Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

μοιχάω

α-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: μοιχάω

Structure: μοιχά (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to have dalliance with, to commit adultery

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular μοίχω μοίχᾳς μοίχᾳ
Dual μοίχᾱτον μοίχᾱτον
Plural μοίχωμεν μοίχᾱτε μοίχωσιν*
SubjunctiveSingular μοίχω μοίχῃς μοίχῃ
Dual μοίχητον μοίχητον
Plural μοίχωμεν μοίχητε μοίχωσιν*
OptativeSingular μοίχῳμι μοίχῳς μοίχῳ
Dual μοίχῳτον μοιχῷτην
Plural μοίχῳμεν μοίχῳτε μοίχῳεν
ImperativeSingular μοῖχᾱ μοιχᾶτω
Dual μοίχᾱτον μοιχᾶτων
Plural μοίχᾱτε μοιχῶντων, μοιχᾶτωσαν
Infinitive μοίχᾱν
Participle MasculineFeminineNeuter
μοιχων μοιχωντος μοιχωσα μοιχωσης μοιχων μοιχωντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular μοίχωμαι μοίχᾳ μοίχᾱται
Dual μοίχᾱσθον μοίχᾱσθον
Plural μοιχῶμεθα μοίχᾱσθε μοίχωνται
SubjunctiveSingular μοίχωμαι μοίχῃ μοίχηται
Dual μοίχησθον μοίχησθον
Plural μοιχώμεθα μοίχησθε μοίχωνται
OptativeSingular μοιχῷμην μοίχῳο μοίχῳτο
Dual μοίχῳσθον μοιχῷσθην
Plural μοιχῷμεθα μοίχῳσθε μοίχῳντο
ImperativeSingular μοίχω μοιχᾶσθω
Dual μοίχᾱσθον μοιχᾶσθων
Plural μοίχᾱσθε μοιχᾶσθων, μοιχᾶσθωσαν
Infinitive μοίχᾱσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
μοιχωμενος μοιχωμενου μοιχωμενη μοιχωμενης μοιχωμενον μοιχωμενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐμοῖχων ἐμοῖχᾱς ἐμοῖχᾱν*
Dual ἐμοίχᾱτον ἐμοιχᾶτην
Plural ἐμοίχωμεν ἐμοίχᾱτε ἐμοῖχων
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐμοιχῶμην ἐμοίχω ἐμοίχᾱτο
Dual ἐμοίχᾱσθον ἐμοιχᾶσθην
Plural ἐμοιχῶμεθα ἐμοίχᾱσθε ἐμοίχωντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • τέκνα δὲ μοιχῶν ἀτέλεστα ἔσται, καὶ ἐκ παρανόμου κοίτησ σπέρμα ἀφανισθήσεται. (Septuagint, Liber Sapientiae 3:16)
  • ὑμεῖσ δὲ προσαγάγετε ὧδε, υἱοὶ ἄνομοι, σπέρμα μοιχῶν καὶ πόρνησ. (Septuagint, Liber Isaiae 57:3)
  • οὐκ ἀπεικότα γοῦν λέγοιεν ἄν, εἰ λέγοιεν ἤτοι ἄλλου του γενναίου ἀνδρὸσ εἶναι τὸ βιβλίον καὶ σὲ τὸν κολοιὸν ἀλλοτρίοισ πτεροῖσ ἀγαλλεσθαι, ἢ εἴπερ σόν ἐστιν, ὅμοιά σε τῷ Σαλαίθῳ ποιεῖν, ὃσ πικρότατον κατὰ μοιχῶν τοῖσ Κροτωνιάταισ νόμον θεὶσ καὶ θαυμαζόμενοσ ἐπ̓ αὐτῷ μετὰ μικρὸν αὐτὸσ ἑάλω μοιχεύων τοῦ ἀδελφοῦ τὴν γυναῖκα. (Lucian, Apologia 11:1)
  • δὲ τὸν περὶ τῶν μοιχῶν νόμον, ἐν ᾧ διώρισται πῶσ δεῖ κρίνεσθαι τοὺσ ἐν αἰτίαισ γενομένουσ καὶ πῶσ δεῖ κολάζεσθαι τοὺσ ἁλόντασ, εἶτα προσπεσὼν ὑπ’ ὀργῆσ τὸν ἐπὶ Ιοὐλίᾳ τῇ θυγατρὶ διαβεβλημένον νεανίσκον ἔτυπτε ταῖσ χερσίν· (Plutarch, Regum et imperatorum apophthegmata, , section 92)
  • τοὺσ δὲ πείσαντασ οὕτωσ αὐτῶν τὰσ ψυχὰσ διαφθείρειν, ὥστ’ οἰκειοτέρασ αὑτοῖσ ποιεῖν τὰσ ἀλλοτρίασ γυναῖκασ ἢ τοῖσ ἀνδράσι, καὶ πᾶσαν ἐπ’ ἐκείνοισ τὴν οἰκίαν γεγονέναι, καὶ τοὺσ παῖδασ ἀδήλουσ εἶναι ὁποτέρων τυγχάνουσιν ὄντεσ, τῶν ἀνδρῶν ἢ τῶν μοιχῶν. (Lysias, Speeches, 42:1)

Synonyms

  1. to have dalliance with

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION