뜻

1. 울음소리, 질책, 심한 비난, 비판, 책망
2. 조화, 합의

1. a joint call;, call, reproof, rebuke
2. harmony.

예문

• καὶ γὰρ ἡρώων ἀγαθοὶ πολεμισταὶ λόγον ἐκέρδαναν, κλέονται δ ἔν τε φορμίγγεσσιν ἐν αὐλῶν τε παμφώνοις ὁμοκλαῖς μυρίον χρόνον: (Pindar, Odes, isthmian odes, isthmian 5 7:1)

  (핀다르, Odes, isthmian odes, isthmian 5 7:1)

• τρέσσεν δ, ἠύτε τις κούφη κεμάς, ἥν τε βαθείης τάρφεσιν ἐν ξυλόχοιο κυνῶν ἐφόβησεν ὁμοκλή. (Apollodorus, Argonautica, book 4 1:6)

  (아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 1:6)

• χαλεπαὶ δέ τ ἀνάκτων εἰσὶν ὁμοκλαί - ἀλλ ἄγε νῦν ἰόμεν: (Homer, Odyssey, Book 17 27:3)

  (호메로스, 오디세이아, Book 17 27:3)

• κρατερὸς γὰρ ἔχε τρόμος ἀνδρὸς ὁμοκλῇ. (Homer, Iliad, Book 6 17:12)

  (호메로스, 일리아스, Book 6 17:12)

• ὣς ἔφαθ, οἳ δὲ ἄνακτος ὑποδείσαντες ὁμοκλὴν μᾶλλον ἐπέβρισαν βουληφόρον ἀμφὶ ἄνακτα. (Homer, Iliad, Book 12 32:1)

  (호메로스, 일리아스, Book 12 32:1)

• περὶ δ αὖ Πολυδεύκεα τύψεν ὁμοκλη αἶψα δ ἑῶν ἑτάρων πρόμος ἵστατο, φώνησέν τε: (Apollodorus, Argonautica, book 2 1:11)

  (아폴로도로스, 아르고나우티카, book 2 1:11)

유사 형태

• ὁμοκλήσας (10)
• ὁμόκλεον (5)
• ὁμοκλὴν (4)
• ὁμόκλα (2)
• ὀμοκλῆς (2)
• ὁμοκλάν (1)
• ὁμοκλήν (1)
• ὁμοκλή (1)
• ὁμοκλέα (1)
• ὁμοκλαῖς (1)
• ὁμόκοιτιν (1)
• ὁμοκάπους (1)
• ὁμοκλη (1)
• ὁμόκλησάν (1)
• ὁμόκλαρον (1)
• ὁμόκληρον (1)
• ὁμοκλαί (1)
• ὁμοκλῇ (1)
• ὁμόκλινον (1)
• ὁμόκλησαν? (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.