Ancient Greek-English Dictionary Language

ὅσιος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ὅσιος

Structure: ὁσι (Stem) + ος (Ending)

Sense

  1. pious, hallowed, sanctioned by the gods, (as opposed to δίκαιος "sanctioned by human law")
  2. of things which are allowed by divine law but not sacred: profane (as opposed to ἱερός "sacred to the gods")
  3. of persons: pious, devout, sinless

Examples

  • ἀγαπᾷ Κύριοσ ὁσίασ καρδίασ, δεκτοὶ δὲ αὐτῷ πάντεσ ἄμωμοι. χείλεσι ποιμαίνει βασιλεύσ. (Septuagint, Liber Proverbiorum 22:12)
  • μία δὲ οὖσα πάντα δύναται καὶ μένουσα ἐν αὐτῇ τὰ πάντα καινίζει καὶ κατὰ γενεὰσ εἰσ ψυχὰσ ὁσίασ μεταβαίνουσα φίλουσ Θεοῦ καὶ προφήτασ κατασκευάζει. (Septuagint, Liber Sapientiae 7:27)
  • ἐγὼ μήτηρ τῆσ ἀγαπήσεωσ τῆσ καλῆσ, καὶ φόβου καὶ γνώσεωσ καὶ τῆσ ὁσίασ ἐλπίδοσ, δίδομαι οὖν πᾶσι τοῖσ τέκνοισ μου, ἀειγενὴσ τοῖσ λεγομένοισ ὑπ’ αὐτοῦ]. (Septuagint, Liber Sirach 24:18)
  • ὦ παῖ τᾶσ Λατοῦσ, Δίκτυνν’ οὐρεία, πρὸσ σὰν αὐλάν, εὐστύλων ναῶν χρυσήρεισ θριγκούσ, πόδα παρθένιον ὅσιον ὁσίασ κλῃδούχου δούλα πέμπω, Ἑλλάδοσ εὐίππου πύργουσ καὶ τείχη χόρτων τ’ εὐδένδρων ἐξαλλάξασ’ Εὐρώπαν, πατρῴων οἴκων ἕδρασ. (Euripides, Iphigenia in Tauris, choral, anapests2)
  • ὦ πότνι’, εἴ σοι τάδ’ ἀρεσκόντωσ πόλισ ἥδε τελεῖ, δέξαι θυσίασ, ἃσ ὁ παρ’ ἡμῖν νόμοσ οὐχ ὁσίασ Ἕλλησι διδοὺσ ἀναφαίνει. (Euripides, Iphigenia in Tauris, episode, anapests5)

Synonyms

  1. pious

  2. of persons

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION