Ancient Greek-English Dictionary Language

ὁμορέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ὁμορέω

Structure: ὁμορέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: from o(/moros

Sense

  1. to border upon, march with

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὁμόρω ὁμόρεις ὁμόρει
Dual ὁμόρειτον ὁμόρειτον
Plural ὁμόρουμεν ὁμόρειτε ὁμόρουσιν*
SubjunctiveSingular ὁμόρω ὁμόρῃς ὁμόρῃ
Dual ὁμόρητον ὁμόρητον
Plural ὁμόρωμεν ὁμόρητε ὁμόρωσιν*
OptativeSingular ὁμόροιμι ὁμόροις ὁμόροι
Dual ὁμόροιτον ὁμοροίτην
Plural ὁμόροιμεν ὁμόροιτε ὁμόροιεν
ImperativeSingular ὁμο͂ρει ὁμορεῖτω
Dual ὁμόρειτον ὁμορεῖτων
Plural ὁμόρειτε ὁμοροῦντων, ὁμορεῖτωσαν
Infinitive ὁμόρειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ὁμορων ὁμορουντος ὁμορουσα ὁμορουσης ὁμορουν ὁμορουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὁμόρουμαι ὁμόρει, ὁμόρῃ ὁμόρειται
Dual ὁμόρεισθον ὁμόρεισθον
Plural ὁμοροῦμεθα ὁμόρεισθε ὁμόρουνται
SubjunctiveSingular ὁμόρωμαι ὁμόρῃ ὁμόρηται
Dual ὁμόρησθον ὁμόρησθον
Plural ὁμορώμεθα ὁμόρησθε ὁμόρωνται
OptativeSingular ὁμοροίμην ὁμόροιο ὁμόροιτο
Dual ὁμόροισθον ὁμοροίσθην
Plural ὁμοροίμεθα ὁμόροισθε ὁμόροιντο
ImperativeSingular ὁμόρου ὁμορεῖσθω
Dual ὁμόρεισθον ὁμορεῖσθων
Plural ὁμόρεισθε ὁμορεῖσθων, ὁμορεῖσθωσαν
Infinitive ὁμόρεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ὁμορουμενος ὁμορουμενου ὁμορουμενη ὁμορουμενης ὁμορουμενον ὁμορουμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἅμα γὰρ τὴν μὲν Ἑλλάδα πλεύσασ στόλῳ μεγάλῳ Πτολεμαῖοσ ἀφίστη, Μακεδονίαν δὲ Λυσίμαχοσ ἐκ Θρᾴκησ, ἐκ δὲ τῆσ ὁμόρου Πύρροσ ἐμβαλόντεσ ἐλεηλάτουν. (Plutarch, Demetrius, chapter 44 2:2)
  • ἀγὼν μὲν ἐκ παρατάξεωσ οὐδεὶσ αὐτοῖσ ἔτι πρὸσ ἀλλήλουσ συνέστη, καταδρομαὶ δὲ τῆσ ὁμόρου χώρασ ὑπ’ ἀμφοτέρων ἐγίνοντο συνεχεῖσ καὶ συμπλοκαὶ τῶν περιπόλων τῆσ γῆσ ἱππέων τε καὶ ψιλῶν, ἐν αἷσ ἐπεκράτουν ὡσ τὰ πολλὰ Ῥωμαῖοι δύναμιν ὕπαιθρον ἔχοντεσ ἐν τοῖσ ἐπικαίροισ φρουρίοισ ὑποκαθημένην, ἧσ ὁ Τυρρηνὸσ Ταρκύνιοσ ἡγεῖτο. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 39 3:1)
  • ἐκ δὲ τοῦ Σαβίνων ἔθνουσ αὖθισ ἕτεροί τινεσ τῆσ Ῥωμαίων οὔπω πεπειραμένοι δυνάμεωσ, πόλιν οἰκοῦντεσ εὐδαίμονα καὶ μεγάλην, ἐγκαλεῖν μὲν αὐτοῖσ οὐδὲν ἔχοντεσ, φθονεῖν δὲ ταῖσ εὐτυχίαισ ἀναγκαζόμενοι μείζοσιν ἢ κατὰ λόγον γινομέναισ, ἄνθρωποι δεινοὶ τὰ πολέμια τὸ μὲν πρῶτον ἀπὸ λῃστηρίων καὶ καταδρομῆσ ἀγρῶν ὀλίγοι συνελθόντεσ ἤρξαντο, ἔπειτα δελεαζόμενοι ταῖσ ὠφελείαισ φανερὰν ποιοῦνται στρατείαν ἐπ’ αὐτοὺσ καὶ τῆσ ὁμόρου πολλὴν λεηλατοῦντεσ ἐκάκωσαν ἰσχυρῶσ. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 42 1:1)
  • ἐν ᾧ δὲ ταῦτ’ ἐγίνετο χρόνῳ, μοῖρά τισ ἀπὸ τῆσ Αἰκανῶν στρατιᾶσ παρελθοῦσα καθ’ ἑτέρασ ὁδοὺσ ἐνέβαλεν εἰσ τὴν Ῥωμαίων γῆν, ἣ πλεῖστον ἀφειστήκει τῆσ ὁμόρου καὶ διὰ τοῦτ’ ἀφύλακτοσ ἦν· (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 9, chapter 61 6:1)
  • καὶ τούτουσ Ἀλέξανδροσ ὧν τε ἐσ Κῦρον ὑπῆρξαν οἱ πρόγονοι αὐτῶν τιμήσασ καὶ αὐτοὺσ καταμαθὼν ἄνδρασ οὐ κατὰ τοὺσ ἄλλουσ τοὺσ ταύτῃ βαρβάρουσ πολιτεύοντασ, ἀλλὰ τοῦ δικαίου ἴσα καὶ τοῖσ κρατίστοισ τῶν Ἑλλήνων μεταποιουμένουσ, ἐλευθέρουσ τε ἀφῆκεν καὶ χώραν τῆσ ὁμόρου ὅσην αὐτοὶ σφίσιν ᾔτησαν, οὐ πολλὴν δὲ οὐδ̓ αὐτοὶ ᾔτησαν, προσέθηκεν. (Arrian, Anabasis, book 3, chapter 27 5:1)

Synonyms

  1. to border upon

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION