Homer, Iliad, Book 19 12:

(호메로스, 일리아스, Book 19 12:)

τὸν δ’ ἀπαμειβόμενοσ προσέφη πολύμητισ Ὀδυσσεύσ· μὴ δ’ οὕτωσ, ἀγαθόσ περ ἐών, θεοείκελ’ Ἀχιλλεῦ νήστιασ ὄτρυνε προτὶ Ἴλιον υἱᾶσ Ἀχαιῶν Τρωσὶ μαχησομένουσ, ἐπεὶ οὐκ ὀλίγον χρόνον ἔσται φύλοπισ, εὖτ’ ἂν πρῶτον ὁμιλήσωσι φάλαγγεσ ἀνδρῶν, ἐν δὲ θεὸσ πνεύσῃ μένοσ ἀμφοτέροισιν. ἀλλὰ πάσασθαι ἄνωχθι θοῇσ ἐπὶ νηυσὶν Ἀχαιοὺσ σίτου καὶ οἴνοιο· τὸ γὰρ μένοσ ἐστὶ καὶ ἀλκή. οὐ γὰρ ἀνὴρ πρόπαν ἦμαρ ἐσ ἠέλιον καταδύντα ἄκμηνοσ σίτοιο δυνήσεται ἄντα μάχεσθαι· εἴ περ γὰρ θυμῷ γε μενοινάᾳ πολεμίζειν, ἀλλά τε λάθρῃ γυῖα βαρύνεται, ἠδὲ κιχάνει δίψά τε καὶ λιμόσ, βλάβεται δέ τε γούνατ’ ἰόντι. ὃσ δέ κ’ ἀνὴρ οἴνοιο κορεσσάμενοσ καὶ ἐδωδῆσ ἀνδράσι δυσμενέεσσι πανημέριοσ πολεμίζῃ, θαρσαλέον νύ οἱ ἦτορ ἐνὶ φρεσίν, οὐδέ τι γυῖα πρὶν κάμνει πρὶν πάντασ ἐρωῆσαι πολέμοιο. ἀλλ’ ἄγε λαὸν μὲν σκέδασον καὶ δεῖπνον ἄνωχθι ὅπλεσθαι· τὰ δὲ δῶρα ἄναξ ἀνδρῶν Ἀγαμέμνων οἰσέτω ἐσ μέσσην ἀγορήν, ἵνα πάντεσ Ἀχαιοὶ ὀφθαλμοῖσιν ἴδωσι, σὺ δὲ φρεσὶ σῇσιν ἰανθῇσ. ὀμνυέτω δέ τοι ὁρ́κον ἐν Ἀργείοισιν ἀναστὰσ μή ποτε τῆσ εὐνῆσ ἐπιβήμεναι ἠδὲ μιγῆναι· ἣ θέμισ ἐστὶν ἄναξ ἤ τ’ ἀνδρῶν ἤ τε γυναικῶν· καὶ δὲ σοὶ αὐτῷ θυμὸσ ἐνὶ φρεσὶν ἵλαοσ ἔστω. αὐτὰρ ἔπειτά σε δαιτὶ ἐνὶ κλισίῃσ ἀρεσάσθω πιείρῃ, ἵνα μή τι δίκησ ἐπιδευὲσ ἔχῃσθα. Ἀτρεί̈δη σὺ δ’ ἔπειτα δικαιότεροσ καὶ ἐπ’ ἄλλῳ ἔσσεαι. οὐ μὲν γάρ τι νεμεσσητὸν βασιλῆα ἄνδρ’ ἀπαρέσσασθαι ὅτε τισ πρότεροσ χαλεπήνῃ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION