οἰκτειρέω
ε-contract Verb;
Transliteration:
Principal Part:
οἰκτειρέω
οἰκτειρήσω
Structure:
οἰκτειρέ
(Stem)
+
ω
(Ending)
Etym.: later form of oi)ktei/rw, NTest.
Conjugation
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- χρηστὸσ ἀνὴρ ὁ οἰκτείρων καὶ κιχρῶν. οἰκονομήσει τοὺσ λόγουσ αὐτοῦ ἐν κρίσει, (Septuagint, Liber Psalmorum 111:5)
- Φούλβιοσ δ’ ὁ Καίσαροσ ἑταῖροσ τοῦ Σεβαστοῦ γέροντοσ ἤδη γεγονότοσ ἀκούσασ ὀδυρομένου τὴν περὶ τὸν οἶκον ἐρημίαν, καὶ ὅτι τῶν μὲν δυεῖν αὐτῷ θυγατριδῶν ἀπολωλότων Ποστουμίου δ’ ὃσ ἔτι λοιπόσ ἐστιν ἐκ διαβολῆσ τινοσ ἐν φυγῇ ὄντοσ ἀναγκάζεται τὸν τῆσ γυναικὸσ υἱὸν ἐπεισάγειν τῇ διαδοχῇ τῆσ ἡγεμονίασ, καίπερ οἰκτείρων καὶ βουλευόμενοσ ἐκ τῆσ ὑπερορίασ ἀνακαλεῖσθαι τὸν θυγατριδοῦν ταῦτα ὁ Φούλβιοσ ἀκούσασ ἐξήνεγκε πρὸσ τὴν ἑαυτοῦ γυναῖκα, πρὸσ δὲ Λιβίαν ἐκείνη, Λιβία δὲ καθήψατο πικρῶσ Καίσαροσ, εἰ πάλαι ταῦτα ἐγνωκὼσ οὐ μεταπέμπεται τὸν θυγατριδοῦν, ἀλλ’ εἰσ ἔχθραν καὶ πόλεμον αὐτὴν τῷ διαδόχῳ τῆσ ἀρχῆσ καθίστησιν. (Plutarch, De garrulitate, section 11 5:1)
- μεθ’ ἡμέραν δὲ τῶν περὶ Βροῦτον κατελθόντων καὶ ποιησαμένων λόγουσ, ὁ μὲν δῆμοσ οὔτε δυσχεραίνων οὔτε ὡσ ἐπαινῶν τὰ πεπραγμένα τοῖσ λεγομένοισ προσεῖχεν, ἀλλ’ ὑπεδήλου τῇ πολλῇ σιωπῇ Καίσαρα μὲν οἰκτείρων, αἰδούμενοσ δὲ Βροῦτον, ἡ δὲ σύγκλητοσ ἀμνηστίασ τινὰσ καὶ συμβάσεισ πράττουσα πᾶσι Καίσαρα μὲν ὡσ θεὸν τιμᾶν ἐψηφίσατο καὶ κινεῖν μηδὲ τὸ μικρότατον ὧν ἐκεῖνοσ ἄρχων ἐβούλευσε, τοῖσ δὲ περὶ Βροῦτον ἐπαρχίασ τε διένειμε καὶ τιμὰσ ἀπέδωκε πρεπούσασ, ὥστε πάντασ οἰέσθαι τὰ πράγματα κατάστασιν ἔχειν καὶ σύγκρασιν ἀπειληφέναι τὴν ἀρίστην. (Plutarch, Caesar, chapter 67 4:1)
- πάντεσ μὲν οὖν βαρέωσ ἤνεγκαν, οὐδεὶσ δὲ μετὰ Πομπήϊον ἠξίου Κάτωνοσ παρόντοσ οὐδὲ ἀκούειν ἄλλον ἡγεμόνα, διὸ καὶ Κάτων αἰδούμενοσ καὶ οἰκτείρων ἄνδρασ ἀγαθοὺσ καὶ πίστεωσ δεδωκότασ πεῖραν ἐπὶ ξένησ ἐρήμουσ καὶ ἀπόρουσ ἀπολιπεῖν, ὑπέστη τε τὴν ἀρχὴν καὶ παρῆλθεν εἰσ Κυρήνην· (Plutarch, Cato the Younger, chapter 56 1:2)
- ἀγομένων δὲ καὶ φερομένων ὑπὸ τοῦ Μακεδόνοσ τοῦτο μὲν Δολόπων καὶ Μαγνήτων, τοῦτο δὲ Ἀθαμάνων καὶ Ἀπεραντῶν, αὐτοῦ δὲ τοῦ Μανίου τὴν μὲν Ἡράκλειαν διαπεπορθηκότοσ, τὴν δὲ Ναύπακτον Αἰτωλῶν ἐχόντων πολιορκοῦντοσ, οἰκτείρων τοὺσ Ἕλληνασ ὁ Τίτοσ διέπλευσεν ἐκ Πελοποννήσου πρὸσ τὸν ὕπατον. (Plutarch, Titus Flamininus, chapter 15 4:1)