Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

ὁμορέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ὁμορέω

Structure: ὁμορέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: from o(/moros

Sense

  1. to border upon, march with

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὁμόρω ὁμόρεις ὁμόρει
Dual ὁμόρειτον ὁμόρειτον
Plural ὁμόρουμεν ὁμόρειτε ὁμόρουσιν*
SubjunctiveSingular ὁμόρω ὁμόρῃς ὁμόρῃ
Dual ὁμόρητον ὁμόρητον
Plural ὁμόρωμεν ὁμόρητε ὁμόρωσιν*
OptativeSingular ὁμόροιμι ὁμόροις ὁμόροι
Dual ὁμόροιτον ὁμοροίτην
Plural ὁμόροιμεν ὁμόροιτε ὁμόροιεν
ImperativeSingular ὁμο͂ρει ὁμορεῖτω
Dual ὁμόρειτον ὁμορεῖτων
Plural ὁμόρειτε ὁμοροῦντων, ὁμορεῖτωσαν
Infinitive ὁμόρειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ὁμορων ὁμορουντος ὁμορουσα ὁμορουσης ὁμορουν ὁμορουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὁμόρουμαι ὁμόρει, ὁμόρῃ ὁμόρειται
Dual ὁμόρεισθον ὁμόρεισθον
Plural ὁμοροῦμεθα ὁμόρεισθε ὁμόρουνται
SubjunctiveSingular ὁμόρωμαι ὁμόρῃ ὁμόρηται
Dual ὁμόρησθον ὁμόρησθον
Plural ὁμορώμεθα ὁμόρησθε ὁμόρωνται
OptativeSingular ὁμοροίμην ὁμόροιο ὁμόροιτο
Dual ὁμόροισθον ὁμοροίσθην
Plural ὁμοροίμεθα ὁμόροισθε ὁμόροιντο
ImperativeSingular ὁμόρου ὁμορεῖσθω
Dual ὁμόρεισθον ὁμορεῖσθων
Plural ὁμόρεισθε ὁμορεῖσθων, ὁμορεῖσθωσαν
Infinitive ὁμόρεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ὁμορουμενος ὁμορουμενου ὁμορουμενη ὁμορουμενης ὁμορουμενον ὁμορουμενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὡμο͂ρουν ὡμο͂ρεις ὡμο͂ρειν*
Dual ὡμόρειτον ὡμορεῖτην
Plural ὡμόρουμεν ὡμόρειτε ὡμο͂ρουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὡμοροῦμην ὡμόρου ὡμόρειτο
Dual ὡμόρεισθον ὡμορεῖσθην
Plural ὡμοροῦμεθα ὡμόρεισθε ὡμόρουντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • Τραπεζουντίοισ μέν, καθάπερ καὶ Ξενοφῶν λέγει, Κόλχοι ὅμοροι. (Arrian, Periplus Ponti Euxini, chapter 11 1:1)
  • Ἀψίλαισ δὲ ὅμοροι Ἀβασκοί· (Arrian, Periplus Ponti Euxini, chapter 11 5:2)
  • "Ἀγαθαρχίδησ δ’ ἐν τῇ τριακοστῇ πέμπτῃ τῶν Εὐρωπιακῶν Ἀρυκανδεῖσ, φησί, Λυκίασ ὅμοροι ὄντεσ Λιμυρεῦσι διὰ τὴν περὶ τὸν βίον ἀσωτίαν καὶ πολυτέλειαν κατάχρεοι γενόμενοι καὶ διὰ τὴν ἀργίαν καὶ φιληδονίαν ἀδυνατοῦντεσ ἀποδοῦναι τὰ δάνεια προσέκλιναν ταῖσ Μιθριδάτου ἐλπίσιν, ἆθλον ἕξειν νομίσαντεσ χρεῶν ἀποκοπάσ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 20 1:119)
  • εἰσὶ γὰρ καὶ περὶ ταὐτὰ καὶ ὅμοροι μέχρι τινόσ, ὥσπερ ὁ ἀνδρεῖοσ ὑπομενετικὸσ κινδύνων καὶ ὁ θρασύσ, ἀλλ’ ὃ μὲν ὧδε ὃ δ’ ὧδε· (Aristotle, Eudemian Ethics, Book 3 94:1)
  • πολὺ μέντοι τὸν Ἀθηναίων ἵππαρχον διαφέρειν δεῖ καὶ τῷ τοὺσ θεοὺσ θεραπεύειν καὶ τῷ πολεμικὸν εἶναι, ᾧ γε ὑπάρχουσι μὲν ὅμοροι ἀντίπαλοι ἱππεῖσ τε παραπλήσιοι τὸ πλῆθοσ καὶ ὁπλῖται πολλοί. (Xenophon, Minor Works, , chapter 7 2:2)

Synonyms

  1. to border upon

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION