Hellas Alive Dictionary - μαντοσυνος

Ancient Greek Dictionary

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: μαντόσυνος μαντόσυνη μαντόσυνον

Structure: μαντοσυν (Stem) + ος (Ending)

Etym.: ma/ntis

First/Second declension

	Positive	Comparative	Superlative
Adjective	μαντόσυνος μαντοσύνου	μαντοσυνώτερος μαντοσυνωτέρου	μαντοσυνώτατος μαντοσυνωτάτου
Adverb	μαντοσύνως	μαντοσυνώτερον	μαντοσυνώτατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

ὁ δέ μοι λόγοσ οὐκ ὑποθημοσύνην ἔχει οὐδὲ διδασκαλίην ἐπαγγέλλεται ὅκωσ ταύτην τὴν μαντοσύνην διενεκτέον, ἀλλὰ μέμφομαι ὁκόσοι σοφοὶ ἐόντεσ τὰ μὲν ἄλλα ἐπασκέουσι καὶ παισὶ ^ τοῖσ ἑωυτῶν ἀπηγέονται, μούνην δὲ ἀστρολογίην οὔτε τιμέουσιν οὔτε ἐπασκέουσιν. (Lucian, De astrologia, (no name) 1:2)
τοῖσι δ’ ἀνέστη Κάλχασ Θεστορίδησ οἰωνοπόλων ὄχ’ ἄριστοσ, ὃσ ᾔδη τά τ’ ἐόντα τά τ’ ἐσσόμενα πρό τ’ ἐόντα, καὶ νήεσσ’ ἡγήσατ’ Ἀχαιῶν Ἴλιον εἴσω ἣν διὰ μαντοσύνην, τήν οἱ πόρε Φοῖβοσ Ἀπόλλων· (Homer, Iliad, Book 1 10:2)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

bab2min@gmail.com