οὐλή
First declension Noun; Feminine
Transliteration:
Principal Part:
οὐλή
Structure:
οὐλ
(Stem)
+
η
(Ending)
Declension
First declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ἐπιπόλαιον μέν μοι τὸ τραῦμα καὶ οὐκ εἰσ τὰ φανερὰ τοῦ σώματοσ, ὡσ μηδὲ τὴν οὐλὴν ὕστερον ἄμορφον γενέσθαι. (Lucian, 64:4)
- οὐλὴν παρ’ ὀφρύν, ἥν ποτ’ ἐν πατρὸσ δόμοισ νεβρὸν διώκων σοῦ μέθ’ ᾑμάχθη πεσών. (Euripides, episode 3:32)
- ὥσπερ γὰρ τὰ συμπαγέντα, κἂν χαλάσῃ τὸ ἐχέκολλον, ἐνδέχεται πάλιν δεθῆναι καὶ συνελθεῖν, συμφυοῦσ δὲ σώματοσ ῥαγέντοσ ἢ σχισθέντοσ ἔργον ἐστὶ κόλλησιν εὑρεῖν καὶ σύμφυσιν οὕτωσ αἱ μὲν ὑπὸ χρείασ συνημμέναι φιλίαι κἂν διαστῶσιν οὐ χαλεπῶσ αὖθισ ἀναλαμβάνουσιν, ἀδελφοὶ δὲ τοῦ κατὰ φύσιν ἐκπεσόντεσ οὔτε ῥᾳδίωσ συνέρχονται, κἂν συνέλθωσι, ῥυπαρὰν καὶ ὕποπτον οὐλὴν αἱ διαλύσεισ ἐφέλκονται. (Plutarch, De fraterno amore, section 7 1:3)
- συνέρχονται, κἂν συνέλθωσι, ῥυπαρὰν καὶ ὕποπτον οὐλὴν αἱ διαλύσεισ ἐφέλκονται. (Plutarch, De fraterno amore, section 7 4:6)
- οὕτωσ ὁ φιλόσοφοσ φθόνον μὲν ἐξαιρῶν νέου ψυχῆσ, ἀγεννὲσ βλάστημα καὶ δυστιθάσευτον, ἢ φιλαργυρίαν ἀώρον, ἢ φιληδονίαν ἐπικόπτων ἀκόλαστον αἱμάσσει καὶ πιέζει καὶ τομὴν ποιεῖ καὶ οὐλὴν βαθεῖαν ὅταν δὲ τρυφερῷ μέρει ψυχῆσ καὶ ἁπαλῷ κολούοντα προσαγάγῃ λόγον, οἱο͂́ν ἐστι τὸ δυσωπούμενον καὶ διατρεπόμενον, εὐλαβεῖται μὴ λάθῃ τούτοισ συναποκόψασ τὸ αἰδούμενον. (Plutarch, De vitioso pudore, section 2 4:1)
- ὁ δὲ Παγκράτησ ἐν τῷ ποιήματι οὐκ ἀγλαφύρωσ εἴρηκεν οὔλην ἑρ́πυλλον, λευκὸν κρίνον ἠδ’ ὑάκινθον πορφυρέην γλαυκοῦ τε χελιδονίοιο πέτηλα καὶ ῥόδον εἰαρινοῖσιν ἀνοιγόμενον ζεφύροισιν οὔπω γὰρ φύεν ἄνθοσ ἐπώνυμον Ἀντινόοιο. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 21 2:2)