Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ ταῦτα δὴ τὰ περὶ Μειδίαν καὶ τοὺσ κονδύλουσ, οὓσ ἔλαβεν ἐν τῇ ὀρχήστρᾳ χορηγὸσ ὤν, καὶ ὡσ ἀπέδοτο τριάκοντα μνῶν ἅμα τήν τε εἰσ αὑτὸν ὕβριν καὶ τὴν τοῦ δήμου καταχειροτονίαν, ἣν ἐν Διονύσου κατεχειροτόνησε Μειδίου.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 521)
ἐπὶ γὰρ Θεοφράστου ἄρχοντοσ, ἱερομνήμονοσ ὄντοσ Διογνήτου Ἀναφλυστίου, πυλαγόρουσ ὑμεῖσ εἵλεσθε Μειδίαν τε ἐκεῖνον τὸν Ἀναγυράσιον, ὃν ἐβουλόμην ἂν πολλῶν ἕνεκα ζῆν, καὶ Θρασυκλέα τὸν ἐξ Οἰού, καὶ τρίτον μετὰ τούτων ἐμέ.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 115 1:2)
καὶ τοὺσ πάντων Ἑλλήνων ἐχθροὺσ Πέρσασ, καὶ τὸν ἀδελφὸν δὲ τοῦ Ἀλκιβιάδου Κλεινίαν μαινόμενόν τε ἀποκαλεῖ καὶ τοὺσ υἱοὺσ αὐτοῦ ἠλιθίουσ Μειδίαν τε ὀρτυγοκόπον,2 καὶ τὸν τῶν Ἀθηναίων δῆμον εὐπρόσωπον μὲν εἶναι, δεῖν δ’ αὐτὸν ἀποδύσαντασ θεωρεῖν ὀφθήσεται γάρ, φησί, περίβλεπτον ἀξίωμα περικείμενοσ κάλλουσ οὐκ ἀληθινοῦ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 114 3:1)
δέομαι οὖν ὑμῶν ἁπάντων, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, καὶ ἱκετεύω, πρῶτον μὲν εὐνοϊκῶσ ἀκοῦσαί μου λέγοντοσ, ἔπειτ’, ἐὰν ἐπιδείξω Μειδίαν τουτονὶ μὴ μόνον εἰσ ἐμὲ ἀλλὰ καὶ εἰσ ὑμᾶσ καὶ εἰσ τοὺσ νόμουσ καὶ εἰσ τοὺσ ἄλλουσ ἅπαντασ ὑβρικότα, βοηθῆσαι καὶ ἐμοὶ καὶ ὑμῖν αὐτοῖσ.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 8:1)
οὔκουν δεινόν, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, καὶ σχέτλιον τῶν μὲν νικᾶν ἂν παρὰ τοῦτ’ οἰομένων χορηγῶν, τῶν ἀνηλωκότων πολλάκισ πάντα τὰ ὄντ’ εἰσ τὰσ λῃτουργίασ, μηδένα τολμῆσαι πώποτε μηδ’ ὧν οἱ νόμοι διδόασιν ἅψασθαι, ἀλλ’ οὕτωσ εὐλαβῶσ, οὕτωσ εὐσεβῶσ, οὕτω μετρίωσ διακεῖσθαι ὥστ’ ἀναλίσκοντασ, ἀγωνιῶντασ ὅμωσ ἀπέχεσθαι καὶ προορᾶσθαι τὰσ ὑμετέρασ βουλήσεισ καὶ τὴν περὶ τὴν ἑορτὴν σπουδήν, Μειδίαν δ’ ἰδιώτην ὄντα, μηδὲν ἀνηλωκότα, ὅτι τῳ προσέκρουσεν καὶ ἐχθρὸσ ὑπῆρχεν, τοῦτον ἀναλίσκοντα, χορηγοῦντα, ἐπίτιμον ὄντα προπηλακίζειν καὶ τύπτειν, καὶ μήτε τῆσ ἑορτῆσ μήτε τῶν νόμων μήτε τί ὑμεῖσ ἐρεῖτε μήτε τοῦ θεοῦ φροντίζειν;
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 82:1)
εἰ τοίνυν τισ ὑμῶν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, ἄλλωσ πωσ ἔχει τὴν ὀργὴν ἐπὶ Μειδίαν ἢ ὡσ δέον αὐτὸν τεθνάναι, οὐκ ὀρθῶσ ἔχει.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 93:1)
Καλλισθένησ Σφήττιοσ, Διόγνητοσ Θορίκιοσ, Μνησίθεοσ Ἀλωπεκῆθεν, οἴδαμεν Δημοσθένην, ᾧ μαρτυροῦμεν, κρίσιν λελογχότα Μειδίᾳ ἐξούλησ, τῷ καὶ νῦν ὑπ’ αὐτοῦ κρινομένῳ δημοσίᾳ, καὶ ἤδη τῇ κρίσει ἐκείνῃ διαγεγονότα ἔτη ὀκτώ, καὶ τοῦ χρόνου γεγενημένον παντὸσ αἴτιον Μειδίαν ἀεὶ προφασιζόμενον καὶ ἀναβαλλόμενον.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 107:1)
Μάρτυρεσ Νικόστρατοσ Μυρρινούσιοσ, Φανίασ Ἀφιδναῖοσ οἴδαμεν Δημοσθένην, ᾧ μαρτυροῦμεν, καὶ Μειδίαν τὸν κρινόμενον ὑπὸ Δημοσθένουσ, ὅτ’ αὐτῷ Δημοσθένησ ἔλαχε τὴν τοῦ κακηγορίου δίκην, ἑλομένουσ διαιτητὴν Στράτωνα, καὶ ἐπεὶ ἧκεν ἡ κυρία τοῦ νόμου, οὐκ ἀπαντήσαντα Μειδίαν ἐπὶ τὴν δίαιταν, ἀλλὰ καταλιπόντα.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 119:2)
γενομένησ δὲ ἐρήμου κατὰ Μειδίου, ἐπιστάμεθα Μειδίαν πείθοντα τόν τε Στράτωνα τὸν διαιτητὴν καὶ ἡμᾶσ, ὄντασ ἐκείνοισ τοῖσ χρόνοισ ἄρχοντασ, ὅπωσ τὴν δίαιταν αὐτῷ ἀποδιαιτήσομεν, καὶ διδόντα δραχμὰσ πεντήκοντα.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 120:1)
ἐπειδὴ δὲ παρεῖδε πρὸσ τὰ δίκαια Μειδίαν, καὶ τοὺσ νόμουσ μᾶλλον ἔδεισε τῶν ἀπειλῶν τῶν τούτου, τηνικαῦτα τηλικαύτῃ καὶ τοιαύτῃ συμφορᾷ περιπέπτωκεν ὑπὸ τούτου.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 127:3)
Λυσίμαχοσ Ἀλωπεκῆθεν, Δημέασ Σουνιεύσ, Χάρησ Θορίκιοσ, Φιλήμων Σφήττιοσ, Μόσχοσ Παιανιεύσ, καθ’ οὓσ καιροὺσ ἡ εἰσαγγελία ἐδόθη εἰσ τὴν βουλὴν ὑπὲρ Ἀριστάρχου τοῦ Μόσχου, ὅτι εἰή Νικόδημον ἀπεκτονώσ, οἴδαμεν Μειδίαν τὸν κρινόμενον ὑπὸ Δημοσθένουσ, ᾧ μαρτυροῦμεν, ἐλθόντα πρὸσ τὴν βουλὴν καὶ λέγοντα μηδένα ἕτερον εἶναι τὸν Νικοδήμου φονέα, ἀλλ’ Ἀρίσταρχον, καὶ τοῦτον αὐτοῦ γεγονέναι αὐτόχειρα, καὶ συμβουλεύοντα τῇ βουλῇ βαδίζειν ἐπὶ τὴν οἰκίαν τὴν Ἀριστάρχου καὶ συλλαμβάνειν αὐτόν.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 160:1)
οἴδαμεν δὲ καὶ Μειδίαν, ὡσ ἀπῆλθεν ἀπὸ τῆσ βουλῆσ τούτουσ τοὺσ λόγουσ εἰρηκώσ, εἰσεληλυθότα πάλιν ὡσ Ἀρίσταρχον καὶ τὴν δεξιὰν ὡσ ἐμβεβληκότα καὶ ὀμνύοντα κατ’ ἐξωλείασ μηδὲν κατ’ αὐτοῦ πρὸσ τὴν βουλὴν εἰρηκέναι φαῦλον, καὶ ἀξιοῦντα Ἀρίσταρχον ὅπωσ ἂν διαλλάξῃ αὐτῷ Δημοσθένην.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 160:3)
καὶ οὐκ ἀπεικάσαι δήπου Μειδίαν Ἀλκιβιάδῃ βουλόμενοσ τούτου μέμνημαι τοῦ λόγου οὐχ οὕτωσ εἴμ’ ἄφρων οὐδ’ ἀπόπληκτοσ ἐγώ, ἀλλ’ ἵν’ εἰδῆθ’ ὑμεῖσ, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, καὶ γνῶθ’ ὅτι οὐδὲν οὔτ’ ἔστιν οὔτ’ ἔσται, οὐ γένοσ, οὐ πλοῦτοσ, οὐ δύναμισ, ὅ τι τοῖσ πολλοῖσ ὑμῖν, ἂν ὕβρισ προσῇ, προσήκει φέρειν.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 190:2)
εἰ μέν ἐστιν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, τὸ λῃτουργεῖν τοῦτο, τὸ ἐν ὑμῖν λέγειν ἐν ἁπάσαισ ταῖσ ἐκκλησίαισ καὶ πανταχοῦ ἡμεῖσ οἱ λῃτουργοῦντεσ, ἡμεῖσ οἱ προεισφέροντεσ ὑμῖν, ἡμεῖσ οἱ πλούσιοί ἐσμεν, εἰ τὸ τὰ τοιαῦτα λέγειν, τοῦτ’ ἔστιν λῃτουργεῖν, ὁμολογῶ Μειδίαν ἁπάντων τῶν ἐν τῇ πόλει λαμπρότατον γεγενῆσθαι·
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 201:1)
ἂν τοίνυν ὑμῖν ἐπίῃ σκοπεῖν, τούτου πληρωτὴν εὑρήσετε Μειδίαν ὄντα τοῦ ἐράνου, καὶ οὐκ ἐκείνου.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 239:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION