Ancient Greek-English Dictionary Language

οἰκτειρέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: οἰκτειρέω οἰκτειρήσω

Structure: οἰκτειρέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: later form of oi)ktei/rw, NTest.

Sense

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular οἰκτείρω οἰκτείρεις οἰκτείρει
Dual οἰκτείρειτον οἰκτείρειτον
Plural οἰκτείρουμεν οἰκτείρειτε οἰκτείρουσιν*
SubjunctiveSingular οἰκτείρω οἰκτείρῃς οἰκτείρῃ
Dual οἰκτείρητον οἰκτείρητον
Plural οἰκτείρωμεν οἰκτείρητε οἰκτείρωσιν*
OptativeSingular οἰκτείροιμι οἰκτείροις οἰκτείροι
Dual οἰκτείροιτον οἰκτειροίτην
Plural οἰκτείροιμεν οἰκτείροιτε οἰκτείροιεν
ImperativeSingular οἰκτεῖρει οἰκτειρεῖτω
Dual οἰκτείρειτον οἰκτειρεῖτων
Plural οἰκτείρειτε οἰκτειροῦντων, οἰκτειρεῖτωσαν
Infinitive οἰκτείρειν
Participle MasculineFeminineNeuter
οἰκτειρων οἰκτειρουντος οἰκτειρουσα οἰκτειρουσης οἰκτειρουν οἰκτειρουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular οἰκτείρουμαι οἰκτείρει, οἰκτείρῃ οἰκτείρειται
Dual οἰκτείρεισθον οἰκτείρεισθον
Plural οἰκτειροῦμεθα οἰκτείρεισθε οἰκτείρουνται
SubjunctiveSingular οἰκτείρωμαι οἰκτείρῃ οἰκτείρηται
Dual οἰκτείρησθον οἰκτείρησθον
Plural οἰκτειρώμεθα οἰκτείρησθε οἰκτείρωνται
OptativeSingular οἰκτειροίμην οἰκτείροιο οἰκτείροιτο
Dual οἰκτείροισθον οἰκτειροίσθην
Plural οἰκτειροίμεθα οἰκτείροισθε οἰκτείροιντο
ImperativeSingular οἰκτείρου οἰκτειρεῖσθω
Dual οἰκτείρεισθον οἰκτειρεῖσθων
Plural οἰκτείρεισθε οἰκτειρεῖσθων, οἰκτειρεῖσθωσαν
Infinitive οἰκτείρεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
οἰκτειρουμενος οἰκτειρουμενου οἰκτειρουμενη οἰκτειρουμενης οἰκτειρουμενον οἰκτειρουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular οἰκτειρήσω οἰκτειρήσεις οἰκτειρήσει
Dual οἰκτειρήσετον οἰκτειρήσετον
Plural οἰκτειρήσομεν οἰκτειρήσετε οἰκτειρήσουσιν*
OptativeSingular οἰκτειρήσοιμι οἰκτειρήσοις οἰκτειρήσοι
Dual οἰκτειρήσοιτον οἰκτειρησοίτην
Plural οἰκτειρήσοιμεν οἰκτειρήσοιτε οἰκτειρήσοιεν
Infinitive οἰκτειρήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
οἰκτειρησων οἰκτειρησοντος οἰκτειρησουσα οἰκτειρησουσης οἰκτειρησον οἰκτειρησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular οἰκτειρήσομαι οἰκτειρήσει, οἰκτειρήσῃ οἰκτειρήσεται
Dual οἰκτειρήσεσθον οἰκτειρήσεσθον
Plural οἰκτειρησόμεθα οἰκτειρήσεσθε οἰκτειρήσονται
OptativeSingular οἰκτειρησοίμην οἰκτειρήσοιο οἰκτειρήσοιτο
Dual οἰκτειρήσοισθον οἰκτειρησοίσθην
Plural οἰκτειρησοίμεθα οἰκτειρήσοισθε οἰκτειρήσοιντο
Infinitive οἰκτειρήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
οἰκτειρησομενος οἰκτειρησομενου οἰκτειρησομενη οἰκτειρησομενης οἰκτειρησομενον οἰκτειρησομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • χρηστὸσ ἀνὴρ ὁ οἰκτείρων καὶ κιχρῶν. οἰκονομήσει τοὺσ λόγουσ αὐτοῦ ἐν κρίσει, (Septuagint, Liber Psalmorum 111:5)
  • Φούλβιοσ δ’ ὁ Καίσαροσ ἑταῖροσ τοῦ Σεβαστοῦ γέροντοσ ἤδη γεγονότοσ ἀκούσασ ὀδυρομένου τὴν περὶ τὸν οἶκον ἐρημίαν, καὶ ὅτι τῶν μὲν δυεῖν αὐτῷ θυγατριδῶν ἀπολωλότων Ποστουμίου δ’ ὃσ ἔτι λοιπόσ ἐστιν ἐκ διαβολῆσ τινοσ ἐν φυγῇ ὄντοσ ἀναγκάζεται τὸν τῆσ γυναικὸσ υἱὸν ἐπεισάγειν τῇ διαδοχῇ τῆσ ἡγεμονίασ, καίπερ οἰκτείρων καὶ βουλευόμενοσ ἐκ τῆσ ὑπερορίασ ἀνακαλεῖσθαι τὸν θυγατριδοῦν ταῦτα ὁ Φούλβιοσ ἀκούσασ ἐξήνεγκε πρὸσ τὴν ἑαυτοῦ γυναῖκα, πρὸσ δὲ Λιβίαν ἐκείνη, Λιβία δὲ καθήψατο πικρῶσ Καίσαροσ, εἰ πάλαι ταῦτα ἐγνωκὼσ οὐ μεταπέμπεται τὸν θυγατριδοῦν, ἀλλ’ εἰσ ἔχθραν καὶ πόλεμον αὐτὴν τῷ διαδόχῳ τῆσ ἀρχῆσ καθίστησιν. (Plutarch, De garrulitate, section 11 5:1)
  • μεθ’ ἡμέραν δὲ τῶν περὶ Βροῦτον κατελθόντων καὶ ποιησαμένων λόγουσ, ὁ μὲν δῆμοσ οὔτε δυσχεραίνων οὔτε ὡσ ἐπαινῶν τὰ πεπραγμένα τοῖσ λεγομένοισ προσεῖχεν, ἀλλ’ ὑπεδήλου τῇ πολλῇ σιωπῇ Καίσαρα μὲν οἰκτείρων, αἰδούμενοσ δὲ Βροῦτον, ἡ δὲ σύγκλητοσ ἀμνηστίασ τινὰσ καὶ συμβάσεισ πράττουσα πᾶσι Καίσαρα μὲν ὡσ θεὸν τιμᾶν ἐψηφίσατο καὶ κινεῖν μηδὲ τὸ μικρότατον ὧν ἐκεῖνοσ ἄρχων ἐβούλευσε, τοῖσ δὲ περὶ Βροῦτον ἐπαρχίασ τε διένειμε καὶ τιμὰσ ἀπέδωκε πρεπούσασ, ὥστε πάντασ οἰέσθαι τὰ πράγματα κατάστασιν ἔχειν καὶ σύγκρασιν ἀπειληφέναι τὴν ἀρίστην. (Plutarch, Caesar, chapter 67 4:1)
  • πάντεσ μὲν οὖν βαρέωσ ἤνεγκαν, οὐδεὶσ δὲ μετὰ Πομπήϊον ἠξίου Κάτωνοσ παρόντοσ οὐδὲ ἀκούειν ἄλλον ἡγεμόνα, διὸ καὶ Κάτων αἰδούμενοσ καὶ οἰκτείρων ἄνδρασ ἀγαθοὺσ καὶ πίστεωσ δεδωκότασ πεῖραν ἐπὶ ξένησ ἐρήμουσ καὶ ἀπόρουσ ἀπολιπεῖν, ὑπέστη τε τὴν ἀρχὴν καὶ παρῆλθεν εἰσ Κυρήνην· (Plutarch, Cato the Younger, chapter 56 1:2)
  • ἀγομένων δὲ καὶ φερομένων ὑπὸ τοῦ Μακεδόνοσ τοῦτο μὲν Δολόπων καὶ Μαγνήτων, τοῦτο δὲ Ἀθαμάνων καὶ Ἀπεραντῶν, αὐτοῦ δὲ τοῦ Μανίου τὴν μὲν Ἡράκλειαν διαπεπορθηκότοσ, τὴν δὲ Ναύπακτον Αἰτωλῶν ἐχόντων πολιορκοῦντοσ, οἰκτείρων τοὺσ Ἕλληνασ ὁ Τίτοσ διέπλευσεν ἐκ Πελοποννήσου πρὸσ τὸν ὕπατον. (Plutarch, Titus Flamininus, chapter 15 4:1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION