뜻

1. to fight in single combat, having fought single-handed

예문

• Ἀθηναίων δὲ σκεπτομένων κατὰ ζῆλον τὸν πρὸσ Κορινθίουσ καταστήσασθαι θέαν μονομάχων, προελθὼν εἰσ αὐτούσ, Μὴ πρότερον ταῦτα, ὦ Ἀθηναῖοι, ψηφίσησθε, ἂν μὴ τοῦ Ἐλέου τὸν βωμὸν καθέλητε. (Lucian, (no name) 57:1)

  (루키아노스, (no name) 57:1)

• Παρὰ πολύ, ὦ θαυμασιώτατε βασιλέων, ἐπιπονώτερα καὶ βιαιότερα τῶν Ἀδειμάντου, παῤ ὅσον ἐκεῖνοσ μὲν ἐτρύφα διτάλαντα χρύσεα ἐκπώματα προτεινόμενοσ τοῖσ συμπόταισ, σὺ δὲ καὶ ἐτιτρώσκου μονομαχῶν καὶ ἐδεδίεισ καὶ ἐφρόντιζεσ νύκτωρ καὶ μεθ̓ ἡμέραν· (Lucian, 66:5)

  (루키아노스, 66:5)

• ἥκομεν γὰρ δὴ πρὸσ τὸ Δίπυλον, καὶ ὁ βέλτιστοσ οὑτοσὶ Σάμιπποσ ἀμφὶ Βαβυλῶνα μονομαχῶν, καὶ σύ, ὦ Τιμόλαε, ἀριστῶν μὲν ἐν Συρίᾳ, δειπνῶν δὲ ἐν Ἰταλίᾳ καὶ τοῖσ ἐμοὶ ἐπιβάλλουσι σταδίοισ κατεχρήσασθε καλῶσ ποιοῦντεσ· (Lucian, 78:3)

  (루키아노스, 78:3)

• ὡσ ἔγωγε πολὺ ἥδιον ἂν μοι δοκῶ μονομαχῶν ἡττηθεὶσ ἀποτμηθῆναι τὴν δεξιάν, ὅπερ ἥττησ Σκυθικῆσ ἐπιτίμιόν ἐστιν, ἢ χείρων ἄλλου κατὰ φιλίαν κεκρίσθαι, καὶ ταῦτα Ἕλληνοσ, Σκύθησ αὐτὸσ ὤν. (Lucian, Toxaris vel amicitia, (no name) 10:4)

  (루키아노스, Toxaris vel amicitia, (no name) 10:4)

• "οἷσ ἐπηκολούθει μονομάχων ζεύγη διακόσια τεσσαράκοντα. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 19 3:42)

  (아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 19 3:42)

유사 형태

• μονομάχων (36)
• μονομαχίαν (24)
• μονομάχους (17)
• μονομαχῆσαι (15)
• μονομαχίας (14)
• μονομαχεῖν (12)
• μονομάχοις (10)
• μονομαχιῶν (5)
• μονομάχος (5)
• μονομαχία (4)
• μονομάχιον (4)
• μονομάχου (4)
• μονομαχῶν (3)
• μονομαχοῦσιν (3)
• μονομαχήσας (3)
• μονομάχον (2)
• μονομάχῳ (2)
• μονομαχεῖ (2)
• μονομαχίᾳ (2)
• μονομαχοῦσι (2)
• μονομαχῆσαί (1)
• μονομάχοι (1)
• μονομαχοῦσαν (1)
• μονομαχήσασι (1)
• μονομάχοισι (1)
• μονομαχικῆς (1)
• μονομάχια (1)
• μονομαχήσω (1)
• μονομαχίῳ (1)
• μονομαχοῦντα (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.