Ancient Greek-English Dictionary Language

μαραίνω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: μαραίνω

Structure: μαραίν (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to put out or quench, to die away, go slowly out
  2. to quench, makes, waste away, wears, out, to die away, waste away, decay, wither, dies away from, to dry up

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular μαραίνω μαραίνεις μαραίνει
Dual μαραίνετον μαραίνετον
Plural μαραίνομεν μαραίνετε μαραίνουσιν*
SubjunctiveSingular μαραίνω μαραίνῃς μαραίνῃ
Dual μαραίνητον μαραίνητον
Plural μαραίνωμεν μαραίνητε μαραίνωσιν*
OptativeSingular μαραίνοιμι μαραίνοις μαραίνοι
Dual μαραίνοιτον μαραινοίτην
Plural μαραίνοιμεν μαραίνοιτε μαραίνοιεν
ImperativeSingular μάραινε μαραινέτω
Dual μαραίνετον μαραινέτων
Plural μαραίνετε μαραινόντων, μαραινέτωσαν
Infinitive μαραίνειν
Participle MasculineFeminineNeuter
μαραινων μαραινοντος μαραινουσα μαραινουσης μαραινον μαραινοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular μαραίνομαι μαραίνει, μαραίνῃ μαραίνεται
Dual μαραίνεσθον μαραίνεσθον
Plural μαραινόμεθα μαραίνεσθε μαραίνονται
SubjunctiveSingular μαραίνωμαι μαραίνῃ μαραίνηται
Dual μαραίνησθον μαραίνησθον
Plural μαραινώμεθα μαραίνησθε μαραίνωνται
OptativeSingular μαραινοίμην μαραίνοιο μαραίνοιτο
Dual μαραίνοισθον μαραινοίσθην
Plural μαραινοίμεθα μαραίνοισθε μαραίνοιντο
ImperativeSingular μαραίνου μαραινέσθω
Dual μαραίνεσθον μαραινέσθων
Plural μαραίνεσθε μαραινέσθων, μαραινέσθωσαν
Infinitive μαραίνεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
μαραινομενος μαραινομενου μαραινομενη μαραινομενης μαραινομενον μαραινομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • τότε δὲ πολλῶν βοηθούντων ἐπίδοξοσ ἦν ὑπατεύσειν, ὑπατεύων δὲ καταλύσειν τὸν Γάιον, ἤδη τρόπον τινὰ τῆσ δυνάμεωσ αὐτοῦ μαραινομένησ καὶ τοῦ δήμου μεστοῦ γεγονότοσ τῶν τοιούτων πολιτευμάτων διὰ τὸ πολλοὺσ τοὺσ πρὸσ χάριν δημαγωγοῦντασ εἶναι καὶ τὴν βουλὴν ὑπείκειν ἑκοῦσαν. (Plutarch, Caius Gracchus, chapter 11 3:1)
  • ἐκ δὲ τούτου τῆσ Σύλλα δυνάμεωσ ἤδη μαραινομένησ καὶ τῶν οἴκοι καλούντων αὐτόν ἔπλευσεν εἰσ Ῥόδον ἐπὶ σχολὴν πρὸσ Ἀπολλώνιον τὸν τοῦ Μόλωνοσ, οὗ καὶ Κικέρων ἠκρόατο, σοφιστεύοντοσ ἐπιφανῶσ καὶ τὸν τρόπον ἐπιεικοῦσ εἶναι δοκοῦντοσ, λέγεται δὲ καὶ φῦναι πρὸσ λόγουσ πολιτικοὺσ ὁ Καῖσαρ ἄριστα, καὶ διαπονῆσαι φιλοτιμότατα τὴν φύσιν, ὡσ τὰ δευτερεῖα μὲν ἀδηρίτωσ ἔχειν, τὸ δὲ πρωτεῖον, ὅπωσ τῇ δυνάμει καὶ τοῖσ ὅπλοισ πρῶτοσ εἰή μᾶλλον ἀσχοληθείσ, ἀφεῖναι, πρὸσ ὅπερ ἡ φύσισ ὑφηγεῖτο τῆσ ἐν τῷ λέγειν δεινότητοσ, ὑπὸ στρατειῶν καὶ πολιτείασ, ᾗ κατεκτήσατο τὴν ἡγεμονίαν, οὐκ ἐξικόμενοσ. (Plutarch, Caesar, chapter 3 1:1)
  • ῆσ πυρᾶσ μαραινομένησ καὶ τοῦ πυρὸσ ἀπιόντοσ ἐκχυθῆναι πολὺν ὄμβρον καὶ κατασχεῖν ἄχρι νυκτόσ, ὥστε τὴν τύχην αὐτοῦ δοκεῖν τὸ σῶμα συνθάπτειν παραμένουσαν. (Plutarch, Sulla, chapter 38 3:2)
  • ὁ δὲ Πομπήϊοσ οὐχ ὑπέπτηξεν, ἀλλ’ ἐννοεῖν ἐκέλευσε τὸν Σύλλαν ὅτι τὸν ἥλιον ἀνατέλλοντα πλείονεσ ἢ δυόμενον προσκυνοῦσιν, ὡσ αὐτῷ μὲν αὐξανομένησ, μειουμένησ δὲ καὶ μαραινομένησ ἐκείνῳ τῆσ δυνάμεωσ, ταῦτα ὁ Σύλλασ οὐκ ἀκριβῶσ ἐξακούσασ, ὁρῶν δὲ τοὺσ ἀκούσαντασ ἀπὸ τοῦ προσώπου καὶ τοῦ σχήματοσ ἐν θαύματι ποιουμένουσ, ἤρετο τί τὸ λεχθὲν εἰή. (Plutarch, Pompey, chapter 14 3:1)
  • "καίτοι τό γε μύρον τοῦτο τῆσ ἀνθίνησ ταύτησ καὶ μαραινομένησ ἐν ταῖσ χερσὶ τῶν στεφανηπλόκων σπουδαιοτέραν ἀναδίδωσιν εὐωδίαν. (Plutarch, Quaestiones Convivales, book 3, 4:2)

Synonyms

  1. to put out or quench

  2. to quench

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION