Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

ὀρσολοπεύω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ὀρσολοπεύω

Structure: ὀρσολοπεύ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: or -e/w

Sense

  1. to irritate, provoke, is troubled

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὀρσολοπεύω ὀρσολοπεύεις ὀρσολοπεύει
Dual ὀρσολοπεύετον ὀρσολοπεύετον
Plural ὀρσολοπεύομεν ὀρσολοπεύετε ὀρσολοπεύουσιν*
SubjunctiveSingular ὀρσολοπεύω ὀρσολοπεύῃς ὀρσολοπεύῃ
Dual ὀρσολοπεύητον ὀρσολοπεύητον
Plural ὀρσολοπεύωμεν ὀρσολοπεύητε ὀρσολοπεύωσιν*
OptativeSingular ὀρσολοπεύοιμι ὀρσολοπεύοις ὀρσολοπεύοι
Dual ὀρσολοπεύοιτον ὀρσολοπευοίτην
Plural ὀρσολοπεύοιμεν ὀρσολοπεύοιτε ὀρσολοπεύοιεν
ImperativeSingular ὀρσολόπευε ὀρσολοπευέτω
Dual ὀρσολοπεύετον ὀρσολοπευέτων
Plural ὀρσολοπεύετε ὀρσολοπευόντων, ὀρσολοπευέτωσαν
Infinitive ὀρσολοπεύειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ὀρσολοπευων ὀρσολοπευοντος ὀρσολοπευουσα ὀρσολοπευουσης ὀρσολοπευον ὀρσολοπευοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὀρσολοπεύομαι ὀρσολοπεύει, ὀρσολοπεύῃ ὀρσολοπεύεται
Dual ὀρσολοπεύεσθον ὀρσολοπεύεσθον
Plural ὀρσολοπευόμεθα ὀρσολοπεύεσθε ὀρσολοπεύονται
SubjunctiveSingular ὀρσολοπεύωμαι ὀρσολοπεύῃ ὀρσολοπεύηται
Dual ὀρσολοπεύησθον ὀρσολοπεύησθον
Plural ὀρσολοπευώμεθα ὀρσολοπεύησθε ὀρσολοπεύωνται
OptativeSingular ὀρσολοπευοίμην ὀρσολοπεύοιο ὀρσολοπεύοιτο
Dual ὀρσολοπεύοισθον ὀρσολοπευοίσθην
Plural ὀρσολοπευοίμεθα ὀρσολοπεύοισθε ὀρσολοπεύοιντο
ImperativeSingular ὀρσολοπεύου ὀρσολοπευέσθω
Dual ὀρσολοπεύεσθον ὀρσολοπευέσθων
Plural ὀρσολοπεύεσθε ὀρσολοπευέσθων, ὀρσολοπευέσθωσαν
Infinitive ὀρσολοπεύεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ὀρσολοπευομενος ὀρσολοπευομενου ὀρσολοπευομενη ὀρσολοπευομενης ὀρσολοπευομενον ὀρσολοπευομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὠρσολόπευον ὠρσολόπευες ὠρσολόπευεν*
Dual ὠρσολοπεύετον ὠρσολοπευέτην
Plural ὠρσολοπεύομεν ὠρσολοπεύετε ὠρσολόπευον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὠρσολοπευόμην ὠρσολοπεύου ὠρσολοπεύετο
Dual ὠρσολοπεύεσθον ὠρσολοπευέσθην
Plural ὠρσολοπευόμεθα ὠρσολοπεύεσθε ὠρσολοπεύοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to irritate

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION