μιγάς
Third declension Noun; Masc/Fem
Transliteration:
Principal Part:
μιγάς
μιγάδος
Structure:
μιγαδ
(Stem)
+
ς
(Ending)
Declension
Third declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- δαῖε δὲ φιτρουσ πῦρ ὑπένερθεν ἱείσ, ἐπὶ δὲ μιγάδασ χέε λοιβάσ, Βριμὼ κικλήσκων Ἑκάτην ἐπαρωγὸν ἀέθλων. (Apollodorus, Argonautica, book 3 20:11)
- καὶ τοὺσ μὲν διγλώττουσ καὶ μιγάδασ σφόδρα ἐμπείρουσ εἶναι τῶν ἐπῶν αὐτοῦ, πολλὰ τῶν ἄλλων ἀγνοοῦντασ τῶν Ἑλληνικῶν, ἐνίουσ δὲ καὶ τῶν σφόδρα μακρὰν διῳκισμένων· (Dio, Chrysostom, Orationes, 12:1)
- οὐ μὴν Ἡρώδησ ἠρέμει, δέκα δὲ σπείρασ ἀναλαβών, ὧν πέντε μὲν Ῥωμαίων πέντε δὲ Ιοὐδαίων ἦσαν ἔχουσαι καὶ μισθοφόρουσ μιγάδασ πρὸσ οἷσ ὀλίγουσ τῶν ἱππέων, ἐπὶ τὴν Ιἑριχοῦντα παραγίνεται, καὶ τὴν μὲν πόλιν καταλελειμμένην εὑρίσκει, πεντακοσίουσ δὲ τὰ ἄκρα κατειληφότασ σὺν γυναιξὶν καὶ γενεαῖσ. (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 434:1)
- τῇ γὰρ ἐτυμολογίᾳ τὸ συλλέκτουσ γεγονέναι τινὰσ ἐκ παλαιοῦ καὶ μιγάδασ αἰνίττεσθαί μοι δοκεῖ καὶ διὰ τοῦτο ἐκλελοιπέναι τὸ γένοσ· (Strabo, Geography, Book 7, chapter 7 4:12)
- δέδεκται δ’ οἰκήτορασ καὶ ἡ Δύμη μικρὸν πρὸ ἡμῶν ἀνθρώπουσ μιγάδασ, οὓσ ἀπὸ τοῦ πειρατικοῦ πλήθουσ περιλιπεῖσ ἔσχε Πομπήιοσ, καταλύσασ τὰ λῃστήρια καὶ ἱδρύσασ τοὺσ μὲν ἐν Σόλοισ τοῖσ Κιλικίοισ τοὺσ δ’ ἄλλοθι καὶ δὴ καὶ ἐνταῦθα. (Strabo, Geography, Book 8, chapter 7 6:31)