Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

οὐριόω

ο-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: οὐριόω οὐριώσω

Structure: οὐριό (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to give to the winds

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular οὐρίω οὐρίοις οὐρίοι
Dual οὐρίουτον οὐρίουτον
Plural οὐρίουμεν οὐρίουτε οὐρίουσιν*
SubjunctiveSingular οὐρίω οὐρίοις οὐρίοι
Dual οὐρίωτον οὐρίωτον
Plural οὐρίωμεν οὐρίωτε οὐρίωσιν*
OptativeSingular οὐρίοιμι οὐρίοις οὐρίοι
Dual οὐρίοιτον οὐριοίτην
Plural οὐρίοιμεν οὐρίοιτε οὐρίοιεν
ImperativeSingular οὐρῖου οὐριοῦτω
Dual οὐρίουτον οὐριοῦτων
Plural οὐρίουτε οὐριοῦντων, οὐριοῦτωσαν
Infinitive οὐρίουν
Participle MasculineFeminineNeuter
οὐριων οὐριουντος οὐριουσα οὐριουσης οὐριουν οὐριουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular οὐρίουμαι οὐρίοι οὐρίουται
Dual οὐρίουσθον οὐρίουσθον
Plural οὐριοῦμεθα οὐρίουσθε οὐρίουνται
SubjunctiveSingular οὐρίωμαι οὐρίοι οὐρίωται
Dual οὐρίωσθον οὐρίωσθον
Plural οὐριώμεθα οὐρίωσθε οὐρίωνται
OptativeSingular οὐριοίμην οὐρίοιο οὐρίοιτο
Dual οὐρίοισθον οὐριοίσθην
Plural οὐριοίμεθα οὐρίοισθε οὐρίοιντο
ImperativeSingular οὐρίου οὐριοῦσθω
Dual οὐρίουσθον οὐριοῦσθων
Plural οὐρίουσθε οὐριοῦσθων, οὐριοῦσθωσαν
Infinitive οὐρίουσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
οὐριουμενος οὐριουμενου οὐριουμενη οὐριουμενης οὐριουμενον οὐριουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular οὐριώσω οὐριώσεις οὐριώσει
Dual οὐριώσετον οὐριώσετον
Plural οὐριώσομεν οὐριώσετε οὐριώσουσιν*
OptativeSingular οὐριώσοιμι οὐριώσοις οὐριώσοι
Dual οὐριώσοιτον οὐριωσοίτην
Plural οὐριώσοιμεν οὐριώσοιτε οὐριώσοιεν
Infinitive οὐριώσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
οὐριωσων οὐριωσοντος οὐριωσουσα οὐριωσουσης οὐριωσον οὐριωσοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular οὐριώσομαι οὐριώσει, οὐριώσῃ οὐριώσεται
Dual οὐριώσεσθον οὐριώσεσθον
Plural οὐριωσόμεθα οὐριώσεσθε οὐριώσονται
OptativeSingular οὐριωσοίμην οὐριώσοιο οὐριώσοιτο
Dual οὐριώσοισθον οὐριωσοίσθην
Plural οὐριωσοίμεθα οὐριώσοισθε οὐριώσοιντο
Infinitive οὐριώσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
οὐριωσομενος οὐριωσομενου οὐριωσομενη οὐριωσομενης οὐριωσομενον οὐριωσομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ωῦ̓ριουν ωῦ̓ριους ωῦ̓ριουν*
Dual ωύ̓ριουτον ωὐρῖουτην
Plural ωύ̓ριουμεν ωύ̓ριουτε ωῦ̓ριουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ωὐρῖουμην ωύ̓ριου ωύ̓ριουτο
Dual ωύ̓ριουσθον ωὐρῖουσθην
Plural ωὐρῖουμεθα ωύ̓ριουσθε ωύ̓ριουντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • "ἀλλὰ σὺ τὸ ὅμοιον εἰργάσω με ὥσπερ εἴ τισ ὁλκάδα τριάρμενον ἐν οὐρίῳ πλέουσαν, ἐμπεπνευματωμένου τοῦ ἀκατίου, εὐφοροῦσάν τε καὶ ἀκροκυματοῦσαν, ἕκτοράσ τινασ ἀμφιστόμουσ καὶ ἰσχάδασ σιδηρᾶσ ἀφεὶσ καὶ ναυσιπέδασ ἀναχαιτίζοι τοῦ δρόμου τὸ ῥόθιον, φθόνῳ τῆσ εὐηνεμίασ. (Lucian, Lexiphanes, (no name) 15:3)
  • ἔτι δέ μοι τὰ κατὰ τὴν ναῦν εὐθετίζοντι καὶ ἐσ λιμένα πόρρωθεν ἀποβλέποντι ἐπιστάσ, ὦ Λυκῖνε, κατέδυσασ τὸν πλοῦτον καὶ ἀνέτρεψασ εὖ φερόμενον τὸ σκάφοσ οὐρίῳ τῆσ εὐχῆσ πνεύματι. (Lucian, 24:3)
  • ὁρμηθεὶσ γάρ ποτε ἀπὸ Ἡρακλείων στηλῶν καὶ ἀφεὶσ εἰσ τὸν ἑσπέριον ὠκεανὸν οὐρίῳ ἀνέμῳ τὸν πλοῦν ἐποιούμην. (Lucian, Verae Historiae, book 1 5:1)
  • ἡμέραν οὖν καὶ νύκτα οὐρίῳ πλέοντεσ ἔτι τῆσ γῆσ ὑποφαινομένησ οὐ σφόδρα βιαίωσ ἀνηγόμεθα, τῆσ ἐπιούσησ δὲ ἅμα ἡλίῳ ἀνίσχοντι. (Lucian, Verae Historiae, book 1 6:1)
  • σχέτλια γὰρ ἐμέ γε τὸν μακρῶν ἀλάταν πόνων οὐρίῳ μὴ πελάσαι δρόμῳ, ἀλλ’ ἀμενηνὸν ἄνδρα μὴ λεύσσειν ὅπου. (Sophocles, Ajax, choral, strophe 12)

Synonyms

  1. to give to the winds

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION