Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ὁ δὲ Παγκράτησ ἐν τῷ ποιήματι οὐκ ἀγλαφύρωσ εἴρηκεν οὔλην ἑρ́πυλλον, λευκὸν κρίνον ἠδ’ ὑάκινθον πορφυρέην γλαυκοῦ τε χελιδονίοιο πέτηλα καὶ ῥόδον εἰαρινοῖσιν ἀνοιγόμενον ζεφύροισιν οὔπω γὰρ φύεν ἄνθοσ ἐπώνυμον Ἀντινόοιο.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 21 2:2)
οὐλὴν παρ’ ὀφρύν, ἥν ποτ’ ἐν πατρὸσ δόμοισ νεβρὸν διώκων σοῦ μέθ’ ᾑμάχθη πεσών.
(에우리피데스, episode 3:32)
χλαῖναν πορφυρέην οὔλην ἔχε δῖοσ Ὀδυσσεύσ, διπλῆν·
(호메로스, 오디세이아, Book 19 28:5)
αὐτίκα γὰρ κατὰ θυμὸν ὀί̈σατο, μή ἑ λαβοῦσα οὐλὴν ἀμφράσσαιτο καὶ ἀμφαδὰ ἔργα γένοιτο.
(호메로스, 오디세이아, Book 19 41:3)
αὐτίκα δ’ ἔγνω οὐλήν, τήν ποτέ μιν σῦσ ἤλασε λευκῷ ὀδόντι Παρνησόνδ’ ἐλθόντα μετ’ Αὐτόλυκόν τε καὶ υἱᾶσ, μητρὸσ ἑῆσ πάτερ’ ἐσθλόν, ὃσ ἀνθρώπουσ ἐκέκαστο κλεπτοσύνῃ θ’ ὁρ́κῳ τε·
(호메로스, 오디세이아, Book 19 41:5)
τῷ μέν ῥα πατὴρ καὶ πότνια μήτηρ χαῖρον νοστήσαντι καὶ ἐξερέεινον ἕκαστα, οὐλὴν ὅττι πάθοι·
(호메로스, 오디세이아, Book 19 46:3)
αὐτὰρ ἐπεὶ νίψεν τε καὶ ἤλειψεν λίπ’ ἐλαίῳ, αὖτισ ἄρ’ ἀσσοτέρω πυρὸσ ἕλκετο δίφρον Ὀδυσσεὺσ θερσόμενοσ, οὐλὴν δὲ κατὰ ῥακέεσσι κάλυψε.
(호메로스, 오디세이아, Book 19 54:3)
εἰ δ’ ἄγε δή, καὶ σῆμα ἀριφραδὲσ ἄλλο τι δείξω, ὄφρα μ’ ἐὺ̈ γνῶτον πιστωθῆτόν τ’ ἐνὶ θυμῷ, οὐλήν, τήν ποτέ με σῦσ ἤλασε λευκῷ ὀδόντι Παρνησόνδ’ ἐλθόντα σὺν υἱάσιν Αὐτολύκοιο.
(호메로스, 오디세이아, Book 21 27:7)
ἀλλ’ ἄγε τοι καὶ σῆμα ἀριφραδὲσ ἄλλο τι εἴπω, οὐλήν, τήν ποτέ μιν σῦσ ἤλασε λευκῷ ὀδόντι.
(호메로스, 오디세이아, Book 23 8:4)
"οὐλὴν μὲν πρῶτον τήνδε φράσαι ὀφθαλμοῖσι, τὴν ἐν Παρνησῷ μ’ ἔλασεν σῦσ λευκῷ ὀδόντι οἰχόμενον·
(호메로스, 오디세이아, Book 24 29:2)
ἐπιπόλαιον μέν μοι τὸ τραῦμα καὶ οὐκ εἰσ τὰ φανερὰ τοῦ σώματοσ, ὡσ μηδὲ τὴν οὐλὴν ὕστερον ἄμορφον γενέσθαι.
(루키아노스, Λυκῖνοσ, Τιμόλαοσ, Σάμιπποσ, Ἀδείμαντος 64:4)
ὥσπερ γὰρ τὰ συμπαγέντα, κἂν χαλάσῃ τὸ ἐχέκολλον, ἐνδέχεται πάλιν δεθῆναι καὶ συνελθεῖν, συμφυοῦσ δὲ σώματοσ ῥαγέντοσ ἢ σχισθέντοσ ἔργον ἐστὶ κόλλησιν εὑρεῖν καὶ σύμφυσιν οὕτωσ αἱ μὲν ὑπὸ χρείασ συνημμέναι φιλίαι κἂν διαστῶσιν οὐ χαλεπῶσ αὖθισ ἀναλαμβάνουσιν, ἀδελφοὶ δὲ τοῦ κατὰ φύσιν ἐκπεσόντεσ οὔτε ῥᾳδίωσ συνέρχονται, κἂν συνέλθωσι, ῥυπαρὰν καὶ ὕποπτον οὐλὴν αἱ διαλύσεισ ἐφέλκονται.
(플루타르코스, De fraterno amore, section 7 1:3)
συνέρχονται, κἂν συνέλθωσι, ῥυπαρὰν καὶ ὕποπτον οὐλὴν αἱ διαλύσεισ ἐφέλκονται.
(플루타르코스, De fraterno amore, section 7 4:6)
οὕτωσ ὁ φιλόσοφοσ φθόνον μὲν ἐξαιρῶν νέου ψυχῆσ, ἀγεννὲσ βλάστημα καὶ δυστιθάσευτον, ἢ φιλαργυρίαν ἀώρον, ἢ φιληδονίαν ἐπικόπτων ἀκόλαστον αἱμάσσει καὶ πιέζει καὶ τομὴν ποιεῖ καὶ οὐλὴν βαθεῖαν ὅταν δὲ τρυφερῷ μέρει ψυχῆσ καὶ ἁπαλῷ κολούοντα προσαγάγῃ λόγον, οἱο͂́ν ἐστι τὸ δυσωπούμενον καὶ διατρεπόμενον, εὐλαβεῖται μὴ λάθῃ τούτοισ συναποκόψασ τὸ αἰδούμενον.
(플루타르코스, De vitioso pudore, section 2 4:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION