Ancient Greek-English Dictionary Language

ὁμιλητός

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ὁμιλητός ὁμιλητή ὁμιλητόν

Structure: ὁμιλητ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: o(mile/w

Sense

  1. with whom one may consort, unapproachable

Examples

  • ἀλλὰ Κρίτων τε Σωκράτουσ ἦν ὁμιλητὴσ καὶ Χαιρεφῶν καὶ Χαιρεκράτησ καὶ Ἑρμογένησ καὶ Σιμμίασ καὶ Κέβησ καὶ Φαιδώνδασ καὶ ἄλλοι, οἳ ἐκείνῳ συνῆσαν, οὐχ ἵνα δημηγορικοὶ ἢ δικανικοὶ γένοιντο, ἀλλ’ ἵνα καλοί τε κἀγαθοὶ γενόμενοι καὶ οἴκῳ καὶ οἰκέταισ καὶ οἰκείοισ καὶ φίλοισ καὶ πόλει καὶ πολίταισ δύναιντο καλῶσ χρῆσθαι. (Xenophon, Memorabilia, , chapter 2 57:1)
  • ὧν ὁ μὲν ὁμιλητὴσ ἔφη γενέσθαι τοῦ Διὸσ καὶ φοιτῶν εἰσ τὸ Δικταῖον ὄροσ, ἐν ᾧ τραφῆναι τὸν Δία μυθολογοῦσιν οἱ Κρῆτεσ ὑπὸ τῶν Κουρήτων νεογνὸν ὄντα, κατέβαινεν εἰσ τὸ ἱερὸν ἄντρον καὶ τοὺσ νόμουσ ἐκεῖ συντιθεὶσ ἐκόμιζεν, οὓσ ἀπέφαινε παρὰ τοῦ Διὸσ λαμβάνειν· (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 61 2:2)
  • προσέλαβε δὲ τῇ δόξῃ καὶ τὸ τῶν Πυθαγορείων πλῆθοσ καὶ Μίλων, ἐπιφανέστατοσ μὲν τῶν ἀθλητῶν γεγονὼσ ὁμιλητὴσ δὲ Πυθαγόρου διατρίψαντοσ ἐν τῇ πόλει πολὺν χρόνον. (Strabo, Geography, Book 6, chapter 1 24:13)
  • Κλαζομένιοσ δ’ ἦν ἀνὴρ ἐπιφανὴσ Ἀναξαγόρασ ὁ φυσικόσ, Ἀναξιμένουσ ὁμιλητὴσ τοῦ Μιλησίου· (Strabo, Geography, Book 14, chapter 1 65:3)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION