뜻

1. 강둑, 은행, 물가, 둑, 기슭, 둑길, 댐

1. a rising ground, a bank, dyke, the raised banks of a river, the banks, the dunes or denes

예문

• καί σε Νυσαίων ὀρέων κισσήρεισ ὄχθαι χλωρά τ’ ἀκτὰ πολυστάφυλοσ πέμπει, ἀμβρότων ἐπέων εὐαζόντων Θηβαί̈ασ ἐπισκοποῦντ’ ἀγυιάσ· (Sophocles, Antigone, choral, antistrophe 12)

  (소포클레스, Antigone, choral, antistrophe 12)

• νῦν γε μὰν ταί θ’ ὑπὲρ Κύμασ ἁλιερκέεσ ὄχθαι Σικελία τ’ αὐτοῦ πιέζει στέρνα λαχνάεντα· (Pindar, Odes, pythian odes, pythian 1 6:2)

  (핀다르, Odes, pythian odes, pythian 1 6:2)

• πολλὰ μὲν γὰρ αὐτοῦ ὁρᾶται βαθέα, αἱ δὲ ὄχθαι αὗται ὁρᾷσ ὅτι ὑπερύψηλοι καὶ κρημνώδεισ εἰσὶν αἳ αὐτῶν· (Arrian, Anabasis, book 1, chapter 13 3:5)

  (아리아노스, Anabasis, book 1, chapter 13 3:5)

• Κτησίασ μὲν δή, εἰ δή τῳ ἱκανὸσ καὶ Κτησίασ ἐσ τεκμηρίωσιν, ἵνα μὲν στενότατοσ αὐτὸσ αὑτοῦ ὁ Ἰνδόσ ἐστι, τεσσαράκοντα σταδίουσ λέγει ὅτι διέχουσιν αὐτῷ αἱ ὄχθαι, ἵνα δὲ πλατύτατοσ, καὶ ἑκατόν· (Arrian, Anabasis, book 5, chapter 4 2:2)

  (아리아노스, Anabasis, book 5, chapter 4 2:2)

• αἵ τε ὄχθαι, ὑψηλότεραι τῶν νεῶν πολλαχῇ οὖσαι, ἐσ στενόν τε τὴν βοὴν ξυνάγουσαι καὶ τῇ ξυναγωγῇ αὐτῇ ἐπὶ μέγα ηὐξημένην ἐσ ἀλλήλασ ἀντέπεμπον, καί που καὶ νάπαι ἑκατέρωθεν τοῦ ποταμοῦ τῇ τε ἐρημίᾳ καὶ τῇ ἀντιπέμψει τοῦ κτύπου καὶ αὗται ξυνεπελάμβανον· (Arrian, Anabasis, book 6, chapter 3 3:2)

  (아리아노스, Anabasis, book 6, chapter 3 3:2)

유사 형태

• ὄχθας (41)
• ὄχθης (31)
• ὄχθῃ (28)
• ὄχθον (26)
• ὄχθην (25)
• ὄχθαι (12)
• ὄχθων (11)
• ὄχθῳ (7)
• ὄχθου (5)
• ὄχθος (4)
• ὄχθη (3)
• ὄχθοι (2)
• ὄχθει (1)
• ὄχθα (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.