Hellas Alive Dictionary - μειδιαω

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

μειδιάω

α-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: μειδιάω ἐμειδίᾱσα

Structure: μειδιά (Stem) + ω (Ending)

Etym.: only used in epic 3rd sg. aor1 mei/dhse, part. meidh/sas, -sasa

Sense

(Epic verb) to smile

Conjugation

Present tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	μειδίω	μειδίᾳς	μειδίᾳ
	Dual		μειδίᾱτον	μειδίᾱτον
	Plural	μειδίωμεν	μειδίᾱτε	μειδίωσιν*
Subjunctive	Singular	μειδίω	μειδίῃς	μειδίῃ
	Dual		μειδίητον	μειδίητον
	Plural	μειδίωμεν	μειδίητε	μειδίωσιν*
Optative	Singular	μειδίῳμι	μειδίῳς	μειδίῳ
	Dual		μειδίῳτον	μειδιῷτην
	Plural	μειδίῳμεν	μειδίῳτε	μειδίῳεν
Imperative	Singular		μειδῖᾱ	μειδιᾶτω
	Dual		μειδίᾱτον	μειδιᾶτων
	Plural		μειδίᾱτε	μειδιῶντων, μειδιᾶτωσαν
Infinitive		μειδίᾱν
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		μειδιων μειδιωντος	μειδιωσα μειδιωσης	μειδιων μειδιωντος
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	μειδίωμαι	μειδίᾳ	μειδίᾱται
	Dual		μειδίᾱσθον	μειδίᾱσθον
	Plural	μειδιῶμεθα	μειδίᾱσθε	μειδίωνται
Subjunctive	Singular	μειδίωμαι	μειδίῃ	μειδίηται
	Dual		μειδίησθον	μειδίησθον
	Plural	μειδιώμεθα	μειδίησθε	μειδίωνται
Optative	Singular	μειδιῷμην	μειδίῳο	μειδίῳτο
	Dual		μειδίῳσθον	μειδιῷσθην
	Plural	μειδιῷμεθα	μειδίῳσθε	μειδίῳντο
Imperative	Singular		μειδίω	μειδιᾶσθω
	Dual		μειδίᾱσθον	μειδιᾶσθων
	Plural		μειδίᾱσθε	μειδιᾶσθων, μειδιᾶσθωσαν
Infinitive		μειδίᾱσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		μειδιωμενος μειδιωμενου	μειδιωμενη μειδιωμενης	μειδιωμενον μειδιωμενου

Imperfect tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐμειδῖων	ἐμειδῖᾱς	ἐμειδῖᾱν*
	Dual		ἐμειδίᾱτον	ἐμειδιᾶτην
	Plural	ἐμειδίωμεν	ἐμειδίᾱτε	ἐμειδῖων
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐμειδιῶμην	ἐμειδίω	ἐμειδίᾱτο
	Dual		ἐμειδίᾱσθον	ἐμειδιᾶσθην
	Plural	ἐμειδιῶμεθα	ἐμειδίᾱσθε	ἐμειδίωντο

Aorist tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐμειδίᾱσα	ἐμειδίᾱσας	ἐμειδίᾱσεν*
	Dual		ἐμειδιᾱ́σατον	ἐμειδιᾱσάτην
	Plural	ἐμειδιᾱ́σαμεν	ἐμειδιᾱ́σατε	ἐμειδίᾱσαν
Subjunctive	Singular	μειδιᾱ́σω	μειδιᾱ́σῃς	μειδιᾱ́σῃ
	Dual		μειδιᾱ́σητον	μειδιᾱ́σητον
	Plural	μειδιᾱ́σωμεν	μειδιᾱ́σητε	μειδιᾱ́σωσιν*
Optative	Singular	μειδιᾱ́σαιμι	μειδιᾱ́σαις	μειδιᾱ́σαι
	Dual		μειδιᾱ́σαιτον	μειδιᾱσαίτην
	Plural	μειδιᾱ́σαιμεν	μειδιᾱ́σαιτε	μειδιᾱ́σαιεν
Imperative	Singular		μειδίᾱσον	μειδιᾱσάτω
	Dual		μειδιᾱ́σατον	μειδιᾱσάτων
	Plural		μειδιᾱ́σατε	μειδιᾱσάντων
Infinitive		μειδιᾱ́σαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		μειδιᾱσᾱς μειδιᾱσαντος	μειδιᾱσᾱσα μειδιᾱσᾱσης	μειδιᾱσαν μειδιᾱσαντος
Middle
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐμειδιᾱσάμην	ἐμειδιᾱ́σω	ἐμειδιᾱ́σατο
	Dual		ἐμειδιᾱ́σασθον	ἐμειδιᾱσάσθην
	Plural	ἐμειδιᾱσάμεθα	ἐμειδιᾱ́σασθε	ἐμειδιᾱ́σαντο
Subjunctive	Singular	μειδιᾱ́σωμαι	μειδιᾱ́σῃ	μειδιᾱ́σηται
	Dual		μειδιᾱ́σησθον	μειδιᾱ́σησθον
	Plural	μειδιᾱσώμεθα	μειδιᾱ́σησθε	μειδιᾱ́σωνται
Optative	Singular	μειδιᾱσαίμην	μειδιᾱ́σαιο	μειδιᾱ́σαιτο
	Dual		μειδιᾱ́σαισθον	μειδιᾱσαίσθην
	Plural	μειδιᾱσαίμεθα	μειδιᾱ́σαισθε	μειδιᾱ́σαιντο
Imperative	Singular		μειδίᾱσαι	μειδιᾱσάσθω
	Dual		μειδιᾱ́σασθον	μειδιᾱσάσθων
	Plural		μειδιᾱ́σασθε	μειδιᾱσάσθων
Infinitive		μειδιᾱ́σεσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		μειδιᾱσαμενος μειδιᾱσαμενου	μειδιᾱσαμενη μειδιᾱσαμενης	μειδιᾱσαμενον μειδιᾱσαμενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

ἀπροσδόκητον, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, τὸν ἀγῶνα τοῦτον ἀγωνίζομαι παρ’ ὑμῖν πάντα γοῦν μᾶλλον ἂν ἤλπισα ἢ τὸν Διάλογον τοιαῦτα ἐρεῖν περὶ ἐμοῦ, ὃν παραλαβὼν ἐγὼ σκυθρωπὸν ἔτι τοῖσ πολλοῖσ δοκοῦντα καὶ ὑπὸ τῶν συνεχῶν ἐρωτήσεων κατεσκληκότα, καὶ ταύτῃ αἰδέσιμον μὲν εἶναι δοκοῦντα, οὐ πάντῃ δὲ ἡδὺν οὐδὲ τοῖσ πλήθεσι κεχαρισμένον, πρῶτον μὲν αὐτὸν ἐπὶ γῆσ βαίνειν εἴθισα εἰσ τὸν ἀνθρώπινον τοῦτον τρόπον, μετὰ δὲ τὸν αὐχμὸν τὸν πολὺν ἀποπλύνασ καὶ μειδιᾶν καταναγκάσασ ἡδίω τοῖσ ὁρῶσι παρεσκεύασα, ἐπὶ πᾶσι δὲ τὴν κωμῳδίαν αὐτῷ παρέζευξα, καὶ κατὰ τοῦτο πολλὴν οἱ μηχανώμενοσ τὴν εὔνοιαν παρὰ τῶν ἀκουόντων, οἳ τέωσ τὰσ ἀκάνθασ τὰσ ἐν αὐτῷ δεδιότεσ ὥσπερ τὸν ἐχῖνον εἰσ τὰσ χεῖρασ λαβεῖν αὐτὸν ἐφυλάττοντο. (Lucian, Bis accusatus sive tribunalia, (no name) 34:2)
Φιλίππῳ δ’ ἐξέσται καὶ πράττειν καὶ ποιεῖν, ὅ τι βούλεται καὶ τὸν Μειδίαν τοῦτον οὐκ εἰδώσ, ὅστισ ποτ’ ἐστίν, οὐδὲ γιγνώσκων καὶ τῆσ ἀδελφῆσ ἐναντίον κόρησ ἔτι καὶ παιδὸσ οὔσησ καὶ πάντα τὰ τοιαῦτα. (Dionysius of Halicarnassus, De Demosthene, chapter 581)
ὃ καὶ μάλιστά μοι δοκεῖ δείσασ ἐπ’ ἀργυρίῳ καταθέσθαι τὴν πρὸσ τὸν ἄνθρωπον ἔχθραν οὐ γάρ τι γλυκύθυμοσ ἀνὴρ ἦν οὐδ’ ἀγανόφρων, ἀλλ’ ἔντονοσ καὶ βίαιοσ ὑπὲρ τὰσ ἀμύνασ, ὁρῶν δ’ οὐ φαῦλον οὐδὲ τῆσ αὐτοῦ δυνάμεωσ ἔργον ἄνδρα καὶ πλούτῳ καὶ λόγῳ καὶ φίλοισ εὖ πεφραγμένον καθελεῖν, τὸν Μειδίαν, ἐνέδωκε τοῖσ ὑπὲρ αὐτοῦ δεομένοισ. (Plutarch, Demosthenes, chapter 12 2:1)
καὶ τοὺσ πάντων Ἑλλήνων ἐχθροὺσ Πέρσασ, καὶ τὸν ἀδελφὸν δὲ τοῦ Ἀλκιβιάδου Κλεινίαν μαινόμενόν τε ἀποκαλεῖ καὶ τοὺσ υἱοὺσ αὐτοῦ ἠλιθίουσ Μειδίαν τε ὀρτυγοκόπον,2 καὶ τὸν τῶν Ἀθηναίων δῆμον εὐπρόσωπον μὲν εἶναι, δεῖν δ’ αὐτὸν ἀποδύσαντασ θεωρεῖν ὀφθήσεται γάρ, φησί, περίβλεπτον ἀξίωμα περικείμενοσ κάλλουσ οὐκ ἀληθινοῦ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 114 3:1)
Μειδίαν δὲ τὸν Ἀναγυράσιον πλήξαντα αὐτὸν ἐν τῷ θεάτρῳ χορηγοῦντα εἰσ κρίσιν καταστήσασ, λαβὼν τρισχιλίασ ἀφῆκε τῆσ δίκησ λέγουσι δ’ αὐτὸν ἔτι νέον ὄντα εἰσ σπήλαιον ἀπιέναι κἀκεῖ φιλολογεῖν τὸ ἣμισυ τῆσ κεφαλῆσ; (Plutarch, Vitae decem oratorum, , section 1 8:2)

Synonyms

to smile
- ἐπιμειδάω (to smile at, with a smile)
- ἐπιμειδιάω (to smile upon)
- ἐμμειδιάω (to smile or be glad at)
- καταμειδιάω (to smile at, despise)
- προσμειδιάω (to smile upon, approving)

Derived

ἐπιμειδιάω (to smile upon)
καταμειδιάω (to smile at, despise)
προσμειδιάω (to smile upon, approving)
ὑπομειδιάω (to smile a little or gently)

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

이 저작물은 크리에이티브 커먼즈 저작자표시-비영리 4.0 국제 라이선스에 따라 이용할 수 있습니다.

bab2min@gmail.com

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

μειδιάω

Sense

Conjugation

Present tense

Imperfect tense

Aorist tense

Examples

Synonyms

to smile

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language English 한국어

μειδιάω

Sense

Conjugation

Present tense

Imperfect tense

Aorist tense

Examples

Synonyms

to smile

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어