Ancient Greek-English Dictionary Language

ὀψωνέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ὀψωνέω ὀψωνήσω

Structure: ὀψωνέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to buy fish and dainties

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὀψωνῶ ὀψωνεῖς ὀψωνεῖ
Dual ὀψωνεῖτον ὀψωνεῖτον
Plural ὀψωνοῦμεν ὀψωνεῖτε ὀψωνοῦσιν*
SubjunctiveSingular ὀψωνῶ ὀψωνῇς ὀψωνῇ
Dual ὀψωνῆτον ὀψωνῆτον
Plural ὀψωνῶμεν ὀψωνῆτε ὀψωνῶσιν*
OptativeSingular ὀψωνοῖμι ὀψωνοῖς ὀψωνοῖ
Dual ὀψωνοῖτον ὀψωνοίτην
Plural ὀψωνοῖμεν ὀψωνοῖτε ὀψωνοῖεν
ImperativeSingular ὀψώνει ὀψωνείτω
Dual ὀψωνεῖτον ὀψωνείτων
Plural ὀψωνεῖτε ὀψωνούντων, ὀψωνείτωσαν
Infinitive ὀψωνεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
ὀψωνων ὀψωνουντος ὀψωνουσα ὀψωνουσης ὀψωνουν ὀψωνουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὀψωνοῦμαι ὀψωνεῖ, ὀψωνῇ ὀψωνεῖται
Dual ὀψωνεῖσθον ὀψωνεῖσθον
Plural ὀψωνούμεθα ὀψωνεῖσθε ὀψωνοῦνται
SubjunctiveSingular ὀψωνῶμαι ὀψωνῇ ὀψωνῆται
Dual ὀψωνῆσθον ὀψωνῆσθον
Plural ὀψωνώμεθα ὀψωνῆσθε ὀψωνῶνται
OptativeSingular ὀψωνοίμην ὀψωνοῖο ὀψωνοῖτο
Dual ὀψωνοῖσθον ὀψωνοίσθην
Plural ὀψωνοίμεθα ὀψωνοῖσθε ὀψωνοῖντο
ImperativeSingular ὀψωνοῦ ὀψωνείσθω
Dual ὀψωνεῖσθον ὀψωνείσθων
Plural ὀψωνεῖσθε ὀψωνείσθων, ὀψωνείσθωσαν
Infinitive ὀψωνεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ὀψωνουμενος ὀψωνουμενου ὀψωνουμενη ὀψωνουμενης ὀψωνουμενον ὀψωνουμενου

Future tense

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • "τὸ δὲ ἀπιὸν ὕδωρ τε ἐμπίπλη ^ καὶ ὠψώνει καὶ ἐσκεύαζεν καὶ πάντα δεξιῶσ ὑπηρέτει καὶ διηκονεῖτο ἡμῖν εἶτα ἐπειδὴ ἅλισ ἔχοι τῆσ διακονίασ, αὖθισ κόρηθρον τὸ κόρηθρον ἢ ὕπερον τὸ ὕπερον ἄλλην ἐπῳδὴν ἐπειπὼν ἐποίει ἄν. (Lucian, Philopsuedes sive incredulus, (no name) 27:6)
  • ’οὗτοσ ὀψωνεῖν ἐοίχ’ ἅνθρωποσ ἐπὶ τυραννίδι. (Aristophanes, Wasps, Choral, trochees 1:4)
  • τοὺσ μὲν οὖν Ῥοδίουσ ὁ Στρατόνικοσ ἐπέσκωπτεν εἰσ πολυτέλειαν, οἰκοδομεῖν μὲν ὡσ ἀθανάτουσ λέγων ὀψωνεῖν δ’ ὡσ ὀλιγοχρονίουσ οἱ δὲ φιλάργυροι κτῶνται μὲν ὡσ πολυτελεῖσ χρῶνται δ’ ὡσ ἀνελεύθεροι, καὶ τοὺσ μὲν πόνουσ ὑπομένουσι τὰσ δ’ ἡδονὰσ οὐκ ἔχουσιν. (Plutarch, De cupiditate divitiarum, section 5 3:2)
  • ὁ γοῦν Κόρυδοσ ἄκλητοσ, ὡσ ἐμοὶ δοκεῖ, γενόμενοσ ὠψώνει παρ’ αὑτὸν οἴκαδε. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 393)
  • καὶ πάλιν ὁ Χαιρεφῶν κρεᾴδι’ ὠψώνει ποτέ, καὶ τοῦ μαγείρου, φασίν, ὀστῶδεσ σφόδρα αὐτῷ τι προσκόπτοντοσ ἀπὸ τύχησ κρέασ εἶπεν· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 43 1:5)

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION