Ancient Greek-English Dictionary Language

νουθετέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: νουθετέω

Structure: νουθετέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: ti/qhmi

Sense

  1. I admonish, warn, counsel, exhort

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular νουθέτω νουθέτεις νουθέτει
Dual νουθέτειτον νουθέτειτον
Plural νουθέτουμεν νουθέτειτε νουθέτουσιν*
SubjunctiveSingular νουθέτω νουθέτῃς νουθέτῃ
Dual νουθέτητον νουθέτητον
Plural νουθέτωμεν νουθέτητε νουθέτωσιν*
OptativeSingular νουθέτοιμι νουθέτοις νουθέτοι
Dual νουθέτοιτον νουθετοίτην
Plural νουθέτοιμεν νουθέτοιτε νουθέτοιεν
ImperativeSingular νουθε͂τει νουθετεῖτω
Dual νουθέτειτον νουθετεῖτων
Plural νουθέτειτε νουθετοῦντων, νουθετεῖτωσαν
Infinitive νουθέτειν
Participle MasculineFeminineNeuter
νουθετων νουθετουντος νουθετουσα νουθετουσης νουθετουν νουθετουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular νουθέτουμαι νουθέτει, νουθέτῃ νουθέτειται
Dual νουθέτεισθον νουθέτεισθον
Plural νουθετοῦμεθα νουθέτεισθε νουθέτουνται
SubjunctiveSingular νουθέτωμαι νουθέτῃ νουθέτηται
Dual νουθέτησθον νουθέτησθον
Plural νουθετώμεθα νουθέτησθε νουθέτωνται
OptativeSingular νουθετοίμην νουθέτοιο νουθέτοιτο
Dual νουθέτοισθον νουθετοίσθην
Plural νουθετοίμεθα νουθέτοισθε νουθέτοιντο
ImperativeSingular νουθέτου νουθετεῖσθω
Dual νουθέτεισθον νουθετεῖσθων
Plural νουθέτεισθε νουθετεῖσθων, νουθετεῖσθωσαν
Infinitive νουθέτεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
νουθετουμενος νουθετουμενου νουθετουμενη νουθετουμενης νουθετουμενον νουθετουμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ὡσ Ἀλκιβιάδησ εὐθὺσ ἐξ ἀρχῆσ θρυπτόμενοσ καὶ ἀποκλειόμενοσ ὑπὸ τῶν πρὸσ χάριν ἐξομιλούντων εἰσακοῦσαι τοῦ νουθετοῦντοσ καὶ παιδεύοντοσ, ὅμωσ ὑπ’ εὐφυί̈ασ ἐγνώρισε Σωκράτη καὶ προσήκατο, διασχὼν τοὺσ πλουσίουσ καὶ ἐνδόξουσ ἐραστάσ. (Plutarch, , chapter 4 2:2)
  • "οὐ γὰρ ἂν ἐμοῦ διδάσκοντοσ ἢ νουθετοῦντοσ ἢ διαλεγομένου περὶ θεῶν ἢ πολιτείασ ἢ ἀρχῆσ ἐτερέτιζεσ καὶ προσωρχοῦ τοῖσ λόγοισ. (Plutarch, De Recta Ratione Audiendi, chapter, section 15 7:4)
  • τὸ δ’ ἑαυτὸν ἁμαρτάνοντα παρέχειν τοῖσ ἐλέγχουσι καὶ τὸ πάθοσ λέγειν καὶ τὴν μοχθηρίαν διακαλύπτειν καὶ μὴ χαίρειν λανθάνοντα μηδ’ ἀγαπᾶν ἀγνοούμενον ἀλλ’ ὁμολογεῖν καὶ δεῖσθαι τοῦ ἁπτομένου καὶ νουθετοῦντοσ οὐ φαῦλον ἂν εἰή προκοπῆσ σημεῖον. (Plutarch, Quomodo quis suos in virtute sentiat profectus, chapter, section 11 3:2)
  • ἀλλ’ ὁ τούτοισ ὁμόσε χωρῶν καὶ μάλιστα μὲν αὐτὸσ ἑαυτὸν ἀλγύνειν ἁμαρτάνοντα καὶ κακίζειν, δεύτερον δὲ παρέχειν ἑτέρου νουθετοῦντοσ ἐγκαρτεροῦντα καὶ καθαιρόμενον ὑπὸ τῶν ἐλέγχων καὶ δυνάμενοσ καὶ βουλόμενοσ, οὗτοσ ἀποτριβομένῳ καὶ βδελυττομένῳ τὴν μοχθηρίαν άληθῶσ ἐοίκε. (Plutarch, Quomodo quis suos in virtute sentiat profectus, chapter, section 11 8:2)
  • καὶ προσεῖχον οἱ πρεσβύτεροι, καὶ μᾶλλον ἐπιφοιτῶντεσ εἰσ τὰ γυμνάσια, καὶ μαχομένοισ καὶ σκώπτουσιν ἀλλήλουσ παρατυγχάνοντεσ, οὐ παρέργωσ, ἀλλὰ τρόπον τινὰ πάντεσ οἰόμενοι πάντων καὶ πατέρεσ εἶναι καὶ παιδαγωγοὶ καὶ ἄρχοντεσ, ὥστε μήτε καιρὸν ἀπολείπεσθαι μήτε χωρίον ἔρημον τοῦ νουθετοῦντοσ τὸν ἁμαρτάνοντα καὶ κολάζοντοσ. (Plutarch, Lycurgus, chapter 17 1:2)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION