Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

ὁμορέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ὁμορέω

Structure: ὁμορέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: from o(/moros

Sense

  1. to border upon, march with

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὁμόρω ὁμόρεις ὁμόρει
Dual ὁμόρειτον ὁμόρειτον
Plural ὁμόρουμεν ὁμόρειτε ὁμόρουσιν*
SubjunctiveSingular ὁμόρω ὁμόρῃς ὁμόρῃ
Dual ὁμόρητον ὁμόρητον
Plural ὁμόρωμεν ὁμόρητε ὁμόρωσιν*
OptativeSingular ὁμόροιμι ὁμόροις ὁμόροι
Dual ὁμόροιτον ὁμοροίτην
Plural ὁμόροιμεν ὁμόροιτε ὁμόροιεν
ImperativeSingular ὁμο͂ρει ὁμορεῖτω
Dual ὁμόρειτον ὁμορεῖτων
Plural ὁμόρειτε ὁμοροῦντων, ὁμορεῖτωσαν
Infinitive ὁμόρειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ὁμορων ὁμορουντος ὁμορουσα ὁμορουσης ὁμορουν ὁμορουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὁμόρουμαι ὁμόρει, ὁμόρῃ ὁμόρειται
Dual ὁμόρεισθον ὁμόρεισθον
Plural ὁμοροῦμεθα ὁμόρεισθε ὁμόρουνται
SubjunctiveSingular ὁμόρωμαι ὁμόρῃ ὁμόρηται
Dual ὁμόρησθον ὁμόρησθον
Plural ὁμορώμεθα ὁμόρησθε ὁμόρωνται
OptativeSingular ὁμοροίμην ὁμόροιο ὁμόροιτο
Dual ὁμόροισθον ὁμοροίσθην
Plural ὁμοροίμεθα ὁμόροισθε ὁμόροιντο
ImperativeSingular ὁμόρου ὁμορεῖσθω
Dual ὁμόρεισθον ὁμορεῖσθων
Plural ὁμόρεισθε ὁμορεῖσθων, ὁμορεῖσθωσαν
Infinitive ὁμόρεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ὁμορουμενος ὁμορουμενου ὁμορουμενη ὁμορουμενης ὁμορουμενον ὁμορουμενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὡμο͂ρουν ὡμο͂ρεις ὡμο͂ρειν*
Dual ὡμόρειτον ὡμορεῖτην
Plural ὡμόρουμεν ὡμόρειτε ὡμο͂ρουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὡμοροῦμην ὡμόρου ὡμόρειτο
Dual ὡμόρεισθον ὡμορεῖσθην
Plural ὡμοροῦμεθα ὡμόρεισθε ὡμόρουντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καλεῖται δ’ ἡ μὲν ἐπὶ τάδε τοῦ Ῥήνου Σκύθαισ καὶ Θρᾳξὶν ὁμοροῦσα Γερμανία, μέχρι δρυμοῦ Ἑρκυνίου καὶ τῶν Ῥιπαίων ὀρῶν καθήκουσα, ἡ δ’ ἐπὶ θάτερα τὰ πρὸσ μεσημβρίαν βλέποντα μέχρι Πυρρήνησ ὄρουσ, ἡ τὸν Γαλατικὸν κόλπον περιλαμβάνουσα, Γαλατία τῆσ θαλάττησ ἐπώνυμοσ. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 14, chapter 1 4:1)
  • ἐπὶ θαλάσσησ δὲ Οἰάνθεια καὶ ταύτῃ ὁμοροῦσά ἐστι Ναύπακτοσ. (Pausanias, Description of Greece, , chapter 38 15:2)
  • μάλιστα δ’ ἐν μεσογαίᾳ τῶν Λατίνων πόλεων ἐστὶν ἡ Ἄλβα ὁμοροῦσα Μαρσοῖσ· (Strabo, Geography, book 5, chapter 3 26:4)
  • ἡ δ’ Ὀρτυγία συνάπτει γεφύρᾳ πρὸσ τὴν ἤπειρον ὁμοροῦσα, κρήνην δ’ ἔχει τὴν Ἀρέθουσαν ἐξιεῖσαν ποταμὸν εὐθὺσ εἰσ τὴν θάλατταν. (Strabo, Geography, Book 6, chapter 2 8:19)

Synonyms

  1. to border upon

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION