανίσοισθε παιανίσοιντο
Infinitive παιανίσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
παιανισομενος παιανισομενου παιανισομενη παιανισομενης παιανισομενον παιανισομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπαιάνιζον ἐπαιάνιζες ἐπαιάνιζεν*
Dual ἐπαιανίζετον ἐπαιανιζέτην
Plural ἐπαιανίζομεν ἐπαιανίζετε ἐπαιάνιζον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπαιανιζόμην ἐπαιανίζου ἐπαιανίζετο
Dual ἐπαιανίζεσθον ἐπαιανιζέσθην
Plural ἐπαιανιζόμεθα ἐπαιανίζεσθε ἐπαιανίζοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἔνθα δὴ τῶν Ἀλβανῶν τοῖσ σφετέροισ ἐγκελευομένων, τῶν δὲ Ῥωμαίων τὸν αὑτῶν ἀγωνιστὴν κακιζόντων καὶ τῶν μὲν δὴ παιανιζόντων τε καὶ στεφανουμένων ὡσ ἐπὶ κατορθουμένῳ τῷ ἀγῶνι, τῶν δ’ ὀδυρομένων ὡσ οὐκ ἂν ἔτι τῆσ τύχησ σφᾶσ διαναστησομένησ, ταμιευσάμενοσ τὸν καιρὸν ὁ Ῥωμαῖοσ ὑποστρέφει τε ὀξέωσ καὶ πρὶν ἢ φυλάξασθαι τὸν Ἀλβανὸν φθάνει τῷ ξίφει κατὰ τοῦ βραχίονοσ πληγὴν ἐνέγκασ καὶ διελὼν τὸν ἀγκῶνα. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 20 4:2)
  • τῶν δὲ στρατοπέδων ἀμφοτέρων ἐξ ἑκατέρου τοῦ μέρουσ παρὰ τὰ χείλη τοῦ ποταμοῦ παρεστώτων, καὶ τῶν μὲν ἰδίων συναγωνιώντων καὶ παρακολουθούντων μετὰ κραυγῆσ, τῶν δὲ κατὰ πρόσωπον βαρβάρων παιανιζόντων καὶ προκαλουμένων τὸν κίνδυνον, ἦν τὸ γινόμενον ἐκπληκτικὸν καὶ παραστατικὸν ἀγωνίασ. (Polybius, Histories, book 3, chapter 43 8:1)

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION